Безліч жыццёвых імгненняў
Шчасце ў маладосці ўяўляецца вечным, як і ўласнае жыццё. І неяк не даражыш гэтым багаццем. Сталы ж век — не для самападману. Чаруюць і абнадзейваюць выпадковыя імгненні: няўлоўны ўзмах крыла, адлюстраванне променя ў дажджавой кроплі на тваёй шчацэ, смех немаўля летнім надвячоркам. Гэтыя бясконцыя імгненні знікаюць у часе і прасторы, але ў памяці жывуць вечна і, як ключыкі, адчыняюць нам шчодрыя куфэркі забытых шчаслівых эмоцый. Сённяшнія лісты яшчэ раз пераконваюць, што дбайнымі гаспадарамі згаданых эмоцый з’яўляюцца і нашы работнікі культуры, майстры народных рамёстваў.
Далей