Роберт Фальк у Віцебску “Я ўбачыў у глыбіні пейзажу чырвоную рабіну…”
Мала хто ведае, што 1921-ы быў для “класіка духоўнасці першай паловы ХХ стагоддзя” Роберта Рафаілавіча Фалька асаблівай старонкай яго жыцця — і творчага, і педагагічнага, і асабістага. Сам ён пра гэты час амаль не ўспамінаў. У лістах ды аўтабіяграфіях абыходзіў увагай сваю нядоўгую віцебскую “адысею”, і на тое, мне здаецца, былі свае прычыны. Ды і сучаснікі, і тры жонкі Фалька (а ўсяго іх было чатыры) — Лізавета Пацехіна, Кіра Аляксеева-Фальк і Раіса Ідэльсон — таксама сціпла гэта замоўчвалі, бо для іх Віцебск таго года быў своеасаблівым “табу”, пра што я раскажу ніжэй. Праўда, захаваліся машынапісныя дзённікавыя запісы Раісы Ідэльсон (1920 — 1925 гг.), якія знаходзяцца ў Расійскім дзяржаўным архіве літаратуры і мастацтва (ф. 3018, адзінка захавання 212). Там пра гэты перыяд ёсць сія-тыя матэрыялы. Але хто іх чытаў?..