art-блог № 34 / 1473 за 2020-08-22
“Тарцюф” усяму галава
Мальераўскі “Тарцюф” апошнім часам — ну проста нарасхват. Узгадаем два нядаўнія спектаклі тэатраў лялек — у Гомелі, потым у Мінску. А яшчэ леташнюю прэм’еру ў Магілёўскім драмтэатры, замежныя пастаноўкі ў нашай фестывальнай практыцы і на кінаэкране. Сталае пакаленне памятае таксама “Тарцюфа” ў Маладзёжным, з Сяргеем Жураўлём, які заўчасна нас пакінуў. Але ж размова пойдзе пра новы спектакль Сучаснага мастацкага тэатра, ажыццёўлены двума рэжысёрамі гэтага калектыву Ігарам
Казаковым і Юрыем Дзіваковым.
Далей
|
Рычард звонку і знутры
На сцэне Камернага драматычнага тэатра, што месціцца ў Доме літаратара, у ліпені адбылася прэм’ера спектакля Ave, Richard паводле “Рычарда ІІІ” У.Шэкспіра. Малады рэжысёр Лізавета Машковіч нечакана для многіх перавяла густанаселенае дзеянне п’есы ў фармат практычна монаспектакля.
Далей
|
“Унія” ізноў спявае!
Славуты і знакавы для беларускага Адраджэння пачатку 90-х гадоў мужчынскі хор “Унія” невялічкім канцэртам на прыступках Белдзяржфілармоніі абвясціў пра аднаўленне дзейнасці. Сёлета споўнілася 60 гадоў з дня нараджэння знакамітага хормайстра, стваральніка і кіраўніка “Уніі” Кірыла Насаева. На жаль, два гады таму ён пакінуў наш свет, і каб ушанаваць яго памяць, хор выйшаў з некалькімі значнымі для гісторыі калектыву і для ўсёй беларускай культуры песнямі да слухачоў і заявіў пра пачатак новага жыцця.
Далей
| |
№ 33 / 1472 за 2020-08-15
“Лістапад” чакае заявак ад журналістаў і кінематаграфістаў
Мінскі міжнародны кінафестываль “Лістапад” чакае заяўкі ад журналістаў, кінакрытыкаў, культурных аглядальнікаў, лідараў меркаванняў, блогераў — славуты кінафорум запрасіў медыясупольнасць да акрэдытацыі. Заяўкі будуць прымацца да 25 верасня ўключна. Сам фестываль пройдзе ў Мінску з 6 па 13 лістапада.
Далей
|
“Водгукі песняў” Янкі Купалы
Ці ёсць мяжа для дасягненняў творцы? Узрост, калі можна “збіраць камяні”? І так, і не… Ва ўсякім разе народны мастак Беларусі Васіль Шаранговіч, нягледзячы на тое, што ўжо пераступіў 80-гадовую ўзроставую прыступку, не перастае здзіўляць гледача новымі творамі. Магчыма, таму што не ўспрымае паняцце школы як застылую догму, наадварот з узростам дае сабе свабоду творчага палёту. І дзе — у ілюстраванні паэм Янкі Купалы. Здавалася б, усё ужо сказана ім самім, і яго калегамі-мастакамі. “Адвечная песня”, “Яна і я”, “Курган” — літаграфіі Васіля Шаранговіча 1970-х сталі ўжо хрэстаматыйнымі. Але ў канцы 1990-х мастак зноў вярнуўся да ўлюбеных яму вобразаў, але ў новым, экспрэсіўным прачытанні, выкарыстоўваючы тэхніку гуашы і алоўка. Сёння цыкл з 17 новых работ выдатнага беларускага графіка экспануецца ў Дзяржаўным літаратурным музеі Янкі Купалы.
Далей
|
…нават важней за жыццё
Калі пра некага гавораць “ аўтар аднаго твора”, гэта не значыць, што на ягоным рахунку няма больш нічога вартага. Проста адзін верш, песня ці карціна пераважваюць ўсё астатняе са зробленага гэтым творцам на працягу жыцця. І, адпаведна, усё астатняе ўспрымаецца як падрыхтоўчы матэрыял да адного шэдэўра. Славуты рускі жываапісец Аляксандр Іванаў лічыцца аўтарам аднаго палатна, Агінскі — аднаго паланэза, Сервантэс — адной кнігі. Тыя, хто “ў тэме”, ведаюць, што гэта не так, але я кажу пра шырокую грамаду. Са згаданымі творцамі беларускага рэжысёра Валерыя Рубінчыка (1940 — 2011) яднае тая акалічнасць, што ў вачах тае грамады ён рэжысёр аднаго фільма — “Дзікае паляванне караля Стаха”.
Далей
|
Лічы, там пабываў
У мінскім Музеі Максіма Багдановіча праходзіла выстава мастачкі Наталлі Паваляевай. Гэтая экспазіцыя — адлюстраванне яе ўражанняў ад вандровак у Швецыю. У стылістыцы твораў прысутнічаюць матывы народнага мастацтва названай краіны. Выстава называецца “Курбітс па-беларуску, Альбо Швецыя становіцца бліжэй”.
Далей
|
№ 32 / 1471 за 2020-08-08
Сур’ёзныя высновы лёгкай камедыі
Камедыя становішчаў з яе лёгкай, фарсавай асновай апошнія дзесяцігоддзі проста стала сапраўднай гаспадыняй на сцэнічных падмостках. Прычына тут навідавоку: тэатрам трэба выжываць, а гледачы галасуюць кашальком менавіта за гэты жанр. Іншым часам тэатры здольныя і ў такога кшталту драматургіі знаходзіць каштоўныя зярняты жыццёвай праўды, падставу для стварэння цікавых і глыбокіх характараў.
Далей
|
Нібыта зноў сустрэўся з ім…
У сталічным Палацы мастацтва апошні дзень працуе выстава “Павел Бондар і яго школа”. Гэта першая выстава, цяпер ужо памяці, творцы, які пайшоў з жыцця летась. Яна стала магчымай, дзякуючы высілкам ягоных калег, сяброў і вучняў.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|