Свежы нумар
Соцыум
Канон захавання, або Аб’ект рэстаўрацыі і вакол яго
Напрыканцы мінулага года ў краіне з’явілася Рэспубліканскае грамадскае аб’яднанне рэстаўратараў, а сёлета ў лістападзе адбыўся пашыраны з’езд гэтай арганізацыі. Мерапрыемства прайшло ў анлайн-рэжыме пад назвай “Аб’яднанне экспертаў у галіне рэстаўрацыі як неабходная ўмова захавання аб’ектаў культурнай спадчыны Беларусі”. Удзельнікі з’езду паразважалі аб задачах аб’яднання і ключавых накірунках яго дзейнасці ў сучаснасці і будучыні.
Далей
Замак у “транзітным стане”
Днямі ля Навагрудскага замка зноў з’явілася будаўнічая тэхніка. Гэта радасны навіна: значыць, працы па яго захаванні ўрэшце працягнуліся. Пакуль што іх плён не будзе бачны старонняму воку: найперш трэба завяршыць умацаванне нетраў стромкага вала, а потым ужо прыступіць і да работ на яго паверхні. Што, хочацца верыць, таксама не за гарамі.
Далей
"К" інфармуе
Аматарскія тэатры Брэстчыны спаборнічаюць анлайн
Абласны фестываль аматарскага тэатральнага мастацтва “Тэатральнае Палессе - 2020” сёлета праходзіць у анлайн-фармаце, такім чынам далучыцца да яго могуць жыхары не толькі Брэстчыны, але і ўсёй Беларусі і нават свету. Адкрыўся фестываль 30 лістапада спектаклем “Віхравы падарункі” ўзорнага лялечнага калектыву “Залаты ключык” Аснежыцкага раённага Цэнтра культуры і вольнага часу з Пінскага раёна. Да 11 снежня будзе паказана каля 30 пастановак. Пераможцаў абласнога конкурсу вызначыць прафесійнае журы.
Далей
Дакрануцца душой, адчуць сэрцам
Гісторык, лаўрэат прэміі Прэзідэнта “За духоўнае адраджэнне” Уладзімір Ліхадзедаў прэзентаваў альбом “Шматнацыянальная Беларусь” у сталічным Доме кнігі “Светач”.
Далей
Дбаць аб Радзіме
У панядзелак 30 лістапада адбылася чарговая апаратная нарада міністра культуры Рэспублікі Беларусь Анатолія Маркевіча з начальнікамі ўпраўленняў і аддзелаў міністэрства.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае! Форум
Прысніць паэтаў — што б гэта значыла?
90-годдзе з дня народзінаў Уладзіміра Караткевіча з'явілася добрай нагодай, каб паставіць на сцэне Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі новы спектакль — “Наш Караткевіч”, прысвечаны асобе і творчасці майстра. А ў Тэатры юнага гледача апошнім часам адбыліся прэм’еры некалькіх спектакляў паводле паэзіі Янкі Купалы, Якуба Коласа, Аркадзя Куляшова, Максіма Багдановіча, Алаізы Пашкевіч (Цёткі). Дый у анлайн-праглядзе нядаўна быў замежны спектакль “Сны Райніса”, дзе выкарыстоўваліся вершы і дзённікі гэтага латышскага класіка. Такая повязь тэатральных увасабленняў паэзіі, часам з размовай пра саміх творцаў, стварае суцэльнае дыскусійнае поле, узараць якое маглі б не адно крытыкі, але і самі гледачы. Чаму б і не? Улічваючы эпідэміялагічныя абставіны, мы вырашылі правесці абмеркаванне ў поўным сэнсе слова “віртуальна”. І адначасова крыху тэатральна. Таму запрасілі да размовы ўмоўных прадстаўнікоў розных слаёў публікі. Ну, а калі ў нас штосьці не атрымалася, будзем лічыць, што гэта… сон: маўляў, чаго толькі ў сне ні прымроіцца.
Далей
Prof-партфоліа
Насуперак абставінам з дапамогай тэхналогій
Юная спявачка з Магілёва Арына Пехцерава была адным з фаварытаў сёлетняга фестывалю “Дзіцячае Еўрабачанне”. Але ў фінале конкурсу, які адбыўся ў нядзелю 29 лістапада, яна заняла пятае месца. Пераможцай стала 11-гадовая Валянціна Тронэль з Францыі.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў
Новае жыццё традыцыйных песень
Што можна зрабіць з песнямі, запісанымі ў этнаграфічнай экспедыцыі? Заархіваваць, выставіць у публічны дасяг і на гэтым спыніцца? Ці… даць ім новае жыццё? Паглядзім на прыкладзе работ гуртоў Relikt, Vuraj і музыкі Дзмітрыя Сляповіча.
Далей
art-блог
Вяселле з пудрай і без
Тэатральныя фестывалі, што праходзяць у Беларусі, вабяць ужо тым, што сярод самых размаітых прац дэманструюць усё лепшае, што створана на айчыннай сцэне. Тым больш прыемна, калі некаторыя спектаклі, створаныя “па-за межамі МКАД”, патрапілі ў праграму адразу двух буйных фэстаў: былі вылучаны не толькі самім творчым калектывам, але і прадстаўнічым журы ў лік прэтэндэнтаў на Нацыянальную тэатральную прэмію, а таксама ўвайшлі ў склад Belarus open нядаўняга Х Міжнароднага форуму тэатральнага мастацтва TEART. Сярод іх — “Мяшчанскае вяселле” паводле аднайменнай п’есы Б.Брэхта, пастаўленай у Брэсцкім акадэмічным тэатры драмы, і аўтарскі монаспектакль “Без пудры” рэжысёра Кацярыны Аверкінай, вырашаны як “урачыстая кантата” да юбілею адной з вядучых актрыс Магілёўскага абласнога драматычнага тэатра Галіны Лабанок.
Далей
Татуяваны Зеўс і іншыя фрагменцікі пазла
Якім быў ужо амаль прамінулы год у айчынным выяўленчым мастацтве? Яшчэ нядаўна выглядала на тое, што ў гэтай графе можна наогул паставіць прочырк або напісаць слова “каранцін”. Запамінальных выстаў прайшло зусім вобмаль, рэзананс яны выклікалі не тое каб вялікі, дый нават зацятыя ўнутрыцэхавыя дыскусіі нешта прыціхлі. Такая стагнацыя зразумелая: усім, як падаецца, неяк не да мастацтва было…
Аднак вялізная выстава, якая ўжо амаль “пад ёлачку” разгарнулася ў Палацы мастацтва, захапіўшы бадай усе яго плошчы ўключна нават з кавярняй, натхняе на аптымістычныя высновы: аказваецца, самаізаляцыя і агульныя настроі ніяк не паўплывалі на творчы працэс. Ці, дакладней, уплыў быў нават станоўчым. Што важна адзначыць: большасць выстаўленых твораў датаваная менавіта гэтым годам — столькі “свежаку”, пэўна, яшчэ ніколі не было на падобных “зборніках”. Значыць, нягледзячы на хранічны брак падзейнасці, у майстэрнях жыццё віравала! А самаізаляцыя творчаму працэсу зусім не перашкода.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры
Неабсяжныя межы малой радзімы
Наш Нацыянальны мастацкі музей валодае багатай калекцыяй, што дазваляе ладзіць выставы на якую заўгодна тэматыку. Ці амаль на якую заўгодна. Але, зразумела, што ўстанова такога статусу заўжды працуе ў адпаведнасці з прынцыпамі дзяржаўнай культурнай палітыкі. Адным з прыярытэтаў гэтай палітыкі з’яўляецца шаноўнае стаўленне да “малой радзімы” — тых мясцін, дзе мы нарадзіліся, дзе прайшлі дзяцінства і юнацтва. Вось і выстава, што яшчэ нядаўна працавала ў музеі, называлася “Малая радзіма — Вялікая зямля”
Далей
На людным месцы
Бацькаўшчына праз сэрца Караткевіча
Асноўная нацыянальная падзея апошніх дзён — 90-годдзе з дня нараджэння Уладзіміра Караткевіча. Добрых пісьменнікаў у нас, што жыта ў полі. А Караткевіч — адзіны, бо для Беларусі ён нібыта анёл з белымі крыламі, што вядзе нас і накіроўвае да светлага ды мудрага жыцця. Колькі душ ён выратаваў і напоўніў іх зместам вялікай любові да Бацькаўшчыны! А колькі юнакоў ды дзяўчат выраслі і ўсвядомілі сябе пад надзейнай аховай гэтых белых крылаў! Караткевіч не проста празаік, паэт, публіцыст, сцэнарыст, філосаф і крытык. Ён ахоўнік нашага сумлення. Адам Мальдзіс у артыкуле “Жыццё і ўзнясенне Уладзіміра Караткевіча” так акрэслівае жыццёвую пазіцыю свайго даўняга сябра: “Калі ў чалавека няма патрыятычных пачуццяў, то ён становіцца перакаці-полем, якому ўсё роўна, што гіне: культура, памяць, зямля”.
Далей
Гістарыёграф
Сядзіба роду Рэйтанаў
Частка І
Пачынаючы з вясны 2013 года наша газета пільна сочыць за лёсам сядзібы Рэйтанаў, якая знаходзіцца ў вёсцы Грушаўка на Берасцейшчыне. І не проста сочыць. Сведчаннем таго могуць быць даволі рэгулярныя красавіцкія суботнікі, якія ладзяцца намі разам з Арт-суполкай імя Тадэвуша Рэйтана на радзіме гэтай яшчэ па-сапраўднаму не адкрытай для Беларусі асобы. Вядома, не толькі суботнікі ў “багажы” “К”, але і шматлікія публікацыі. У іх і Тадэвуш Рэйтан, і ягоны род, і іх славутыя землякі, і сама Грушаўка час ад часу становяцца аб’ектамі нашай цікавасці. Праўда, публікацыі, якая б ахапіла гісторыю Грушаўкі за некалькі соцень гадоў, а таксама распавяла б, што ж там адбываецца сёння, калі ідуць працы па аднаўленні сядзібы і капліцы, яшчэ не было. Таму, пабываўшы ў Грушаўцы на мінулых выходных, мы гатовы падзяліцца з чытачамі “К” сваімі ведамі і думкамі.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Афіша "К"
Госць з Калугі
Творчасць — справа рызыкоўная. Бо, здаецца, мастацтва для грамады гэта не рэч першай неабходнасці, а талент — “тавар”, на які не заўжды знойдзецца пакупнік. Але бываюць і выключэнні з правілаў…
Далей
Перыпетыі лёсу
Чароўны крышталь натхнення
Згадкі пра самую вядомую ў БССР самадзейную мастачку
Дзень ужо скончыўся. Белая ціхая ноч асцярожна зазірае ў акно. Раскрытае піяніна. На падваконне, падлогу і старэнькі інструмент кладуцца жоўтыя цені. Куток пакоя каля расчыненага акна. Постаць хлапчука ў начной сарочцы, які крадком выглядае з дзвярэй, адсунуўшы аксамітавую фіранку. Пачуўшы гукі музыкі, прыбег сюды — яму так захацелася памацаць клавішы…
Падаецца, у гэтым хлопчыку, — сама мастачка Лілія Трохалева ў дзяцінстве. А яе карціна — успамін пра першае адкрыццё цудоўнага свету мастацтва.
Далей
Традыцыі
Каб кашы было па шыю
Лялечная адметнасць аграгарадка Індура
Дзень беларускай народнай лялькі ўжо цягам 10 гадоў святкуюць у нашай краіне 16 лістапада. Таму “фішкай” аграгарадка Індура, дзе 7 гадоў таму налічвалася вялікая калекцыя абярэжных лялек, работнікі культуры выбралі менавіта іх, а летась адкрылі ўнікальны музей “Лялька ў карагодзе жыцця”, дзе захоўваецца больш за 300 экспанатаў.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва MUSEUM
Музей на Музычным завулку
Фотапартрэт Станіслава Манюшкі, увесь архіў Барыса Герлавана з эскізамі да легендарных спектакляў Купалаўскага тэатра, архівы мастакоў, сцэнографаў і музыкантаў, новыя паступленні ў калекцыю работ стваральніка школы беларускай сцэнаграфіі Аскара Марыкса — гэты год для Музея гісторыі тэатральнай і музычнай культуры Беларусі, які сёлета адсвяткаваў сваё 30-годдзе, атрымаўся багатым на цікавыя і каштоўныя набыткі. Усе іх можна будзе ўбачыць у сценах музея, што месціцца ў адметным мінскім доме па адрасе Музычны завулак, 5. Выстава ж да 130-годдзя Аскара Марыкса “На тэатральных падмостках” адкрылася ўжо 1 снежня.
Далей
Погляд з XXI стагоддзя
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |