Нажніцы між класікай і папсой
Мінулым тыднем прайшла апошняя лекцыя цыкла “Ад Баха да Гершвіна: гутаркі пра класічную музыку
і мастацтва”, які па суботах цягам апошніх двух месяцаў збіраў у галерэі Міхаіла Савіцкага зацікаўленых слухачоў. Гэты цыкл з’явіўся адным з праектаў Музычнай школы Арцёма Шаплыкі. І стаў сугучным суцэльнай повязі пытанняў і набалелых праблем. Якім павінна быць сёння музычнае і, шырэй, мастацкае, гуманітарнае асветніцтва? А музычная школа — на якія вынікі ёй трэба працаваць? Бо гэта можа быць і дасягненне прафесійнага ўзроўню, і, наадварот, падрыхтоўка шматлікіх аматараў — тых, хто не страціць любові да музыкі пасля заканчэння навучання. І якім дысцыплінам тады трэба вучыць? Ці патрэбна пачаткоўцам тэорыя? У якім аб’ёме? І як увогуле пераадолець існуючы разрыў паміж музыкай акадэмічнай і эстраднай?
Далей