Свежы нумар
"К" інфармуе
"Зорьке" — 70!
У гэты чацвер рэспубліканская газета для дзяцей і падлеткаў “Зорька” збірала ў Доме прэсы сваіх сяброў і чытачоў. Нагодай стала 70-годдзе выдання. На свяце гучалі словы віншавання Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь Аляксандра Лукашэнкі. Шматлікія госці імпрэзы таксама аддзячылі газету шчырымі пажаданнямі і цудоўнымі выступленнямі…
Далей
Шмат прыгод...
У Слонімскім драматычным тэатры адбылася прэм’ера казкі па п’есе Георгія Марчука “Шмат прыгод пад Новы год” у пастаноўцы галоўнага рэжысёра тэатра Васіля Сяўца. У спектаклі шмат танцаў, гульняў, песень. Усе сцэнічныя прыгоды ў ім адбываюцца ў зімовым казачным лесе. У студзені — лютым новую пастаноўку драмтэатра паглядзяць не толькі слонімскія дзеткі, але і госці з Дзятлава, Зэльвы, Івацэвічаў ды іншых гарадоў Беларусі. Рэжысёр Васіль Сявец прыступіў да працы над новым спектаклем для дзяцей па п’есе Генадзя Аўласенкі “Як павука з луга праганялі”.
Далей
"Я не паэта..."
12 студзеня, у дзень нараджэння народнага артыста Беларусі, народнага артыста СССР Уладзіміра Мулявіна на сцэне Беларускай дзяржаўнай філармоніі адбылася прэм'ера праграмы "Я не паэта..." у рамках традыцыйнага праекта "Канцэрт у дзень нараджэння". Знакаміты саліст Пётр Елфімаў у суправаджэнні Нацыянальнага акадэмічнага аркестра народнай музыкі імя Іосіфа Жыновіча пад кіраўніцтвам маэстра Міхаіла Казінца выконваў творы легендарнага Уладзіміра Мулявіна і "Песняроў".
Далей
Дзяжурны па нумары
Дык чым натхняліся?
Неяк меў я гаворку з чалавекам, які ў савецкі час навучаўся кіназнаўству ў славутым ВГИКу. Практыку разам з іншымі студэнтамі сцэнарна-кіназнаўчага факультэта ён праходзіў у часопісе “Советский экран”. Практыкантам даручалася працаваць з лістамі чытачоў. А лісты, паводле слоў майго суразмоўцы, часта былі прыблізна наступнага зместу. Вось герой фільма атрымаў ліст ад сваёй любай, усхваляваўся, адразу кінуўся на вакзал — і паляцеў на крылах кахання ў іншы канец краіны...
Далей
На маю думку...
Крытыкам звацца…
Запрашэнне да дыскусіі: Аляксандр ВЕРГУНОЎ, акцёр
“Румяный критик мой, насмешник толстопузый, / Готовый век трунить над нашей томной музой…” Так пісаў Пушкін. І ён меў рацыю. На стагоддзі. Думаю, вы ўжо зразумелі, што гаворка пойдзе пра пэўнага ўзроўню крытыкаў. Размова — нават жорсткая і бязлітасная ў нечым. Урэшце, тон такі — цалкам адэкватны сучасным крытыкам.
Далей
Што можна выявіць у кераміцы?
Валерый КАЛТЫГІН, мастак, кераміст, кіраўнік Міжнароднага пленэру па кераміцы “Арт-Жыжаль” у Бабруйску
Калі ў інтэрнэт-пошукавіку набраць словазлучэнне “беларуская кераміка”, дык на экране з’явяцца выявы збаноў, глечыкаў, гладышоў ды місак, зробленых народнымі майстрамі або прафесійнымі мастакамі, але, ізноў жа, паводле традыцыйных узораў. А далей будзе інфармацыя пра бабруйскі Міжнародны пленэр “Арт-Жыжаль”. Гэта тое, што згадваецца найперш.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
“Майстэрня — цэнтр майго свету”
Леў АЛІМАЎ, мастак
Мабыць, самае папулярнае пытанне, якое чую ад журналістаў, дый увогуле ад людзей, неабыякавых да маёй асобы і знаёмых з некаторымі акалічнасцямі маёй працы: чаму я жыву ў Брэсце? Бо я ніколі не хаваў свайго захаплення Масквой — горадам, у якім вучыўся і ад якога дагэтуль духоўна сілкуюся. Дый творчыя вандроўкі ў культурныя цэнтры далёкага замежжа, што ўзбагачаюць у прафесійным сэнсе, маглі б мець для мяне вынікам новую прапіску і нават новае грамадзянства, каб я гэтага захацеў.
Далей
Песні і Падзея Мулявіна
Дабрачынны паказ спектакля “Пясняр” нашага тэатра на 74-ю гадавіну з дня нараджэння Уладзіміра Мулявіна — гэта не толькі ўласна матэрыяльны бок, звязаны са збіраннем грошай на помнік Майстру ў Екацярынбургу.
Далей
Тэндэнцыі сферы
Лічбы ўнушальныя: каля 50 мільярдаў
Мецэнатаў плануюць ушаноўваць штогод
19 студзеня на сцэне Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы адбудзецца ўрачыстая цырымонія ўручэння ганаровых дыпломаў кіраўнікам і прадстаўнікам шматлікіх арганізацый, кампаній ды прадпрыемстваў розных формаў уласнасці за аказанне цягам 2014 года бязвыплатнай, або, лепш сказаць, мецэнацкай падтрымкі ўстановам культуры. А ўчора, 16 студзеня, з нагоды запланаванай падзеі ў Купалаўскім была зладжана выязная прэс-канферэнцыя з удзелам першага намесніка міністра культуры Беларусі Ірыны Дрыга і кіраўнікоў шэрагу рэспубліканскіх устаноў культуры.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Праекты развіцця
Жыццё і выжыванне. Знайдзіце розніцу
Пасля аўтапрабегаў-2014: не “жукоў нарыць”...
Нашы аўтатуры — нявыгадныя для нас ў эканамічным плане, бо бензін і не мае намеру таннець. Але нявыгадныя толькі эканамічна. Едучы на ўласным транспарце, бачым тое, што бачым, а не тое, што паказваюць. Вось гэтая маральная, так бы мовіць, розніца і кампенсуе пэўныя матэрыяльныя страты. І не “жукоў” пры гэтым хочацца "нарыць", а пазнаёміцца з больш-менш рэальнай карцінай цяперашняга стану рэгіянальнай культуры. І вельмі прыемна, што нас на месцах разумеюць ды ўсяляк спрыяюць у гэтым жаданні. Што паказаў чарговы і, спадзяёмся, не апошні аўтапрабег па Міншчыне, Гомельшчыне, Гродзеншчыне ды Брэстчыне? Паспрабуем сістэматызаваць гэтыя тэндэнцыі.
Далей
Культура на траіх
Пра эканамічныя рэаліі і пра венік
“Тры ў адным” — так я назваў бы эксперымент, на які пайшла газета летась у праекце “Знянацку i без “вiзы”: журналiст “К” + мясцовы iнсайдар ва ўстановах культуры”. Нагадаю, сутнасць яго заключалася ў тым, што карэспандэнт выдання наведваў установы культуры ў раённых цэнтрах, не папярэдзіўшы загадзя іх работнікаў аб сваім візіце. Сабе ў напарнікі ён браў мясцовага жыхара, які з’яўляўся і гідам, і “інсайдарам”, выказваючы ўласнае меркаванне аб культурным жыцці горада наогул і даючы ацэнку дзейнасці канкрэтных арганізацый. Выніковы матэрыял уяўляў з сябе ўражанні журналіста, суб’ектыўны погляд “сталкера” і меркаванні кіраўнікоў устаноў — уласна, тры ў адным. Надышоў момант нейкім чынам падсумаваць адчуванні ад убачанага/пачутага ў цэлым. І, выказаўшы шчырую падзяку ўсім героям за супрацоўніцтва ды садзейнічанне, у дадзеным артыкуле я абмяжуюся часткай толькі сваіх высноў.
Далей
Prof-партфоліа
Народныя абрады: ці ўсе ім рады?
Пры чым аптымізацыя да захавання традыцыі?
Не сакрэт, што імклівае развіццё сродкаў камунікацыі, павышэнне мабільнасці насельніцтва, такія ўжо звыклыя працэсы глабалізацыі ды ўрбанізацыі прыводзяць да трансфармацыі, перараджэння, а часам і знікнення народных абрадаў. Для беларускай культуры сёння гэта асабліва актуальна. Прыняцце хрысціянства ў даўнія часы, савецкая ўлада, затым разбурэнне “жалезнай заслоны” і плынь моды на іншаземнае — усё гэта знішчальным віхраслупам прайшлося па вытоках нашай культуры, разбураючы яе падмурак, выціскаючы з народнай памяці ды жыцця глыбінныя сэнсы абрадавых і рытуальных дзеянняў, прадметаў, сімвалаў.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры
“Пахаванне стралы” ў... Афрыцы?
"Хварэюць" на фалькор "спецыяльна навучаныя людзі"
Як навучыцца любіць традыцыйную беларускую культуру? Напэўна, трэба адчуць сябе беларусам — чалавекам са слаўным радаводам і не абы-якімі духоўнымі прынцыпамі, што стагоддзямі назапашваліся продкамі! На пытанні “К” адказвае загадчык аддзела народнай традыцыйнай культуры Гомельскага абласнога цэнтра народнай творчасці Ірына ГЛУШЭЦ.
Далей
Крытычная маса
Зусім не залішняя “раскоша”
Калядаванне па-опернаму: фестываль + конкурс
Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Беларусі літаральна віруе падзеямі. Паводле традыцыі на Стары Новы год, ужо ў шосты раз, прайшоў “Вялікі навагодні баль у Вялікім тэатры”. За некалькі дзён да яго прэміяй “За духоўнае адраджэнне” быў адзначаны балет “Вітаўт” Вячаслава Кузняцова (дадамо, што спецыяльнай прэміі Прэзідэнта краіны былі ўдастоены за апошнія гады практычна ўсе нацыянальныя прэм’еры на Вялікай сцэне тэатра: адраджэнне оперы ХVIII стагоддзя — “Чужое багацце нікому не служыць” Я.Д. Голанда, а таксама ўвасабленне другой рэдакцыі “Сівой легенды” Дзмітрыя Смольскага паводле твора Уладзіміра Караткевіча). Снежань жа прайшоў у тэатры пад знакам V Мінскага міжнароднага Каляднага опернага форуму і, у рамках апошняга, І Мінскага міжнароднага Каляднага конкурсу вакалістаў.
Далей
art-блог
“Двое пад адным дахам”
Фарсіраванне плюс меладычнасць…
Пад такой сімвалічнай назвай у Нацыянальным мастацкім музеі завяршылася выстаўка жывапісу адной з самых вядомых творчых пар у Беларусі — Мікалая Іосіфавіча і Марыі Іванаўны Ісаёнкаў.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры
А&В: Аўдыя & Відэа-10
Снежаньскія аўдыя- і відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць музыкант Сяргей ПУКСТ (A) і спецыяльны карэспандэнт “К” Алег КЛІМАЎ (B).
Далей
Псіхалагічна дакладна
“Палітыка вачамі мастака”. Пагадзіцеся, так назваць персанальную выстаўку можа толькі майстар сатырычнага жанру. І ён ёсць. Гэта Алег Карповіч, якога можна лічыць самым выстаўляемым мастаком, бо цягам пяці гадоў, кожны тыдзень, у газеце “СБ — Беларусь сегодня” выходзіць яго калонка на адну з самых актуальных палітычных тэм, аздобленая сатырычным малюнкам. І, у той жа час, не менш падстаў лічыць Алега Іванавіча адным з найбольш рэдка выстаўляемых творцаў. Прынамсі, за апошнія больш як дваццаць гадоў Светлагорская карцінная галерэя “Традыцыя” імя Германа Пранішнікава ці не ўпершыню дэманструе экспазіцыю яго незвычайных карыкатур, шаржаў, гратэскных малюнкаў, якія не страцілі сваёй актуальнасці, бо вартасць іх не толькі грамадска-палітычная, але, бадай, перш за ўсё мастацкая.
Далей
На людным месцы
Кніжны космас
Летась Мётчанская сельская бібліятэка была інтэгравана са школьнай і атрымала прапіску ў сценах адукацыйнай установы. У наш віртуалізаваны і перанасычаны разнастайнымі “дэвайсамі” век дзеткам яшчэ цікавыя кнігі, вокладка і старонкі, друкарскія пахі і, канешне ж, сам змест, развіццё фабулы, характары герояў. Тым больш, што побач, у суседнім пакоі, месціцца ўнікальны Музей беларускай кнігі “Літаратурны космас Мётчы”.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва
У клуба — юбілей
Мазалаўскі сельскі дом культуры адсвяткаваў сваё 25-годдзе ў клубе з нагоды такой даты назіраўся аншлаг, якому маглі б пазайздросціць нават сталічныя артысты.
Далей
Афіша з аўтографам
У пружанскім кінатэатры “Спадарожнік” адбылася творчая падзея з нагоды 90-годдзя беларускага кінематографа. У фае гасцей сустракала кніжная выстаўка “Беларускаму кіно — 90”, падрыхтаваная бібліятэкарамі Цэнтральнай раённай бібліятэкі імя Міколы Засіма.
Далей
Гістарыёграф
“Віцебскі след” Кавалеўскай
15 студзеня 1850 года ў сям’і камандзіра Маскоўскага артылерыйскага гарнізона нарадзілася дачка. Хто тады мог падумаць, што яна стане вучоным, першай жанчынай — прафесарам матэматыкі, механікам, пісьменніцай, членам-карэспандэнтам Пецярбурскай Акадэміі навук?
Далей
Суботнія сустрэчы
Аптымізацыя, арэнда і не рвачы
Мiнск культурны: заканадаўца моды і адказ на ключавое пытанне
У снежні споўнілася 100 дзён з часу, калі пасаду начальніка галоўнага ўпраўлення ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта заняў Павел СКАЛАБАН. Адзін з яго дзядоў, Уладзімір Скалабан, быў вядомым беларускім краязнаўцам, а бацька, Віталь Скалабан, — не менш знакамітым гісторыкам, архівістам, бібліёграфам і літаратуразнаўцам. Павел Вітальевіч жа спачатку абраў шлях біёлага, скончыўшы ў 1997-м адпаведны факультэт БДУ, але ў тым жа годзе стаў працаваць у гэтым універсітэце ва ўпраўленні выхаваўчай работы з моладдзю.
Далей
Паралелі
І зноў кіно...
Сяргей СЯЛЬЯНАЎ, кінапрадзюсар, рэжысёр, сцэнарыст, кіраўнік кінакампаніі “СТБ” (Расія):
— Аб’яднанне высілкаў — гэта норма для сённяшніх кінематаграфій. Таму не трэба здзіўляцца, калі да вытворчасці фільмаў маюць дачыненне некалькі краін. Стужка-адкрыццё кінафестывалю “Лістапад” Я не вярнуся”, зробленая ў кааперацыі Расіі, Эстоніі, Беларусі, Казахстана і Фінляндыі, — гэта цалкам у рэчышчы сучасных правілаў вытворчасці. Тым больш, што ад гэтага супрацоўніцтва выйграюць усе.
Далей
прыватная гісторыя
Пра што мне піша неба
Іван КІРЧУК, лідар этна-трыа "Троіца", выкладчык Інстытута культуры Беларусі і Беларускага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта імя Максіма Танка
Пачынаем знаёміць чытачоў з фрагментамі кнігі фалькларыста, лідара этна-трыа “Троіца” Івана Кірчука "Гарыць свечка ля алтара...". Іван Іванавіч сам прапанаваў для публікацыі той раздзел, які апавядае пра пераломны момант у шляху яго духоўнага пошуку. А аздобіць публікацыю творца вырашыў сваімі малюнкамі, што нагадваюць пра знакавыя моманты спазнання.
Далей
Тактыка культурнага развіцця
Гэта мы, беларусы!
Работнік культуры — я проста перакананы! — павінен быць амбіцыйным. Горда ўзнятая галава — доказ таго, што яе шчаслівы ўладальнік ведае сабе цану. А вымяраецца яна прыдуманымі творчымі ідэямі, якія пасля рэалізацыі становяцца брэндамі горада, раёна, вобласці, краіны. Пра адну такую ідэю (пакуль толькі ідэю) і хацелася б сёння распавесці.
Далей
Страта
Асірацелыя "ўспаміны...": не стала апошняга жыхара вёскі Стойлы
Дух народа неўміручы. Але яго носьбіты, на жаль, смяротныя. 14 студзеня сышоў у іншы свет легендарны Мікалай Тарасюк. За свае восем з гакам дзясяткаў гадоў ён дасягнуў многага. Народны майстар Рэспублікі Беларусь, лаўрэат спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва, удзельнік незлічоных прэстыжных выставак, стваральнік уласнага музея "Успаміны Бацькаўшчыны"... Рэгаліі можна пералічваць доўга, але самы галоўны жыццёвы даробак разбяра, падаецца, яшчэ толькі чакае асэнсавання і падзякі сучаснікаў…
Далей
Наш эксклюзіў
Імёны ж герояў аўтар не заўжды пазначаў...
Замалёўкі як “Мімалётныя ўяўленні”…
Хваляваць душу, выклікаць захапленне і пэўны інтарэс могуць не толькі завершаныя графічныя рэчы, але і нават маленькія чарнавыя накіды. Асабліва калі нас, сённяшніх, ад накідаў, зробленых мастаком, аддзяляюць гады. Хуткія замалёўкі з натуры могуць быць разнастайнымі і раскрываць прыхільнасці аўтара, але ў аснове сваёй яны — адно, бо захоўваюць сэрца і душу творцы і даносяць адбітак даўно мінулай эпохі...
Далей
Каментарыі (1)
Што ў вас новага?
Ад Бранска да Вільнюса
Сташанскі дом фальклору Пінскага раёна Брэсцкай вобласці
Мінулы год для супрацоўнікаў Сташанскага дома фальклору выдаўся надзвычай удалым. Па словах нязменнага загадчыка ўстановы культуры Венеры Папіціч, аўтэнтычны народны ансамбль “Чабатухі”, што дзейнічае пры СДФ, не раз прымаў удзел у шматлікіх раённых ды абласных святах. Але і гэта яшчэ не ўсё. Нягледзячы на ўзрост (некаторым удзельнікам калектыву на сёння — больш за 80 гадоў), “чабатушкі” летась пабывалі ажно чатыры разы за мяжой, дэманструючы палякам, літоўцам ды расіянам багацце і хараство спеўнай ды мілагучнай палескай песні.
Далей
Бяспека жыцця
Дзень ратавальніка
Дзень ратавальніка — свята прафесіяналаў, якія прысвяцілі сябе высакароднай місіі: абараняць і ратаваць людзей. Створанае 19 студзеня 1999 года Міністэрства па надзвычайных сітуацыях упэўнена вырашае пастаўленыя задачы.
Далей
Акцэнт тыдня
Пытанне — у матывацыі
Крытыкаваць дзейнасць грамадскага фонду “Любчанскі замак” апошнім часам стала папраўдзе добрым тонам сярод усіх, хто далучаны да тэмы рэстаўрацыі альбо аховы спадчыны. Безумоўна, крытыкі маюць рацыю — прынамсі, дэ-юрэ, паводле тых жорсткіх (і, на жаль, толькі “ўнутрыцэхавых”) законаў, якія існуюць у гэтай сферы дзейнасці. Сапраўды, звестак пра замак захавалася зусім вобмаль. Ці не ўвесь наяўны матэрыял датычыцца таго адносна нядаўняга перыяду, калі ацалелыя вежы сталі дэкаратыўнымі элементамі сядзібна-паркавага ансамбля, што з’явіўся на месцы былой фартэцыі. Аднак кіраўнік фонду Іван Пячынскі, відавочна, прагне адрадзіць менавіта замак, а не сядзібу. За гэта яго і не любяць...
Далей
Дэтальны разгляд
Што да мецэната ў кантэксце культуры...
Нагадаем, што слова “мецэнат” паходзіць ад імя рымскага багацея, паплечніка імператара Аўгуста — Мецэната (памёр у 8 годзе да н.э.), які падтрымліваў паэтаў ды мастакоў, у тым ліку Вяргілія і Гарацыя. Існуюць сінонімы мецэнацтва: дабрачыннасць, спонсарства, філантропія, спрыянне мастацтву. Але ж гэта трошкі розныя рэчы, хаця значэнні слоў падобныя.
Далей
Рэпліка пра...
Папраўдзе творчы
Рыгор БАРАВІК, прафесар Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў, старшыня камісіі па наборы трупы, першы галоўны рэжысёр Дзяржаўнага маладзёжнага тэатра Беларусі
Арганізацыя Маладзёжнага тэатра — працяг гісторыі стварэння сталічных і абласных труп.
Далей
Онлайн-чытанні
За савецкім часам вялася філасофска-эстэтычная спрэчка паміж "фізікамі" і "лірыкамі". Сёння, у ХХІ стагоддзі, такую спрэчку вядуць кніга і Інтэрнэт.
Далей
Фотасюжэт нумара
Новы старт
12 студзеня Брэст афіцыйна атрымаў статус Культурнай сталіцы Беларусі-2015 у сценах Акадэмічнага тэатра драмы. На ўрачыстае мерапрыемства, каб павіншаваць брэстчан, з’ехаліся госці з усёй краіны і з замежжа. А са сцэны старт традыцыйнай рэспубліканскай акцыі давалі міністр культуры нашай краіны Барыс Святлоў і старшыня Брэсцкага гарвыканкама Аляксандр Рагачук. Ну а “вішняй на торце” сталі выступленні знакамітых музыкантаў ды спевакоў у рамках закрыцця чарговага Міжнароднага фестывалю “Студзеньскія музычныя вечары”.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |