Жыццё з хуткасцю гадзіна ў хвіліну
Бацьку Валя памятае дрэнна. Засталася памяць аб ласкавых і дужых бацькавых руках, калі бацька нёс яе кудысьці. Валя выглядвала з-за бацькавага пляча. Малой здавалася, што яна знаходзіцца вельмі-вельмі высока над зямлёй, але страшна не было: тата побач. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны Рыгор Атрошчыкаў памёр ад наступстваў цяжкага ранення. У Валюшы захаваліся цёплыя ўспаміны пра бабулю і дзядулю. За сталом у іх збіралася ўся сям’я, строгі дзядуля сачыў, каб усе дзеці добра сябе паводзілі, а добрая бабуля падкладала ўнукам на талеркі смачныя кавалачкі. Колькі сябе памятае Валя, яна ўвесь час спявала. Зусім малой яна ўзбіралася на зэдлік і гучна спявала... “Інтэрнацыянал”.
Далей