На днях сяброўка рассказала гісторыю пра тое, як яе сын-старшакласнік вырашыў сысці са школы: маўляў, урокі адымаюць шмат часу, які куды рацыянальней можна патраціць на самадукацыю з дапамогай Інтэрнету — анлайн-курсы, трэнінгі па ўласным развіцці, урэшце, перайманне досведу тых маладых-паспяховых спецыялістаў, якія за даволі памяркоўныя грошы гатовыя даць карысныя парады адносна таго, як спраўдзіцца ў той ці іншай прафесіі. Сына сяброўка пасля працяглай размовы ўсё ж “прывяла ў прытомнасць”. Аднак сама па сабе ідэя прафесійнай адукацыі не звыклым спосабам — праз класічнае навучанне, а з дапамогай модных сёння трэнінгаў ды майстар-класаў, вабіць цяпер многіх. І асабліва маладых людзей, якія толькі ўступаюць у дарослае жыццё і робяць першыя крокі ў будучай творчай прафесіі.

У Пінску сёння працуюць ажно дзесяць народных умельцаў, якія ствараюць і рэстаўруюць музычныя інструменты. Мабыць, такой колькасці майстроў няма ні ў якім іншым горадзе Беларусі. Таму і нядзіўна, што менавіта ў сталіцы Заходняга Палесся неўзабаве мае з’явіцца кластар па вырабе музычных інструментаў. Аказаць майстрам усю патрэбную для гэтага дапамогу даручыў мясцовым уладам Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь.

Неверагодны па энергетычным запале перформанс Darkness Poomba паўднёвакарэйскай кампаніі Modern Table працягнуў у мінулую нядзелю праграму Міжнароднага форума тэатральнага мастацтва “ТЭАРТ”. Contemporary dance і фальклорныя спевы, ударны рок-н-рол і “чачотка” палачкамі для ежы — карэйскі калектыў прадставіў унікальнае дзеянне, у якім нацыянальная і глабальная культуры знаходзяць паразуменне, падпарадкоўваючыся смелай задуме. Аўтар дзёрзкага выказвання — мастацкі кіраўнік Modern Table КІМ ЧЖЭ ДОК. “К” пашчасціла паразмаўляць з рэжысёрам і харэографам пра яго спектакль, пошук унікальнага стылю і эканамічныя варункі, у якіх існуюць у Паўднёвай Карэі калектывы contemporary dance.

На сцэне Беларускага дзяржаўнага тэатра юнага гледача адбыліся гастролі Тбіліскага ТЮГа. Госці прывезлі монаспектакль для дарослых “Ноч і папугай” і казку для дзяцей “Блыха і мураш”, паказаўшы яе тройчы. І тут было чаму павучыцца!

13 кастрычніка спаўняецца 130 гадоў з дня нараджэння Язэпа Драздовіча — мастака, мысляра, этнографа. фалькларыста і касмічнага мрыйніка. За месяц да гэтага Віцебскі аблвыканкам прыняў рашэнне надаць статус гісторыка-культурнай каштоўнасці магіле адвечнага блукальніка. Пахаваны ён на вясковых могілках ля вёскі Ліпляні, непадалёк ад месца, дзе знаходзіліся родныя Пунькі (Глыбоцкі раён). На магіле ўстаноўленая пліта з барэльефам работы скульптара Алеся Шатэрніка. Тут сутыкаюцца зямное і вечнае. Над могілкавай цішай — высокае неба, а над ім — бясконцы космас, які так вабіў мастака.

У Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі адкрылася выстава “Нататнікі”, якая аб’яднала дэкаратыўныя кампазіцыі са шкла і малюнкі вядомай беларускай мастачкі Таццяны Малышавай. Творы датуюцца рознымі гадамі, пачынаючы з 1970-х. У той час выпускніца дэкаратыўна-прыкладнога аддзялення Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытута прыехала ў Бярозаўку, каб заняць пасаду мастака на шклозаводзе “Нёман”.

Да 15 кастрычніка чакаюцца заяўкі ад маладых кінематаграфістаў на ўдзел у пітчынгу кінапраектаў, які адбудзецца ў рамках Індустрыльнай платформы Bel:Cinema Мінскага міжнароднага кінафестывалю “Лістапад”. Гэтае ды іншыя мерапрыемствы платформы, якая з’яўляецца ўжо чацвёртай па ліку, пройдуць з 3 па 8 лістапада. А галоўнай яе пляцоўкай стане кінастудыя “Беларусьфільм”.

Апошнім часам як грыбы павырасталі ў нашых гарадах шыльды са словам “музей”. За знаёмымі літарамі часта маскіруецца звычайная камерцыйная ўстанова. За мішурой, якую яны ствараюць, можна не заўважыць з’яўленне сапраўдных новых гульцоў у сучасным музейным рэчышчы. Між тым, у маладых устаноў ужо назбіраны стос прапаноў, якія маглі б паспрыяць больш эфектыўнаму развіццю галіны.

Заўтра ў Беларускай дзяржаўнай філармоніі пройдзе першы канцэрт ХІІІ Міжнароднага фестывалю Юрыя Башмета. Урачыстае ж адкрыццё форуму адбудзецца крыху пазней — 10 кастрычніка. Акрамя прызнанай класікі, паводле традыцыі прагучыць сусветная прэм’ера беларускага твора, спецыяльна замоўленага арганізатарамі. Сёлета ім стаў Канцэрт для альта і фартэпіяна са струннымі “Ландшафты знікомай памяці (майстра Арнольта Шліка)”. Аўтар партытуры з інтрыгоўнай назвай — беларускі кампазітар Валерый

У мінулым нумары мы распавялі пра ўтрапёнага даследчыка беларускіх арганаў Аляксандра Бурдзялёва. А зараз звернемся да традыцыі праваслаўнай царкоўнай музыкі. Этнамузыказнаўца-кампанолаг, кандыдат мастацтвазнаўства, лаўрэат міжнароднага конкурсу “Званар Зямлі” (Малдова, 2003), дацэнт кафедры тэорыі і методыкі выкладання БДПУ імя Максіма Танка Алена ШАЦЬКО апісвае пакручасты шлях да справы свайго жыцця.

Маргарыта Іванаўна нарадзілася ў 1895 годзе ў дваранскай сям’і прысяжнага паверанага Івана Варанцова ў глухім правінцыйным гарадку Сарапул Вяцскай губерні (цяпер Удмурція). Тым не менш, гэта не перашкодзіла ёй атрымаць выдатную хатнюю адукацыю. Яна магла вольна гаварыць па-французску, па-нямецку і па-англійску, бойка грала на раялі складаныя музычныя п’есы і скарала слухачоў сваім добра пастаўленым сапрана.