На людным месцы № 36 / 1423 за 2019-09-07
Адпіць ад яйка
На адным баку Сажа месціцца Ветка, на другім — вёска Хальч, знакамітая шчодрымі яблыневымі садамі. Веткаўцы хальчанцаў спрадвеку лічылі штукарамі. Уладальнікі садоў за самым застойным савецкім часам наймалі фуры і прадавалі садавіну ці не за Уралам. Такая прадпрымальнасць іншым была не даспадобы. Таму ў дачыненні да “купцоў” толькі і чутно было: “Гэныя нават ад яйка адап’юць!” Пры некранутым шкарлупінні, мелася на ўвазе. Асабіста я ніколі не лічыў такую разваротлівасць грахом. Каб накарміць краіну, трэба спачатку накарміць уласную сям’ю. Згадаў пра ўсё гэта чамусьці, калі даведаўся, што на Лідчыне адзначылі днямі свята яйка. Ці знайшліся спрытнюгі адпіць ад яго?
Далей
|
№ 35 / 1422 за 2019-08-31
Сэлфі з варэнікам
На Дзятлаўшчыне вёску Міроўшчыну называюць вёскай вырэнікаў. Сёння ўжо ніхто не скажа, чаму паселішча стала сталіцай такой адмысловай стравы. Так склалася гістарычна. Дзесьці вада ў студнях надзвычай смачная, дзесьці грушы ў прысадах самыя салодкія, дзесьці пчолы на пасеках на дзіва разумныя. А Міроўшчына спрадвек славіцца адборным пульхным варэнікам, слава пра які сягае далёка-далёка. Ну як не выкарыстаць такую адметнасць для таго, каб падвысіць вясковы імідж незвычайнай творчай акцыяй?
Далей
|
№ 34 / 1421 за 2019-08-24
Іконы не гараць
Чарговая, на гэты раз “палымяная”, навіна з маёй роднай Веткі. Намеснік дырэктара мясцовага музея па навуковай рабоце Галіна Нячаева піша: “Сярод сотняў абразоў Божай Маці, славутых у праваслаўным свеце, ёсць толькі адзін з пунсовым абліччам, у чырвоным мафорыі. Вогненны вобраз — адна з таямніц веткаўскай іканаграфіі. Мудрасць Божай Маці — нібы Сафіі — выяўляецца праз кінаварнае ззянне твару! Некалі меркавалі, што “стараабрадцы ажывілі дамангольскую іканаграфію”. Потым ішла гаворка пра недапушчальнасць адвольнасці жывапіснага вырашэння. Цяпер думка пра старажытнасць паходжання вобраза вяртаецца”.
Далей
|
№ 33 / 1420 за 2019-08-17
Васілёк у жыце
У мінулую суботу я і мой старэйшы сын Сцяпан адправіліся з вудамі на вадасховішча ля вёскі Пятровічы (ад Соснаў у бок Гомеля). Назіранне за паплаўком на азёрнай роўнядзі — цудоўны сродак антыстрэсавай тэрапіі. Вялізнае возера ў атачэнні хмызняку і з утульнымі “кішэнямі” (якраз для дваіх), каб без перашкод закідваць снасць, прывабіла не адзін дзясятак аматараў рыбацкага адпачынку. Але я не пра тое, як добра бярэцца рыба на ўсходзе сонца. Я пра надзвычайную засмечанасць гэтых “кішэняў” пластыкавымі пакетамі, бутэлькамі, паперай і кардонам, харчовымі адходамі і іншымі непрыемнымі сведчаннямі актыўнай жыццядзейнасці. На такое здольны толькі чалавек. Як ні стараліся, а прыбраць усё не змаглі. Згадаў сітуацыю невыпадкова.
Далей
|
№ 32 / 1419 за 2019-08-10
Прывід без справы не застаўся
Не мной сказана, што Беларусь — краіна замкаў і палацаў. А які прыстойны старасвецкі маёнтак без штатнага свойскага прывіду? Словам, ці не ў кожным мястэчку чую “страшылкі” пра зданяў, якім няма спакою сярод сівых замкавых муроў. Дык ці не час навесці тут належны парадак і накіраваць жахлівыя шчыраванні ў спакойнае рэчышча стваральнай аніматарскай творчасці? Вось, як паведамляюць з Лідчыны, у аграгарадку Бердаўка штосьці падобнае ўжо з поспехам ажыццяўляецца.
Далей
|
№ 31 / 1418 за 2019-08-03
Намалюй мне райскі сад
Лета — час чытання. Прынамсі, для мяне ў школьны гады, асветленыя бясконцымі вакацыямі, гэта было так. Днём я знікаў на рэчцы, азёрах ці ў лесе, а ўвечары надыходзіў час вандровак кніжных (паміж старонак знікаў таксама з галавой). Метадыст Карэліцкай раённай бібліятэкі і наша сталая пазаштатная аўтарка Наталля Казарэз упэўнена, што сучасныя падлеткі таксама могуць прабавіць лета весела, цікава нават і без сучасных гаджэтаў. Гульнявая праграма мясцовай дзіцячай бібліятэкі называецца “Чытайце, гартайце — свет пазнавайце”.
Далей
|
№ 30 / 1417 за 2019-07-27
Юшка-царыца ў антуражы “Пятроўскага вянка”
Што ні кажы, а сёлетняе надвор’е не надта спрыяе правядзенню фестываляў, імпрэз і мерапрыемстваў у фармаце open-air — то халады, то дажджы, а то і спёка. Хаця пры апошнім раскладзе дзея ўсё ж адбудзецца. Вось, скажам, днямі я вярнуўся з Кобрыншчыны — пра сферу культуры раёна гаворка будзе ісці ў бліжэйшых нумарах “К” — дзе ладзілі гарадское свята акурат у 30-градусную гарачыню. Цяжэй за ўсё на імпрэзе было, зразумела, артыстам: сцэнічныя касцюмы нават насіць у падобную спёку не надта прыемна, а трэба ж яшчэ танцаваць ды спяваць! Карацей, і да таго нялёгкі працоўны хлеб культработніка ў гарачыя летнія дзянькі робіцца яшчэ больш важкім і салёным ад поту.
Далей
|
№ 29 / 1416 за 2019-07-20
Купальская цалавальніца і пошукі папараць-кветкі
У мінулым аглядзе, прысвечаным Дню Незалежнасці, нам не ўдалося згадаць пра яшчэ адно знакавае свята, што здаўна адзначаюць беларусы ў пачатку ліпеня. Гаворка, натуральна, пра Купалле. Пошук у лесе загадкавай і таямнічай папараць-кветкі, скокі дзяўчат і хлопцаў цераз вогнішча, карагод вакол агменя — усё гэта і многае іншае можна пабачыць на святочных імпрэзах, зладжаных работнікамі сферы культуры вечарам і нават ноччу з 6 на 7 ліпеня. Пра святкаванні Купалля ў розных кутках Беларусі, а таксама пра шэраг іншых нядаўніх адметных імпрэз — у нашым традыцыйным аглядзе рэдакцыйнай пошты.
Далей
|
№ 28 / 1415 за 2019-07-13
Святочныя дзеі пад знакам Незалежнасці
На мінулым тыдні Беларусь святкавала Дзень Незалежнасці, з нагоды чаго многія ўстановы культуры зладзілі маштабныя святочныя мерапрыемствы — прычым, як у сваіх сценах, так і ў фармаце open-air. Зразумела, менавіта пра гэта згадваюць у сваіх лістах нашы карэспандэнты з розных куткоў краіны. А таксама, натуральна, і пра некаторыя іншыя адметныя мерапрыемствы, што адбыліся днямі ў Беларусі.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|