Погляд з XXI стагоддзя № 26 / 1309 за 2017-07-01
На ім абрываецца след...
Крыж Ефрасінні на працягу сваёй гісторыі наўпрост ці ўскосна адбіўся на лесё мноства людзей. Сярод іх вернікі і атэісты, святары і дзяржаўныя дзеячы, адмыслоўцы розных сфер культуры і мастацтва, літаратары, навукоўцы, музейшчыкі. Іх зацягнула ў сваё поле Гісторыя — як магніт прыцягвае метал. Адзін з такіх людзей — Уладзімір Венюкоў.
Далей
|
№ 24 / 1307 за 2017-06-17
Таямніцы Міцкевіча “па мячы”
У мінулых частках мы распавялі пра акалічнасці таямнічага знікнення з радаводу Адама Міцкевіча ягонай бабкі Тадоры Пянкальскай, і аб тым, як гістарычная праўда адваявала сваю пазіцыю. Паспрабуем распавесці пра ролю, якую адыгралі продкі-кальвіністы Тадоры ў гісторыі Вялікага Княства Літоўскага XVII — XVIII стагоддзяў. Каб не паўтарацца, адразу адзначым, што бадай усе згаданыя ў артыкуле асобы належалі да пратэстантаў, дакладней да кальвіністаў.
Далей
| |
№ 23 / 1306 за 2017-06-10
№ 21 / 1304 за 2017-05-27
№ 20 / 1303 за 2017-05-20
Паводле плана Берзеліуса
Яўстах Піевіч Тышкевіч сёння прадстаўлены ў энцыклапедычных выданнях як “гісторык, археолаг, этнограф, краязнаўца”. Адтуль можна даведацца, што ён прыклаў намаганні да ўзбагачэння археалагічнымі артэфактамі “прыватнага музея” ў Лагойску, а таксама з’яўляўся фактычным стваральнікам Віленскага музея старажытнасцяў. Тым не менш, музейная дзейнасць графа Тышкевіча ўяўляе маладаследаваны бок яго біяграфіі. Асабліва гэта тычыцца фармавання разумення музея і музейнай дзейнасці, "уваходжання" ў прафесію.
Далей
|
Як і куды знікаюць творы?
За маё творчае жыццё я ведаў шмат журботных фактаў пра тое, як немаведама куды знікаюць творы памерлых творцаў практычна ва ўсіх відах і жанрах. Не кажучы пра зніклыя беларускія творы манументальнага і манументальна-дэкаратыўнага жывапісу: мазаікі, роспісы, вітражы, чаканкі, буйныя габелены, а таксама скульптурна-архітэктурныя помнікі, і не толькі ў нашай краіне.
Далей
|
№ 18 / 1301 за 2017-05-06
“Збірайце і захоўвайце для гісторыі”
Улетку 1942 года, калі фашысцкія полчышчы рваліся да Сталінграда, а савецкія войскі вялі кровапралітныя абарончыя баі, у Маскве Цэнтральны Камітэт КП(б)Б прымае рашэнне аб стварэнні Камісіі па гісторыі Айчыннай вайны для збору, сістэматызацыі, захоўвання і прапаганды дакументаў па гісторыі вайны. Узначаліў Камісію сакратар ЦК КП(б)Б Цімафей Гарбуноў. У склад яе ўвайшлі гісторык Іван Краўчанка, намеснік начальніка Беларускага штаба партызанскага руху Іван Крупеня, пісьменнік Міхась Лынькоў, сакратар ЦК КП(б)Б Уладзімір Малін, сакратар ЦК ЛКСМБ Сяргей Прытыцкі, начальнік упраўлення культпрасветустаноў СНК БССР Еўдакія Уралава. Непасрэдную работу па зборы матэрыялаў вялі навуковыя супрацоўнікі пад кіраўніцтвам адказнага сакратара Камісіі Васіля Стальнова, у далейшым першага дырэктара Беларускага дзяржаўнага музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны.
Далей
|
Капітан “Таццяна”, або Ас з гомельскай вуліцы Партовай
У ціхім цэнтры Гомеля на нічым не характэрнай пяціпавярхоўцы вісіць мемарыяльная шыльда, якую не адразу і заўважыш. Але калі вы дапытлівы і прачытаеце тое, што на гэтай шыльдзе напісана, то, хутчэй за ўсё, не адразу паверыце сваім вачам і перачытаеце надпіс яшчэ раз. А калі вам неабыякавая наша гісторыя, то, можа, зазірнеце ў энцыклапедыю. “У гэтым доме жыў Сярогін Васіль Георгіевіч. Герой Савецкага Саюза, лётчык палка “Нармандыя — Нёман”, ганаровы грамадзянін горада Парыжа”. Так, ганаровы грамадзянін Парыжа жыў не на Елісейскіх палях, не на Манмартры або Манпарнасе, а на вуліцы Партовай у беларускім абласным цэнтры.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|