Дзяжурны па нумары № 22 / 1357 за 2018-06-01
Вы — зоркі. А мы хто?
Дзіўныя гэтыя беларускія артысты... Не ўсе, натуральна, але некаторыя. Дачуўшыся пра тое, што адзін наш папулярны дуэт нядаўна паспяхова выступіў на міжнародным фестывалі, я вырашыў зрабіць з ім інтэрв’ю, каб распавесці чытачам і пра падрабязнасці лаўрэацтва, і, заадно, пра апошнія навіны з жыцця выканаўцаў. Тэлефаную — і чую ў адказ: маўляў, яны настолькі цяпер загружаны, што і паўгадзіны не могуць
знайсці на сустрэчу “ў рэале”. Давай, прапануюць, па тэлефоне пагутарым, або праз e-mail.
Далей
|
№ 17 / 1352 за 2018-04-28
Не купляйце білеты бяздумна
Спажывецкі экстрэмізм стаў адной з самых вострых праблем для вытворцаў тых ці іншых прадуктаў. Са злоўжываннем правамі з боку спажыўца сутыкаюцца ўсе, хто па сваёй прафесіі рэалізуе паслугі і тавары фізічным асобам. Як вядома, беларускія тэатры даўно перакваліфікаваныя ў тэатральна-відовішчныя ўстановы. Сярод цэнтральных патрабаванняў да іх — абслугоўванне насельніцтва. Ці трэба здзіўляцца, што айчынныя калектывы не пазбеглі агульных для рынку цяжкасцяў?
Далей
|
№ 14 / 1349 за 2018-04-07
Рубікон рампы
Памятаеце добрае выказванне: хто не хоча, той шукае прычыны, хто хоча — той шукае магчымасці? Вось і сталічнай моладзі надакучыла скардзіцца на адсутнасць узаемадзеяння паміж тэатраламі. У Міжнародны дзень тэатра на незалежнай пляцоўцы ОК16 яны зладзілі іскрамётны капуснік са злабадзённай пярчынкай, аб’яднаўшы хаця б на адзін вечар сілы чатырох тэатраў і шчырых прыхільнікаў сцэнічнага мастацтва.
Далей
|
№ 13 / 1347 за 2018-03-31
Дзякуй, куфэрак!
Бліскучы празаік Барыс Сачанка здзіўляў калег тым, што з усіх без выключэння камандзіровак прывозіў кнігі. Чамаданамі! І не асабліва турбаваўся, ці памесцяцца яны на хатніх паліцах. Маўляў, чалавек і тысячы ягоных кніг заўжды знойдуць паразуменне ў прасторы, часе і філасофскім асэнсаванні матэрыі. Такім жа неўтаймоўным збіральнікам папяровых выданняў стаў і пляменнік Сачанкі — Барыс Пятровіч, таксама
не абы-які празаік. Такіх з часін Максіма Багдановіча называюць Кніжнікамі.
Далей
|
№ 9 / 1344 за 2018-03-03
Тры эцюды пра галоўнае
Хачу распавесці пра трох жанчын, трох колішніх начальнікаў аддзелаў культуры, якія сталі для мяне першымі аўтарытэтнымі настаўніцамі ў асваенні “культурнай” навукі. Было гэта ў 2005 годзе, калі добраўпарадкоўваліся першыя аграгарадкі. Распачыналася праектная дзейнасць па новых культурна-дасугавых тэхналогіях. На якасна новы ўзровень выходзілі пазабюджэтныя захады кожнай без выключэння ўстановы культуры. Усё гэта дадавала надзеі на захаванне беларускага сяла. Але па першым часе тое-сёе з культработы падавалася мне незразумелым. Кабеты прапанавалі сваю дапамогу, узялі, літаральна кажучы, за руку, паказалі, распавялі, пераканалі. Цяпер яны — на заслужаным адпачынку. Вельмі не люблю выслоўе “У нас няма незаменных”… Схіляю перад кожнай галаву.
Далей
|
№ 8 / 1343 за 2018-02-24
За дзяржаву крыўдна
Пагарачыўся я, падводзячы музычныя вынікі 2017 года ў кантэксце іх папулярных жанраў, калі напісаў, што ў Год навукі мы навучыліся не ладзіць гвалт на ўсю Сінявокую з нагоды няўдачы нашых артыстаў на тым ці іншым буйным альбо проста міжнародным музычным форуме. Вядома, да няўдачы вынікі выбару беларускага прадстаўніка на конкурс песні Еўрабачанне-2018, які ў гэтым маі пройдзе ў Партугаліі, наўпрост не аднясеш, але яшчэ на стадыі адбору на гэты фэст шум у краіне падняўся не абы-які.
Далей
|
№ 7 / 1342 за 2018-02-18
За партнёрку — навука
Гэтым тыднем у Нясвіжы і Мінску адбылася Міжнародная навукова-практычная канферэнцыя “Беларускі балет у сусветнай культурнай прасторы”. Так здарылася, што прадстаўленыя на ёй даклады не столькі адказалі на актуальныя пытанні сучаснага харэаграфічнага мастацтва, колькі задалі іх.
Далей
|
№ 5 / 1340 за 2018-02-02
Нам не ўсё адно...
Зазірнуўшы на сайт Другіх Еўрапейскіх гульняў, якія маюць адбыцца ў Мінску ў 2019 годзе, я быў здзіўлены адной акалічнасцю: там няма інфармацыі культурніцкага характару. Між тым, спартыўную падзею, якая паводле фармату блізкая да Алімпіяды, немагчыма ўявіць без такога складніку, як адмысловая культурная праграма.
Далей
|
№ 4 / 1339 за 2018-01-27
У пошуках філасофскага каменя
Навука ўзнікла з пытання. Першым тэарэтыкам стаў, відаць, той жыхар першабытных пячор, які задумаўся: “Ці толькі ад маланкі бярэцца на зямлі агонь?” Тут галоўнае правільна пабудаваць пытанне. Першы практык заўважыў, што ад удару каменя аб камень высякаецца іскра, і распаліў вогнішча. Не выключана, што гэтым неўтаймоўным практыкам стаў дапытлівы цікаўны тэарэтык. А той, хто пахіснуўся і сеў на абвугленыя дровы, аўтаматычна пераўтварыўся ў першага філосафа. Першым заўжды няпроста.
Далей
|
·
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 .. 27
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|