Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Ганна ШАРКО ( 48 cт. ) |
Падводныя камяні валанцёрства
Буйны міжнародны фестываль узроўню “Лістапада” або “ТЭАРТа” ў нечым падобны на айсберг: прыгожая бліскучая верхавіна, а глыбока пад вадой — мноства непрыкметных старонняму воку высілкаў. Прапрацаваўшы валанцёрам на розных сталічных форумах, карэспандэнт “К” змагла высветліць, як дзейнічае гэты механізм у нашых умовах, хто ім кіруе і якія збоі бываюць найчасцей.
Далей
|
“Калі не прадзюсарства, тады што?”
Пра тое, што некаторыя кінапраекты маладых беларускіх аўтараў маюць вялікі патэнцыял, сведчаць добрыя водгукі на замежных пітчынгах. Нядаўняя выпускніца БДАМ Марыя ЯГОРАВА — прадзюсарка, якая працуе з рэжысёрам Любай Зямцовай. Іх стужкі “Месца кахання” і “Выхаванне Арцёма” на экран пакуль не выйшлі, але ўжо атрымалі пахвалу замежных экспертаў і нават фінансавую падтрымку. У працяг тэмы па кінавытворчасці мы гутарым з Марыяй пра важныя знаёмствы, прадзюсіраванне як стыль жыцця і пра два праекты, якія глядач яшчэ не бачыў.
Далей
|
Воля да кіно
Кінагурманам Беларусі дакладна знаёмае імя чалавека, які (або, нехта ўдакладніць, якая) ужо чацвёрты год ладзіць кінафестываль “Паўночнае ззянне”. Не так даўно да яе асноўнай дзейнасці праграмнай дырэктаркі дадалася яшчэ адна, вельмі важная — прадзюсіраванне. У 2016 годзе яна стварыла ўласную прадакшн-кампанію Volia Films і цяпер актыўна працуе на гэтай глебе. Пра тое, якія вынікі можа мець паспяховы пітчынг і як выжываць у стрэсавых умовах, Воля ЧАЙКОЎСКАЯ распавядае “К”.
Далей
|
Плакат павінен чапляць
Шпацыруючы міма Купалаўскага тэатра, я — як, напэўна, і многія іншыя мінакі — не раз спынялася, каб паглядзець на плакаты, прысвечаныя яго спектаклям: “Дзве душы”, “Запалкі”, “Каханне як мілітарызм”, “Войцэк”… Кожны з іх прыцягваў увагу сваёй вынаходлівасцю. Але наўрад ці многія з гледачоў змогуць назваць імя іх аўтара. Дызайнер Настасся ПАНЦЭВІЧ, якая тыя плакаты рабіла, цяпер жыве
ў Польшчы, але для нашай размовы адлегласць не стала перашкодай — чаго, на жаль, не скажаш
пра супрацоўніцтва ў сферы дызайну.
Далей
|
Ці цяжка быць назіральнікам?
Тыповая сям’я — яна якая? Вялікая ці маленькая? Дружная альбо канфліктная? Можа, гэтыя людзі не родныя адзін аднаму, аднак іх лучыць любоў. А можа, іх знітоўваюць крэўныя повязі, але яны ніколі не могуць знайсці агульнай мовы. Выстава “Родны склон” у Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў закранае размаітыя праблемы трансфармацыі і разумення сям’і ў сучаснасці.
Далей
|
Прыйшоў вечар — гучыць трамбон
Пяць гадоў таму сталічная плошча Свабоды ўпершыню стала месцам, дзе прынята праводзіць чэрвеньскія суботы, слухаючы джаз. Цяпер ужо музычныя вечары каля ратушы — адна з традыцыйных культурных падзей лета. І чакаюць яе не толькі мінчукі. На бясплатныя канцэрты з удзелам зорак сусветнага маштабу ахвотна едуць і жыхары іншых гарадоў Беларусі. З мінулага года ў фестывалі “Джазавыя вечары з банкам БелВЭБ” удзельнічаюць яшчэ і прадстаўнікі будучага зорнага пакалення. Да выступу ў наступную суботу, якім распачнецца сёлетняя серыя канцэртаў, рыхтуецца 12-гадовы трамбаніст з пасёлка Чырвоная Слабада Салігорскага раёна Ілья КІСЯЛЁЎ.
Далей
|
Новыя культурныя гарызонты
З 4 па 7 чэрвеня ў Мінску і Гродна ўпершыню прайшлі Дні культуры Рэспублікі Татарстан у Рэспубліцы Беларусь.
Далей
|
Кожная пятая кніга — на беларускай мове
З 28 лютага па 4 сакавіка ў сталічным комплексе “БелЭкспа” на праспекце Пераможцаў пройдзе XXV Мінская
міжнародная кніжная выстава-кірмаш.
Далей
|
Жаноцкасць за дырыжорскім пультам
Пра тое, што прыўносяць у прафесію дырыжора жанчыны, распавядае ці не адзіная сёння ў Беларусі яе дзейсная прадстаўніца — дырыжор Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага музычнага тэатра Марына
ТРАЦЦЯКОВА.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"