“Кроў” кепска прыжываецца. Справа ў кватэры?
Культура, асабліва сельская, няўхільна старэе. Перадпенсійны век — ці не норма для вясковых кадраў. Знясілены “культурны” арганізм патрабуе неадкладнага ўлівання свежай крыві. “Донараў” (ССНУ і ВНУ) хапае, а вось “кроў” прыжываецца кепска. Ва ўстановах культуры райцэнтраў кадравая сітуацыя больш-менш стабільная, а вось на вёсцы — вакансіі, вакансіі, вакансіі… Дык што рабіць? Як паказвае журналісцкая практыка, маладыя спецыялісты ад культуры, якія не вытрымалі выпрабавання сялом, наракаюць збольшага на мізэрныя заробкі. Спецыялісты з пэўным стажам хочуць працаваць, але ім для самапавагі не стае сталага жытла: не ў інтэрнаце, а ў райцэнтраўскім шматпавярховіку ці ў аграгарадоцкім катэджы. Ні першыя, ні другія патрэбы свае задаволіць не могуць. Таму асвойваюць, так бы мовіць, сумежныя спецыяльнасці. Прычыны кадравага калапсу вядомыя кожнаму: астаткавы прынцып фінансавання галіны. Але патрабаванні да яе эфектыўнасці ніхто не адмяняў. Словам, пытанне “Што рабіць?” па-ранейшаму актуальнае. Для таго, каб прасачыць, як яно вырашаецца на месцах, да удзелу ў онлайн-канферэнцыі былі запрошаны намеснік старшыні Веткаўскага райвыканкама Сяргей КОНЧЫЦ, начальнікі аддзелаў ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі: Ашмянскага раёна — Галіна БАЛІНСКАЯ, Навагрудскага — Марына ШАБАНОВІЧ, Дзяржынскага — Наталля СІНЮКОВІЧ, Бярозаўскага — Таццяна КАВАЛЁК, Дубровенскага — Людміла ДУДАРАВА, намеснік начальніка аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Шклоўскага райвыканкама Галіна ВАЛОЗІНА, вядучы метадыст аддзела методыкі Дзяржынскага раённага цэнтра культуры і народнай творчасці Кацярына ГРАНІК.