Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Яўген РАГІН ( 1052 cт. ) |
Колькі слоў пра прыгажосць...
Штоб там ні было, а на двары — вясна. Авітаміноз — пераможаны, памкненні, нягледзячы на нядаўнія сакавіцкія снегапады, — пераможныя. І хочацца распавядаць пра сонечны настрой, пазітыўныя думкі і “шчасцеўтваральныя” ўчынкі. Менавіта вясной з новай сілай ажывае прыгажосць — вабіць, накіроўвае, натхняе на сапраўды нестандартную творчую дзейнасць... Таму гэтым разам я звярнуўся ў аддзелы па пераканаўчыя прыклады менавіта “настраёвых” праектаў, звязаных з праявамі вясновага крэатыўнага прарыву.
Далей
|
“Начальнік аддзела” — катэгорыя жаночага роду
Пад час жаночага свята гаворка пойдзе не проста пра начальнікаў аддзелаў культуры, а, натуральна, — пра іх лепшых прадстаўніц, пра прыгожы пол. Усё слушна: наша рэгіянальная культура працэнтаў на 80 — 90 прадстаўлена менавіта жанчынамі. Прыкладна такія ж “гендэрныя” суадносіны — і ў асяродку кіраўнікоў раённых аддзелаў культуры.
І трэба яшчэ разабрацца, які пол — самы моцны ў вырашэнні будаўніча-рамонтных пытанняў, наладжванні кадравай палітыкі і ўрэгуляванні канцэртна-дыскатэчнай, скажам, дзейнасці. Там дзе мужчына ад чарады бясконцых клопатаў увойдзе ў цэйтнот і ў перадінфарктным стане схопіцца за валідол, жанчына спакойна і мэтанакіравана, не губляючы шарму ды прывабнасці, “падштурхне” “культурны воз” далей.
Ці варта даводзіць, што крыецца за гэтым “спакойна”? А трэба ж яшчэ раз-пораз дома з’явіцца, усміхнуцца, яшчэ раз уразіць прыгажосцю і пяшчотай, нагадаць спакваля і без дакору, што ты — маці і жонка, што ты — жанчына, ад якой залежыць маральна-духоўны клімат не толькі ў сям’і, але і ў раёне. І дарэчнай з гэтай нагоды гучыць прапанова-жарт адной добрай знаёмай: калі і ўзнікне калі-небудзь помнік жанчыне — работніку культуры, дык гэта будзе помнік ейнаму мужу, які не проста трывае, а — разумее, падтрымлівае, “забяспечвае тылы”, варыць боршч, выхоўвае дзяцей і з кветкамі чакае сваю адзіную ды непаўторную..
Вось такая “марфалогія” слова “культура”. Вось такая яе родавая катэгорыя. Вось такое прызнанне ў любові тым, хто штодня ўпрыгожвае наша будзённае жыццё. Дадам толькі, што дадзены матэрыял, каб не абмежаваная газетная плошча, заканчэння не меў бы...
Далей
|
Творчая “экспансія”. А вам “слабо”?
Спачатку — пра розгалас ад папярэдняга матэрыялу рубрыкі. Не спыняецца дыскусія па вызначэнні першынства ў стварэнні школ ранняга развіцця пры ДШМ. Гэтым разам у рэдакцыю “К” патэлефанавала дырэктар Дзіцячага цэнтра культуры “Расток” з Маладзечна Алена Сакалоўская. Яна распавяла, што аналагічная школа “Малышок” была заснавана ледзь не дваццаць гадоў таму. Цяпер яна перайменавана ў групу ранняга мастацкага развіцця дзяцей, якія з чатырох гадоў займаюцца па чатырох кірунках эстэтычнага выхавання...
Далей
|
Сальфеджыа пазабюджэту
Падставай для напісання гэтага матэрыялу стала мая журналісцкая недакладнасць. Патэлефанавала намеснік начальніка ўпраўлення культуры Мінскага аблвыканкама Святлана Баранок і сказала, што не можа пагадзіцца з двума радкамі майго артыкула пра развіццё праектных тэхналогій у Докшыцкім раёне. А радкі наступныя: “У Докшыцкай ДШМ з мінулага года дзейнічае праект “Школа ранняга развіцця”, аналагаў якому ў рэспубліцы няма”. Аказваецца — ёсць: у Салігорскай ДШМ аналагічны праект дзейнічае з 2003 года. Прашу прабачэння. І справа тут не толькі ў тым, што работнікі культуры Докшыцкага раёна не вельмі дакладна ведаюць, што робяць калегі з Салігоршчыны. Галоўнае, што перадавы вопыт на ўзроўні рэспублікі абагульняецца без належнай актыўнасці. Паспрабуем ліквідаваць гэты інфармацыйны прабел. І не толькі на прыкладзе Салігорска.
Далей
|
А ваша вёска яшчэ не брэнд?
Ручнік, фартушок, магерка — ці сталі яны маркай у маштабах краіны?, або Як адметнасці нашых сельскіх паселішчаў працуюць на іх адраджэнне?
Далей
|
Ідэі ёсць. Інвестары пад кнігі — таксама?
Чаму бібліятэкары з райцэнтраў не спяшаюцца “прадаваць” крэатыў?
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"