Праекты развіцця № 38 / 1321 за 2017-09-22
Рэжысёры пазітыўных змен
Гэты артыкул атрымаўся на стыку ўбачанага ды пачутага ў двух раёнах: Смаргонскім і Іўеўскім. Мы зноў сутыкнуліся з нестандартнымі творцамі, якія рэалізоўваюць нестандартныя праекты, так бы мовіць, на апярэджанне павеваў часу. Культурнай Гродзеншчыне ўвогуле ўласціва гнуткая тактыка ў вызначэнні перспектыў развіцця. Пераконваемся ў гэтым не першы раз.
Далей
|
№ 37 / 1320 за 2017-09-16
Быў сапраўдным скрыпачом
...а стаў салістам Нацыянальнага акадэмічнага канцэртнага аркестра Беларусі Ягорам ШАРАНКОВЫМ. “К” разам з маладым выканаўцам наведала яго родны горад — Светлагорск.
Далей
|
№ 36 / 1319 за 2017-09-09
Круасан ад Міхала Клеафаса Агінскага
Калі дакладна казаць, дык Залессе гэты статус ужо набыла. Хаця б і з той прычыны, што працуюць тут аж чатыры ўстановы культуры: дамы культуры і рамёстваў, бібліятэка, Музей-сядзіба Міхала Клеафаса Агінскага. Пра апошні і пойдзе гаворка. Менавіта гэты музей з дня ў дзень падвышае вясковае рэнамэ, бо і сядзіба Агінскага, і паркавы комплекс знаходзяцца ў стадыі пастаяннага (доўга шукалі слова) удасканалення. Але і на сёння знакавы для нас і для палякаў аб’ект наведвае за год каля сарака тысяч турыстаў. У Міра і Нясвіжа з’яўляецца канкурэнт, а Гродзеншчына ўпэўнена ўмацоўвае свой імідж зямлі палацаў і замкаў.
Далей
|
№ 34 / 1317 за 2017-08-26
“Я — чалавек ідэйны!”
У Маладзечне нас чакала дырэктар цэнтралізаванай клубнай сістэмы Ганна Уладыка. Гаварылі не толькі пра пэўную нерэалізаванасць устаноў культуры ў Плябані і Красоўшчыне. Цікавіла нас усё: і ход аптымізацыі, і перспектыва развіцця клубных устаноў, і якасць іх штодзённай дзейнасці, і суадносіны высілкаў гарадскіх работнікаў культуры і сельскіх.
Далей
|
№ 33 / 1316 за 2017-08-19
Людзі старэюць, абрады застаюцца
На гэты раз “У тур са сваім журналістам” адправілася здымачная група тэлепраграмы “Наперад у мiнулае”, якая выходзіць на канале “Беларусь 3”. Нагадаем, што яе робіць знакамітая пара Вечараў: Аксана з’яўляецца аўтарам і вядучай, Анатоль — рэжысёрам, гукарэжысёрам і мантажорам. Мы палічылі, што і справаздача аб медыйнай творчай экспедыцыі ў беларускую глыбінку адпавядае ідэі цыклу актуальных матэрыялаў, бо што як не тур ёсць шматгадовыя паездкі тэлевізійшчыкаў па краіне з пэўнай мэтай?
Далей
|
№ 32 / 1315 за 2017-08-12
“Ёсць што падарыць. Няма ў што загарнуць!”
Мы думалі, што ўсё бачылі. Як мы, наіўныя, памыляліся! Лічы, што за сталічнымі весніцамі, на Маладзечаншчыне, нечакана натрапілі на дзве ўстановы культуры, вельмі незвычайныя па форме ды змесце і, як высветлілася, пакуль не надта прадказальныя па перспектыве. Вырашылі, што тэма іх далейшага развіцця — вельмі надзённая для іншых нестандартных аб’ектаў, якія могуць і павінны прыцягнуць павышаную ўвагу наведвальнікаў.
Далей
|
№ 29 / 1312 за 2017-07-22
“А хто такі Ян Баршчэўскі?”
Гэты артыкул мы цалкам прысвяцілі культуры Расонскага раёна — краю дзівоснай азёрнай прыгажосці і неўміручай партызанскай славы. Да слова, мы тут — не першы раз. Ёсць падставы для параўнання і аналітыкі ў, так бы мовіць, пэўнай часовай прасторы. Такія журналісцкія візіты нагадваюць сустрэчу з таварышам, якога не бачыў год-два-тры. І непазбежныя тут пытанні кшталту “Як пачуваеш сябе?”, “Усё добра са здароўем?”, “Ці атрымліваеш асалоду ад жыцця?”, “Чаму вочы такія сумныя?” І вельмі хочаш пачуць адказы пазітыўнага, жыццясцвярджальнага зместу. Шкада, атрымліваецца такое не заўсёды.
Далей
|
№ 27 / 1310 за 2017-07-08
Хавайся ў бульбу!
Міжволі нам давялося параўноўваць ініцыятыўнасць работнікаў культуры двух суседніх раёнаў Віцебшчыны. Так атрымалася. Скіраваліся на Расоншчыну, але натрапілілі на вёску Дзёрнавічы, што аказалася апошняй на нашым маршруце па верхнядзвінскай зямлі. А потым увесь час супастаўлялі, прыкідвалі і разважалі: чаму і чым другія (клубнікі ды бібліятэкары Расонскага раёна) адрозніваюцца ад першых (работнікаў культуры Верхнядзвіншчыны і не толькі).
Далей
|
№ 26 / 1309 за 2017-07-01
Губернатар вострава Ду… Ёсць вакансія!
Сёння мы — зноў пра рэчкі, азёры, ды яшчэ — пра якары ды таямнічыя астравы. Справа ў тым, што капітан першага рангу, падводнік, кавалер ордэна Чырвонай Зоркі і паэт Васіль Руды — родам з Асвеі. Ён, рамантык, падарыў гарпасёлку марскія якары, што ўладкаваны ля мясцовага ДК. Менавіта ягонае імя носіць мясцовая бібліятэка. Але гэта далёка не ўсё, што тычыцца “водных” перспектыў Асвеі. Застануцца час ды месца і для гутаркі пра “сухапутнае” Сенькава, якое лучыць з Асвеяй брэндавасць пэўных з’яў і акалічнасцяў.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|