Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
ТУРАЎСКІ КРЫЖ: лёс праз восем стагоддзяў
Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка ў час паездкі па Гомельшчыне 16 чэрвеня даручыў аднавіць у бліжэйшы час Тураўскі крыж. “Я публічна ўпершыню жадаю гэта агучыць”, — падкрэсліў Кіраўнік дзяржавы. Тым часам “К” сабрала пытанні і адказы аб страчанай святыні XIII стагоддзя.
Перад балем: сустрэча з міністрам
Традыцыйны Рэспубліканскі баль выпускнікоў з удзелам Прэзідэнта краіны адбыўся ў Мінску 23 чэрвеня. Яму папярэднічала ўскладанне кветак моладдзю да стэлы “Мінск — горад-герой” у памяць ахвяр Вялікай Айчыннай вайны, а таксама сустрэча міністра культуры Барыса Святлова з лепшымі сёлетнімі выпускнікамі ўстаноў вышэйшай адукацыі ў сферы культуры 2017 года.
Брэст. 22 чэрвеня
У Дзень усенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны 22 чэрвеня ў Брэсцкай крэпасці адбыўся традыцыйны ваенна-гістарычны фестываль, удзельнікі якога ўзнавілі падзеі 76-гадовай даўніны.
Віцебск Шагала: фотарэканструкцыя
З дапамогай камп’ютарных тэхналогій Віктар Барысенкаў спалучае на сваіх фота краявіды сучаснага Віцебска з тымі, што захаваліся на старых здымках і паштоўках, а таксама на палотнах Марка Шагала. У Арт-цэнтры імя мастака да 2 ліпеня працуе выстава “Як даўно, мой горад любімы, я не бачыў цябе...”, дзе можна ўбачыць вынікі фотарэканструкцыі.
Ці суладны ансамбль?
Мноства прыкладаў з гістарычнай і сучаснай практыкі горадабудаўніцтва сведчаць пра тое, што архітэктурна-мастацкае аблічча нават, здавалася б, цалкам сфармаваных фрагментаў гарадскога асяроддзя перыядычна патрабуе перагляду і абнаўлення. Гэтаксама руплівы садоўнік час ад часу павінен зразаць з дрэва засохлыя галіны і даваць прастору маладым парасткам. Менавіта з такога пункту гледжання мы хацелі б разабраць галоўны архітэктурны ансамбль Мінска — праспект Незалежнасці. А дакладней, першую чаргу яго забудовы — паміж вуліцай Свярдлова і плошчай Перамогі.
У чым пра бібліятэкараў вы моцна памыляліся
— У сусветнай практыцы стварэнне прафесійных асацыяцый разглядаецца як адна з найважнейшых умоў падтрымання сацыяльнага статусу той ці іншай прафесіі. І калі бібліятэчная супольнасць за мяжой мае дастаткова багаты вопыт у гэтай сферы (напрыклад, яшчэ ў 1927 годзе была заснавана Міжнародная федэрацыя бібліятэчных асацыяцый), то наша прафесійнае грамадскае аб’яднанне можна назваць досыць маладым — 16 чэрвеня 2017 года яму споўнілася 25 гадоў.
Цеплахода няма. Ёсць байдарка…
Што засталося ў памяці пасля наведвання Мёршчыны ды Верхнядзвіншчыны? У першую чаргу — упэўненасць тамтэйшых работнікаў культуры. А гэтая рыса, па нашым перакананні, — адна з найважнейшых для прафесіянала. Даўно пішам пра тое, што кантактаваць з такімі профі — асалода.
Sci-Fi-містыка на глебе Язэпа Драздовіча
АЎСТРАЛІЯ — ПОЛЬШЧА — БЕЛАРУСЬ Фестывалі эксперыментальнай музыкі зазвычай не жывуць доўга. Cправа гэта, мякка кажучы, непрыбытковая, і таму імпэт іх арганізатараў рана ці позна згасае. Кракаўскі Unsound, які сёлета пройдзе ўжо ў пятнаццаты раз, — яўнае выключэнне з правілаў. Ён не толькі не чэзне, але і набірае абароты, стаўшы своеасаблівай франшызай у добрым тузіне іншых гарадоў — ад Нью-Ёрка да Алма-Аты. Сёлета фэст пасля дзесяцігадовага перапынку зноў завітаў у Мінск ды спалучыўся з блізкім па духу айчынным праектам Mental Force. Скарыстаўшыся гэтай нагодай, я паспрабаваў выпытаць у завадатара Unsound, кракаўскага аўстралійца Мэта ШУЛЬЦА яго сакрэт творчага і камерцыйнага доўгажыхарства.
Хто заўжды крыху "не зараз"?
Пісьменнік, публіцыст, калумніст Віктар МАРЦІНОВІЧ інтэлігентна трымаецца ў баку ад мэйнстрымавых высвятленняў адносін. Каб чарговая кніга была напісана ў манеры, уласцівай толькі ёй, пісьменнік штораз літаральна змяняе ўласную мову. Падаецца, і падчас сустрэчы з рэдакцыяй “К” у Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі пасля прэм’еры гістарычна недакладнай камедыі “Кар’ера доктара Рауса” наша гаворка натуральна пераходзіла ў рэчышча то беларускай, то рускай мовы, змяняла свой накал і глыбіню. Прапануем фрагменты гэтай сустрэчы.
Знакі і шыфры вытканай прасторы
Калі музычныя фестывалі, на якія збіраюцца ўдзельнікі з ўсёй Беларусі, стала “прапісаліся” ў рэгіёнах, дык мастацкія акцыі рэспубліканскага маштабу звыкла ладзяцца ў сталіцы. Бадай, адзінае выключэнне — пленэр “Арт-Жыжаль”, вынікі якога першымі бачаць бабруйчане, а толькі потым жыхары Мінска. Вось чаму правядзенне Рэспубліканскай выставы мастацкага тэкстылю ў Віцебску ўспрымаецца як з’ява незвычайная.
“Балетнае лета” і “восень-зіма” з Казахстана
Нарэшце зрушылася: цяперашні IV Міжнародны фестываль “Балетнае лета ў Вялікім” атрымаўся ледзь не цалкам скіраваны ў будучыню.
Іван Карызна цяпер “з Елізаветай”!
Наш віяланчаліст Іван Карызна, за плячыма якога ўдзел у класічным “Еўрабачанні”, трэцяя прэмія на ХIV Міжнародным конкурсе імя Чайкоўскага і мноства іншых перамог, стаў лаўрэатам самага, бадай, буйнога і прэстыжнага музычнага спаборніцтва ў свеце — Конкурсу імя каралевы Елізаветы ў Бруселі (Бельгія).
Сезон беларускіх прэм’ер адкрыты
22 чэрвеня на “Беларусьфільме” адбыўся прэс-паказ новых дакументальных стужак студыі “Летапіс”. Прадставілі фільмы вядомых рэжысёраў-дакументалістаў: “Янка Купала” Віктара Аслюка, “Чужое і свае” Галіны Адамовіч, “Агмень” Юрыя Цімафеева. Па словах намесніка дырэктара падраздзялення Уладзіміра Мароза, падобную практыку кінастудыя плануе актыўна развіваць і далей, больш шырока інфармуючы грамадскаць пра новыя кінатворы.
Пра касу, дзяркач і кніжны растамер
Вельмі даўно быў я ў вёсцы Вішоў Бялыніцкага раёна. Надзвычай здзівіла тое, што мясцовая сельскагаспадарчая арганізацыя даплачвала сваім рабочым за ўдзел у мастацкай самадзейнасці. Днямі вырашыў пацікавіцца, якая сітуацыя з “артыстычнымі стыпендыямі” на сёння. І здзівіўся ўдвая: нічога не змянілася! Дырэктар Вішоўскага сельскага цэнтра культуры Алена Хортава распавяла, што кожны месяц падае спіс артыстаў-аматараў эканамістам СВК “Калгас “Радзіма”, якім кіруе Аляксандр Лапацентаў. І эканамісты выплачваюць актывістам ад культуры (60 працэнтаў ад агульнай колькасці дарослых “самадзельшчыкаў”) дзесяць працэнтаў месячнага заробку.
Не ва ўсім сур’ёзны сур’ёзны музыкант
Пра музыканта, кампазітара, аранжыроўшчыка Ігара Палiводу “К” пісала неаднаразова. Згадвала і пра “хобі” артыста — выяўленчае мастацтва, спрабаваць у якім сябе ён пачаў рана.
Закаханасць
Музыка і словы Іосіфа Бацечкі
Як і куды знікаюць творы?
"К" заканчвае расповед пра лёс мастацкіх твораў, якія аказаліся страчанымі ў віры гісторыі.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»