Лесвіца ў неба для патэнцыйнага турыста
Ляхавіччына мае, прынамсі, адну унікальную рысу. Бяром карту раёна і ўмоўна “наносім” на яе тамтэйшыя помнікі гісторыка-культурнай спадчыны. Сярод іх адназначна пераважаюць старыя шляхецкія сядзібы: Вошкаўцы, Фларыянава, Грушаўка, Нача, Нача Свянціцкая, Савейкі… Злучыўшы гэтыя пункты паміж сабою, атрымаем своеасаблівае сузор’е, якое месціцца на ўсходзе раёна. Адлегласць паміж яго “зоркамі” — лічаныя кіламетры. Такой канцэнтрацыі ацалелых старадаўніх сядзіб у нашай краіне, мусіць, нідзе больш не знойдзеш. Здавалася б, вось ён, рэгіянальны брэнд — яго нават і вынаходзіць не трэба. Браслаўшчына — край азёраў, а Ляхавіччына, скажам, — зямля палацаў і паркаў. Але... Сёння гэтыя сядзібы — прычына не столькі гонару, колькі клопату. Адказ на пытанне, як адрадзіць або, прынамсі, захаваць найбольшую адметнасць краю, у раёне пакуль што не ведаюць. У былыя часы гісторыя гэтых мясцін была багатай на дзівосныя піруэты. Сучасная ж гісторыя сядзіб — аднатыпная і банальная. Да той пары, пакуль будынак палаца выконваў пэўную функцыю (клуб, крама, бальніца...), ён захоўваўся. Пасля таго, як установа з той ці іншай прычыны яго пакідала, пачынаўся працэс павольнага руйнавання. Такі лёс спасцігнуў амаль усе з пералічаных вышэй сядзіб.
Далей