Суботнія сустрэчы № 9 / 1135 за 2014-03-01
Як паказваць інсіт?
Выстаўка работ Алены Кіш “На шчасце” ў Галерэі Міхаіла Савіцкага выклікала абмеркаванні і ў Інтэрнэце. У сацыяльных сетках былі выказаны думкі і наконт далейшай працы па папулярызацыі спадчыны мастачкі, заўвагі ў дачыненні да пабудовы экспазіцыі. Гутарка, якая разгарнулася паміж куратарам выстаўкі, галерыстам і культуролагам Таццянай БЕМБЕЛЬ, філосафам, культуролагам Вольгай ШПАРАГА, сацыёлагам Ірынай САЛАМАЦІНАЙ, старшынёй агульнага сходу ўдзельнікаў ТАА “Тут Бай Медыя”, заснавальнікам УП “Надзейныя праграмы” Юрыем ЗІСЕРАМ, дае падставы паглядзець на “з’яву” Алены Кіш і яе творчасць у розных кантэкстах. Урэшце, жывая прафесійная палеміка — заўжды на карысць, таму са згоды яе ўдзельнікаў публікуем фрагменты.
Далей
|
№ 8 / 1134 за 2014-02-22
Сур'ёзны сцэнарыст сіткамаў
Сталыя наведвальнікі аднаго мінскага кафэ, напэўна, прызвычаіліся ўжо да таго, што часцяком за адным са столікаў могуць пабачыць вядомую асобу. Андрэй ДЗЯРКОЎ з калегамі выбраў установу ў якасці творчай лабараторыі для напісання сцэнарыяў серыялаў расійскага забаўляльнага тэлеканала. Не першы год яны збіраюцца тут, і нараджаюцца з-пад іх камп’ютарных пёраў шматлікія персанажы, якія кагосьці з гледачоў захапляюць, а кагосьці — раздражняюць. Тут аўтарская група ламала галовы над працягам сіткама “Светлафор” і прыступала да таго ж працэсу з серыялам “Апошні з Магікян”, першы сезон якога не так даўно трансляваўся і на Беларусі.
Далей
|
№ 7 / 1133 за 2014-02-15
З лялькамі і без
Гродзенскі абласны тэатр лялек даўно ўжо стаў не толькі брэндам тэатральнага мастацтва нашай краіны, але і сапраўдным іміджам Беларусі як цэнтра Еўропы. Ледзь не кожны спектакль калектыву — фурор. Ягоны ўдзел у фестывалях і конкурсах — таксама. А імя галоўнага рэжысёра тэатра Алега Жугжды ператварылася ў сімвал творчых пошукаў, смелых эксперыментаў, філасофскага падыходу, кідкіх выразных сродкаў, адшліфаванасці дэталей і, шырэй, крэатыўнасці мыслення.
Далей
|
Хор — у шмат прыступак
Узорны хор “Звонкія галасы” Наваполацкай сярэдняй школы № 3 добра вядомы не толькі ў рэспубліцы, але і за яе межамі, бо неаднаразова станавіўся пераможцам найпрэстыжных міжнародных конкурсаў ды фестываляў. А ў родным горадзе ён і ўвогуле сапраўдны кумір публікі ўсіх узростаў! І тое, што спяваюць у ім прыгожыя дзяўчаты, зусім не паказчык. Галоўнае — як спяваюць і што. Арганізатар і нязменны кіраўнік хору, намеснік дырэктара школы па вучэбнай рабоце Альберт КАЖУШКЕВІЧ звяртае на гэта асаблівую ўвагу:
Далей
|
№ 6 / 1132 за 2014-02-08
І прызыўнік, і вайсковец
Адным з лаўрэатаў Спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь стаў народны вакальны ансамбль “Памяць сэрца”, які больш за тры дзесяцігоддзі прадстаўляе нашу краіну на міжнародных фестывалях і конкурсах. За гэты час калектыў удзельнічаў у некалькіх тысячах канцэртаў — як у гарадах нашай краіны, так і ў Маскве, Туле, Смаленску, Кіеве, Харкаве. З 1997-га мастацкім кіраўніком і хормайстрам ансамбля “Памяць сэрца” з’яўляецца Галіна МАЦЯС, якая распавядае чытачам “К” гісторыю калектыву і пра яго перспектывы.
Далей
|
“Гледачы не дазволяць спыніць праект”
Акрамя народнай любові і прызнання, праект тэлеканала “АНТ” “Я пяю!” стаў лаўрэатам спецыяльнай прэміі Прэзідэнта дзеячам культуры і мастацтва за значны ўклад у развіццё творчых здольнасцей таленавітых дзяцей-сірот, дзяцей-інвалідаў, дзяцей з няпоўных і шматдзетных сем’яў.
Далей
|
№ 5 / 1131 за 2014-02-01
Хуткасць тэатра
Зіновій Марголін — наш знакаміты тэатральны мастак, які займеў славу ў Расіі. Калі-нікалі, у тым ліку — з нагоды прэм’ер, у стварэнні якіх ён заняты (апошняя — “Пан Тадэвуш” купалаўцаў), наведвае радзіму. Днямі ён быў госцем нашай рэдакцыі.
Далей
|
№ 4 / 1130 за 2014-01-25
Чым жа сэрца напоўніць?
З Галінай СЦЕПАНЮК — дырэктарам Антопальскага раённага Цэнтра рамёстваў, што на Драгічыншчыне, — размаўляць вельмі лёгка. Адразу адчуваеш вагу слова, дзе — і павага да тых, хто адраджае і захоўвае беларускую традыцыю, і адказнасць за заўтрашні дзень народнага мастацтва.
Далей
|
“Лекары душ” з Віцебска
Таленавітыя мастакі з Віцебска Таццяна і Юрый Рудэнкі даўно вядомыя не толькі на Беларусі, але і далёка за яе межамі. Таму спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва “за высокія творчыя дасягненні ў галіне выяўленчага мастацтва і актыўную выставачную дзейнасць” бачыцца цалкам заканамернай. Творчы “тандэм” гэтых творцаў унікальны — яны не толькі ідэальная сям’я па жыцці, але такі тандэм, дзе ўсё трымаецца на духоўным, маральным падмурку.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|