Свежы нумар
Соцыум
Падводныя камяні валанцёрства
Буйны міжнародны фестываль узроўню “Лістапада” або “ТЭАРТа” ў нечым падобны на айсберг: прыгожая бліскучая верхавіна, а глыбока пад вадой — мноства непрыкметных старонняму воку высілкаў. Прапрацаваўшы валанцёрам на розных сталічных форумах, карэспандэнт “К” змагла высветліць, як дзейнічае гэты механізм у нашых умовах, хто ім кіруе і якія збоі бываюць найчасцей.
Далей
Батлейка з няпростым лёсам
Не вінаватых шукаем, а паспрабуем дапамагчы парадай
Батлейка — гэта казка, увасобленая ў прымітыўнай фанернай скрыні і ў хрэстаматыйным наборы лялек. Увогуле усё вялікае складаецца з дробных, на першы погляд, рэчаў. У кожнай батлейкі — свой лёс. Вось вам эпізод жыццяпісу батлейкі Івана Кірчука — музыканта, кампазітара, фалькларыста, пісьменніка, выкладчыка, нязменнага кіраўніка этна-трыо “Троіца”. Варта толькі дадаць напачатку, што батлейка для гурта — не проста тэатр, а абавязковы канцэртны антураж, своеасаблівыя дэкарацыі да сцэнічнай дзеі.
Далей
Дзяжурны па нумары
Жменя роднай зямлі
У Нацыянальным мастацкім музеі праходзіць выстава, прысвечаная 80-годдзю з дня нараджэння
Яўгена Куліка (1937 — 2002). Мастак не меў ганаровых званняў, не быў лаўрэатам прэстыжных прэмій, абмінулі яго і ўрадавыя ўзнагароды. Дарэчы, і творчая спадчына Яўгена Куліка ў колькасным вымярэнні не ўражвае: некалькі графічных серый, некалькі праілюстраваных кніг, а ўсё астатняе гэта эскізы, накіды, эцюды — усё тое, што лічыцца падрыхтоўчым матэрыялам. Інструментарый мастака, як на сённяшняе вока, быў вельмі сціплым. Побач з тэхнічна складанымі работамі сучасных графікаў ягоныя творы глядзяцца як стары чорна-белы тэлевізар сярод плазменных экранаў. І ўсё ж ён — адна з самых значных постацей нацыянальнай культуры.
Далей
Праекты развіцця
Паляшуцкі гонар і давыдгарадоцкі балет
Амаль дзесяць гадоў таму ў рамках велатура журналісты “К” наведалі Столінскі раён. Пабывалі мы тады і ў знакамітай на ўсю Беларусь вёсцы Гарадная, і ў самім райцэнтры, і ў Давыд-Гарадку, і ў іншых тамтэйшых паселішчах. Якія змены на культурнай карце краю адбыліся за гэты час? Ці паўсталі тут новыя брэнды і наколькі яны паспяховыя? І самае галоўнае: якія праблемныя пытанні, узнятыя тады “К”, ужо вырашыліся, а якія завіслі ў мёртвым пункце? Пра гэта я вырашыў даведацца, выправіўшыся ў новую камандзіроўку па тых самых мясцінах.
Далей
art-блог
Кантрапункты “Анастасіі”
Паказ балета “Анастасія” ў Вялікім тэатры стаў вынікам папраўдзе тытанічнай працы. Яго стварэнне пачалося пяць гадоў таму, адразу пасля мінулай нацыянальнай прэм’еры — балета “Вітаўт”, які быў падрыхтаваны амаль той жа творчай камандай. Спектакль стаў трэцім праектам тэатра, зладжаным пры спонсарскай падтрымцы, на гэты раз — “Беларуськалія”.
Далей
Сумны восеньскі карнавал
У мастацтве мы часта шукаем тое, чаго не маем у жыцці, і што ў рэальнасці не надта і патрэбна. Скажам, у жыцці мы прагнем стабільнасці і прадказальнасці, не любім навацый і неспадзяванак, але ад мастацтва чакаем інтрыгі. Менавіта таму для мяне падзеяй года ў выяўленчым мастацтве здаўна з’яўляецца абарона дыпломных работ у нашай акадэміі. У музей я звычайна хаджу як на сустрэчу з чымсці знаёмым і зразумелым, а вось ад маладых творцаў, учарашніх студэнтаў, можна чакаць чаго заўгодна. Апошнім жа часам не менш цікавым, чым абарона дыпломаў, стаў для мяне ўжо традыцыйны “Восеньскі салон з “Белгазпрамбанкам”.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
“Стоп-кадр” броўнаўскага руху
А вось мяне сёлетні “Восеньскі салон” хутчэй парадаваў. Так, вялікіх цудаў, адкрыццяў і прыкметаў змены парадыгмы там, пэўна, не знойдзеш. Зрэшты, не толькі там: з гэтым сёння ва ўсім свеце праблема, не тыя часы. Але ці не самая папулярная ў Беларусі выстава сучаснага нам мастацтва сведчыць за тое, што кроў у венах айчыннага арт-арганізма не застойваецца, а плаўна сабе цячэ. Пры гэтым, спакваля амалоджваючыся.
Новых для мяне імёнаў сёлета было як ніколі шмат. І гэта вытлумачальна: многія з былых заўсёднікаў салонаў перасягнулі саракагадовую мяжу і сваім ходам выбылі з гульні. Зважаючы на ажыятаж падчас падачы заявак, іх ёсць каму замяніць.
Далей
На людным месцы
Зіта і Гіта супраць Боні і Клайда
Партрэтам людзей культуры наш паштовы агляд заўжды аддае перавагу. Вельмі шкада, што мала нам іх дасылаюць. У большасці выпадкаў прыходзяць лісты з пераказам біяграфічных фактаў абранага па заслугах героя. Нарадзіўся, вучыўся, працаваў — за гэтымі фактамі няма асобы з яе характарам, не прасочваецца, так бы мовіць, кухня творчых эксперыментаў, не адчуваецца тэхналогія культурнай вытворчасці. А менавіта гэта найперш і цікавіць прафесіяналаў ад культуры. Але, зрэшты, намаляваць такі партрэт і майстру не заўжды па плячы.
Далей
Гістарыёграф
Дом для спачылых
Сакральная геаграфія Клічаўшчыны
У людзей праваслаўнага свету дні для памінання нябожчыкаў называюцца бацькоўскімі суботамі. У гэтых дзён няма пастаяннай даты, бо правядзенне памінальных субот наўпрост звязана са святам Вялікадня. За год дні адзначаюцца некалькі разоў. Дзмітрыеўская субота (восеньскія Дзяды) — апошні памінальны дзень у годзе. Папярэднічае падзеі Дзень памяці вялікамучаніка Дзмітрыя Салунскага. У гэтую суботу прынята наведваць могілкі родзічаў, маліцца аб іх спачыне і плакаць. А пасля — ладзіць памінальную трапезу.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Тэма
Дар’я ЮРКЕВІЧ: “Парыж забіў ува мне правінцыяла”
Рэжысёрка Дар’я ЮРКЕВІЧ мае за плячыма дзве кінашколы — беларускую Акадэмію мастацтваў і французскую Le Fresnoy. Яе фільм “Баба, Ваня і каза” ў 2014 годзе скарыў публіку і прымусіў загаварыць пра цікавага аўтара ў новым беларускім кіно. Затым была “Пасха Хрыстовая” і перамога на “Бульбамуві”, шматлікія ўзнагароды на іншых форумах, у тым ліку і дыплом на “Лістападзе”. А сёлета Дар’я ўдзельнічае ў гэтым міжнародным фестывалі ўжо ў новай якасці.
Далей
Андрэй КРЭЦУЛЕСКУ: “Хваля” румынскага кіно не спала”
З румынскім рэжысёрам Андрэем КРЭЦУЛЕСКУ беларуская публіка пазнаёмілася яшчэ на мінулым “Лістападзе”, калі яго фільм “Чарльстон” яркім сполахам завяршыў праграму конкурсу “Маладосць на маршы”. Дэбютная карціна былога кінакрытыка, поўная музыкі, іроніі і сінефільскай настальгіі, атрымала спецыяльны дыплом на мінскім кінафоруме. Сёлета аўтар “Чарльстона” вяртаецца да нас ужо сябрам журы асноўнога конкурсу ігравога кіно.
Далей
Хлопцы з нашага двара
Скрыпка і Калдун
У цудоўным фільме Георгія Данелія “Кін-дза-дза!” — сумным і вясёлым — Бі прамаўляе фразу, якая стала крылатай: “А скрыпач не патрэбны, родны. Ён толькі лішняе паліва жарэ”. Сёння скрыпач нам спатрэбіцца.
Калісьці ён граў у папулярным мінскiм гурце Vicious Crusade — адным з родапачынальнікаў беларускага фолк-металу. І быў у iм фігурай вельмі прыкметнай — хоць бы з-за інструмента, на якім граў. Пагадзіцеся, для “цяжкай” музыкі ён даволі нехарактэрны.
Але гэтым “заслугі” Баграта ВАРТАНЯНА не абмяжоўваліся і не абмяжоўваюцца. Выдатны кампазітар і прадзюсар нарасхоп — што яшчэ трэба для таго, каб сваёй дзейнасцю славіць не толькі родную Беларусь? Ён і славіць — у палутара гадзінах лёту ад яе...
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Актуаліі
Акцёр у фестывальнай стыхіі
Учора распачаўся XXV Мінскі міжнародны кінафестываль “Лістапад”. Гэтая падзея — выдатная магчымасць не толькі наведаць эксклюзіўныя паказы кіно, але і сустрэцца з яго стваральнікамі. Адным з першых VIP-гасцей юбілейнага форуму прыляцеў у Мінск заслужаны артыст Узбекскай ССР
Рустам САГДУЛАЕЎ. Напярэдадні цырымоніі адкрыцця журналісты “К” сустрэліся з незабыўным Рамэа з фільма “У бой ідуць адны старыя”, каб пацікавіцца ў яго першымі ўражаннямі і чаканнямі ад сёлетняга фестывалю.
Далей
Беларуская акварэль у Парыжы
1 лістапада 2018 года ў парыжскай галерэі “Дыямант” адбылося адкрыццё выставы твораў Генадзя Шутава. Знакаміты беларускі мастак-акварэліст, які пайшоў з жыцця ў мінулым годзе, спазнаў прызнанне і на радзіме, і па-за яе межамі. Яго творы знаходзяцца ў калекцыях самых буйных і прадстаўнічых сусветных музеяў.
Далей
Салонныя сакрэты раскрыты
Вялікая выстава-продаж “Восеньскі салон з “Белгазпрамбанкам”, што доўжылася з 4 кастрычніка ў сталічным Палацы мастацтва, заўтра завяршае сваю працу. Цягам апошняга месяца наведвальнікі галасавалі за ўпадабаных аўтараў, а ўчора свой выбар зрабіла і міжнароднае журы.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры
Музычны ўраджай восені
У сталічнай філармоніі адкрылася “Беларуская музычная восень” — адзін са старэйшых фестываляў у нашай краіне, традыцыі якога закладаліся яшчэ з сярэдзіны 1970-х. Як заўжды, гэты буйны форум працягнецца месяц — літаральна да зімы.
Далей
У пошуку камедый
Чатыры п’есы трапілі ў фінал конкурсу Comedy.by. Да канца лістапада журы вызначыць, камедыя па якім з гэтых тэкстаў папоўніць рэпертуар аднаго з драматычных тэатраў.
Далей
Погляд з XXI стагоддзя
Промні мовы ў “цёмныя вякі”
Калі беларускі мастак або кампазітар ствараў свой вялікі твор пра Беларусь, ніхто і ніколі не сумняваўся ў “беларускасці” гэтага шэдэўра. Але калі Адама Міцкевіча называюць вялікім беларускім паэтам, многім гэта па-ранейшаму рэжа слых. Маўляў, у дачыненні да літаратурных твораў пануе поўны “дыктат мовы”.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |