Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Канстанцін АНТАНОВІЧ ( 482 cт. ) |
Як скарыстацца магчымасцямі відэапіяру для рэгіёнаў?
Часта можна пачуць ад работнікаў устаноў культуры, што, маўляў, нягледзячы на ўнікальныя помнікі ды іншыя славутасці, да нас не едуць турысты. І апошніх можна зразумець: не едуць, бо не ведаюць, што змогуць пабачыць. Адзін з самых дзейсных маркетынгавых ходаў у раскрутцы любога рэгіёна — стварэнне рэкламных ролікаў і фільмаў, якія транслююць на тэлебачанні, выкладваюць на асобных сайтах у Інтэрнэце, тыражуюць на DVD ды раздаюць пад час турыстычных выставак на лічбавых носьбітах. І калі ролікі пра культурныя магчымасці Беларусі можна часам пабачыць нават на замежных каналах, то як справы з відэапіярам канкрэтных раёнаў? Ці ствараюцца прэзентацыйныя фільмы на больш-менш прафесійным узроўні на замову аддзелаў ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі?
Далей
|
Лесвіца ў...
Днямі ў рэдакцыю прыйшоў ліст з Гродна — неабыякавыя гараджане хвалююцца за лёс лесвіцы, пабудаванай больш за 60 гадоў таму.
Далей
|
Таксі ў музей
Што рабіць, калі маеш усяго некалькі гадзін у незнаёмым горадзе і вялікае жаданне пазнаёміцца з яго музеямі? Вядома, скарыстацца таксі. Асабліва, калі яно — музейнае.
Далей
|
Музейная прастора сярод кніг
Мінская міжнародная кніжная выстаўка-кірмаш — падзея для аматараў кніг ды супрацоўнікаў айчынных бібліятэк, многія з якіх на некалькі дзён прыязджаюць у беларускую сталіцу, каб пазнаёміцца з навінкамі кнігадрукавання ды з іншымі цікавосткамі.
Далей
|
Абяцанага чатырнаццаць гадоў чакаюць
Гэтым разам пад час пятага па ліку аўтатура наша “Хонда” пракаціла нас па Міншчыне, Віцебшчыне і Магілёўшчыне. І ў чарговы раз пабачылі шмат цікавага. Пад час вандроўкі дарэчным падалося параўнанне: у лепшым сваім “варыянце” сельскі работнік культуры на сёння — нібыта хутаранін: няма важкай дзяржаўнай падтрымкі, значыць спадзявацца трэба толькі на ўласны хлебаробскі талент. Скажам, замест неўраджайнай пшаніцы вырошчваць гарантаваную па хоць нейкай аддачы бульбу, памяняць “грошанасычаны” трактар на вясёлага каня — і выжыць, і адкласці капейчыну, і не баяцца заўтрашняга дня, і знайсці сябра-спонсара, які адрамантуе табе цвілы ад дажджу дах… Чым не аптымізацыя ў самым здаровым сялянска-гаспадарчым прачытанні? Толькі вось прынцып такой разумнай самадастатковасці спрацоўвае не паўсюль. Таму і скіроўваемся пастаянна на раёны, каб адшукаць сярод пустазелля ядранае зерне станоўчага вопыту, што прарасце нават на занядбаным палетку.
Далей
|
Аптымізацыя? Не. Рэканструкцыя!
І апошняя частка нашай аўтавандроўкі. Апрача Паставаў, гаворку пра культурныя брэнды якіх распачалі яшчэ ў папярэднім артыкуле, далейшымі прыпыначнымі пунктамі на маршруце сталі ўстановы культуры Мядзельскага і Вілейскага раёнаў. Забягаючы наперад, зазначым, што найбольш важкай для газетнага аналізу з’явай нам падалося развіццё музейнай справы ў Паставах і Вілейцы. Дзве вельмі розныя па сэнсавай скіраванасці ўстановы здолелі выкарыстаць усе магчымыя рэзервы для таго, каб якасна пашырыць маштабы музейнага ўплыву. Інакш кажучы, гаворка пра тое, як можна “ўзбуйніць” наяўны брэнд і прымусіць яго працаваць з падвойнай, так бы мовіць, аддачай. Але не будзем парушаць храналогію паездкі.
Далей
|
Брэнд — "Каралеўскі"... сыр. А для душы?
Сёння гаворка — пра Віцебшчыну, дакладней — пра Пастаўскі раён, знакаміты найперш Міжнародным фэстам «Звіняць цымбалы ды гармонік». Але ці ён адзін вызначае творчую брэндавасць раёна? Безумоўна, не. Таму мясцовай культуры мы вырашылі прысвяціць асобны артыкул. Хаця б з той нагоды, каб найбольш выразна акрэсліць мясцовыя (у тым ліку сельскія) сацыяльна-культурныя тэндэнцыі, асвятленню якіх іншым разам замінае неабходнасць падрабязна адлюстроўваць шчаслівыя перыпетыі згаданага фэсту…
Далей
|
“Гледачы не дазволяць спыніць праект”
Акрамя народнай любові і прызнання, праект тэлеканала “АНТ” “Я пяю!” стаў лаўрэатам спецыяльнай прэміі Прэзідэнта дзеячам культуры і мастацтва за значны ўклад у развіццё творчых здольнасцей таленавітых дзяцей-сірот, дзяцей-інвалідаў, дзяцей з няпоўных і шматдзетных сем’яў.
Далей
|
З “Царскага Сяла” да Палаца вялікіх князёў
Напрыканцы мінулага месяца адбылося падпісанне Дамовы аб супрацоўніцтве паміж беларускім музеем “Замкавы комплекс” Мір” і музеем “Палац вялікіх князёў літоўскіх”, што не так даўно пасля рэканструкцыі адкрыўся ў Вільнюсе. Каб даведацца пра значнасць падпісання Дамовы ды ўсе перавагі ад яе для беларускага боку, карэспандэнт “К” задаў пытанні дырэктару Замкавага комплексу “Мір” Вользе ПАПКО.
Далей
|
Статус UNESCO для...
Апошнім часам давялося неаднаразова назіраць за дзейнасцю Студэнцкага этнаграфічнага таварыства. Упершыню — пад час экспедыцыі на Случчыну ў пошуках звестак пра існаванне там народнага тэатра. У другі раз — на прэзентацыі арганізацыі ў Інстытуце культуры Беларусі, прысвечанай акрэдытацыі СЭТ пры UNESCO. Пашчасціла паглядзець і на адмысловае батлеечнае прадстаўленне для дзяцей-інвалідаў у выкананні сяброў СЭТ, што адбылося нядаўна ў Доме міжканфесійных зносін “Кінанія”. Пад час гэтых сустрэч адбываліся нашы гутаркі з кіраўніком арганізацыі Аляксеем ГЛУШКО, што і сталі асновай гэтага інтэрв’ю.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"