Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Алег КЛІМАЎ ( 477 cт. ) |
Мы шукалі каларыт…
Некалькі гадоў таму ў “Палаца” ўзнікла нечаканая ідэя. Мы знаёмыя з многімі мінскімі тэатральнымі дзеячамі. А менавіта Рэспубліканскаму тэатру беларускай драматургіі гурт прапанаваў не проста ўвесці некалькі нашых нумароў у рок-оперу “Адвечная песня” паводле паэмы Янкі Купалы, а яшчэ і заняць удзельнікаў гурта ў пастаноўцы ў ролях… музыкантаў.
Далей
|
З фольк-хаусам атрымаецца цікава
Ёсць мастакі, якія малююць алеем, хтосьці стварае афорты, працуе ў поп-арце, і гэтак далей. Усё гэта мы называем выяўленчым мастацтвам. Музыка таксама ўтрымлівае падобны набор тэхнік: фолькавая, гітарная, “цяжкая”, класічная, папулярная, электронная... Аднак не факт, што добры графік можа стаць добрым жывапісцам, і наадварот. Дасягнуў вяршыняў у панк-року? Наўрад ці дабярэшся да музычнага Алімпа, выконваючы рэгі.
Далей
|
Ці “пакаціць” піяр свайго сваімі?
У маім імправізаваным хатнім архіве, дзе згрувашчана недадуманае і недаробленае, ёсць папка з парай спісаных аркушаў. Яна называецца “Апосталы”. Умоўная назва перспектыўнага, як падавалася гадоў пяць таму, праекта сацыяльнай рэкламы, які мы прыдумалі разам з колішнім фатографам “К” Юрыем Івановым. Караценька распавяду пра сутнасць задуманага. Знаёмая, што працуе ў Маскве, згадала неяк: сталіца Расіі хоць і перанасычана вулічнай камерцыйнай рэкламай, але і на недахоп сацыяльнай не можа паскардзіцца. Бачыла яна, да прыкладу, шматлікія плакаты з выявамі вядучых тэатральных артыстаў з іхнімі ж патрыятычнымі выказваннямі. Скажам, Алег Табакоў прызнаваўся мінакам у шчырай любові да сцэнічнага мастацтва. Падумалася, а чаму мы, беларусы, не прапагандуем гэткім жа чынам сваё і сваіх?
Далей
|
А калі — Год культуры-2
На выніковай калегіі Міністэрства культуры краіны агучана ідэя абвяшчэння 2016-га Годам культуры. Мы вырашылі ўнесці ў скарбонку прапаноў да гэтай ініцыятывы і свае развагі, якія друкуем цягам некалькіх нумароў. Запрашаем падзяліцца меркаваннямі і чытачоў!
Далей
|
Аўдыя & Відэа-11
Студзеньскія аўдыя- і відэаработы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць музыкант Іван ВАБІШЧЭВІЧ (A) і спецыяльны карэспандэнт “К” Алег КЛІМАЎ (B).
Далей
|
Інфантыльнасць нараджае інфантыльнасць
Каб абмеркаваць стан сучаснай айчыннай музычнай журналістыкі, да нас завіталі тыя, хто даўно піша пра музыку і карыстаецца пэўным аўтарытэтам, — Сяргей БУДКІН (далей — С.Б.) і Павел СВЯРДЛОЎ (П.С.), да каго далучыўся і прадстаўнік “К” Алег КЛІМАЎ (А.К.), а таксама музыканты: гітарыст гурта “Гаротніца” Аляксандр ФУНТ (А.Ф.), лідар гурта “Pomidor/Off” Аляксандр ПАМІДОРАЎ (А.П.) і вакаліст гурта “Цягні-Штурхай” Павел ТАРАЙМОВІЧ (П.Т.). Але гутарка выйшла за рамкі тэмы: удзельнікі дыскусіі закранулі “супрацьстаянне” музыкант — музычны журналіст наогул... Падставай для чарговага “круглага стала” “К” стаў матэрыял пра дэбютны альбом гурта “Гаротніца”. Рэцэнзію апублікаваў адзін з парталаў і выклікаў у Сеціве абураную рэакцыю, перш за ўсё — прыхільнікаў калектыву. Вось пара пасажаў з гэтага артыкула: “…узнать вокалистку по голосу и манере в слепом тесте против десятка-другого выпускниц “кулька” будет достаточно проблематично”; “…судя по роликам на “Ютубе”, вживую дела обстоят еще хуже… Это всё немного напоминает школьный дискач: звучит “Ace of Base”, в центре спортзала ломается и кривляется сорокалетняя уборщица-алкоголичка, периодически подмигивая оцепеневшим от ужаса старшеклассникам…”.
Далей
|
Нелірычная размова
Сёння ў Мінску на ўрачыстай цырымоніі ўзнагароджання будуць абвешчаны лаўрэаты Нацыянальнай музычнай прэміі “Ліра” — лепшыя па выніках 2014 года беларускія поп-выканаўцы, кампазіцыі, аўтары песень ды іншыя героі — у 13 намінацыях. Форум, у рамках якога прафесійнае журы вызначае вядучых айчынных майстроў сучаснага песеннага мастацтва і называе пераможцамі адпаведныя праекты сезона, чарговы раз падлягаў перазагрузцы. Так, у яго з’явіўся новы суарганізатар — разам з Міністэрствам культуры ім стаў тэлеканал “АНТ”, — а частку таго, што раней адбывалася на прыхаванай ад вачэй публікі “кухні”, наадварот, вынеслі на суд тэлегледачоў у выглядзе адборачных тураў. За імі сачылі і тыя, хто сабраўся днямі за “круглым сталом” “К”. Гэта беларускія журналісты, якія пішуць пра музыку, Дзмiтрый ПАДБЯРЭЗСКI (намеснiк галоўнага рэдактара часопiса “Мастацтва”, далей — Д.П.), Сяргей МАЛІНОЎСКІ (рэдактар аддзела свецкай хронікі і тэлебачання газеты “Комсомольская правда в Белоруссии”, С.М.), Валянцін ПЕПЯЛЯЕЎ (аглядальнік штотыднёвіка “Народная газета”, В.П.), Аляксандр ЧАРНУХА (галоўны рэдактар інтэрнэт-партала “Ultra-Music”, А.Ч.). Наша выданне прадстаўлялі Надзея БУНЦЭВIЧ (рэдактар аддзела, Н.Б.) i Алег КЛІМАЎ (спецыяльны карэспандэнт, А.К.). А гаварылі яны пра тое, што пачулі ды ўбачылі. Крытыкавалі, не без таго, адзначалі моманты станоўчыя і дыскутавалі пра беларускую музыку наогул...
Далей
|
Ля-ля-фэ?..
Вам рэжуць слых тэксты асобных песень некаторых нашых артыстаў? І нам таксама. З “асобнымі” нават пагарачыліся: у наш час трэба здолець пачуць такую кампазіцыю, словы якой не выклічуць у вас жадання знайсці нумар тэлефона выканаўцы і выказаць яму ўсё, што думаеце пра яго творчасць — у негатыўным ключы. Гэта датычыцца і рускамоўных твораў, і, на яшчэ большы жаль, беларускамоўных. Таму гаворка ў дадзеным матэрыяле пойдзе пра апошнюю катэгорыю. Многія спевакі ды спявачкі сёння самі пішуць сабе тэксты. З розных прычын. І таму, што няма патрэбы дзяліцца аўтарскімі адлічэннямі, і таму, што адчулі ў сабе дар рыфмаваць, і таму, што не знаходзяць вершы, якія задавальняюць іх. Ёсць і такія, хто ў якасці суаўтараў “запрашае да супрацоўніцтва” класікаў беларускай паэзіі. “К” звярнулася да вядомых кампазітараў і музыкантаў — аўтараў музыкі розных жанраў з просьбай даць ацэнку айчыннаму песеннаму мастацтву ў яго тэкставай частцы ды распавесці пра тое, якому вершаванаму матэрыялу яны аддаюць перавагу.
Далей
|
Вельмі блюзавая гутарка
З Юрыем НЕСЦЯРЭНКАМ — аўтарам, спеваком і гітарыстам з горада Бялынічы, мы знаёмы гадоў пятнаццаць. Ён — як сапраўдны, сумленны рок-н-рол: калі ў ім нешта і змяняецца, дык толькі ў лепшы бок. Не так часта сустракаючыся з Юрыем, бачу і чую, што ён па-ранейшаму бязмежна ўлюбёны ў тое мастацтва, якому аддае свае сілы, працягвае рухаць у масы беларускамоўную песню і з той жа фанатычнай занятасцю грае музыку, якая ў нас, на жаль, хлеб з ікрой можа прапанаваць творцу хіба пад Новы год. Дамовіўшыся, што пра ікру ў інтэрв’ю не будзе сказана ні слова, мы з Юрыем пагутарылі пра справы — значыць, пра творчасць...
Далей
|
З песні слоў не выкінеш?..
Пачытаеш у прэсе ці ў Сеціве ўсе гэтыя зводкі з расійскіх культурных палёў, нагледзішся навін пра тое ж, і ажно зайздрасць бярэ. Тут ад аптымізацыі ў сферы беларускай культуры некаторыя яе работнікі моцна сумуюць, у гурткі і клубы сцежкі зарастаюць, бібліобусы не ходзяць, а там людзям з той жа галіны, здаецца, літаральна няма чым сябе заняць...
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"