Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Уладзімір АРЛОЎ ( 28 cт. ) |
Вачыма Ларывона-мухі
Нагадаю пачатак беларускага фільма “Хрыстос прызямліўся ў Гародні”: панскія гайдукі клычаць хілага артыста-вандроўніка і нішчаць яго батлейку. Дык за што ж моцныя свету гоняць батлеечнікаў? І што цікавага можа распавесці гумар?
Далей
|
Янкоўскі. Далей праца!
Неяк удзень у Рускім тэатры ўбачыў пустую сцэну: без дэкарацый, зусім “голую”, металічныя лесвіцы-пераходы — пад самую столь... Здаецца, не так ужо і даўно ён, Расціслаў Янкоўскі, у ролях Клаўдзія — “новаспечанага” караля Эльсінора — і Ценю бацькі Гамлета літаральна лётаў па гэтых канструкцыях!.. А сёння яму — 85, ён — патрыярх беларускай сцэны.
Далей
|
Навагодні падарунак, запознены на месяц
Канешне, як лыжку да абеду, так падарункі пажадана атрымліваць якраз да свята. На жаль, мінчане — увогуле Беларусь — не атрымалі доўгачаканага прэзента да новага, 1959 года: крыху не паспелі будаўнікі. Але ж 31 студзеня новага года Беларусь атрымала навагодні падарунак, запознены на месяц. Гэта было ўжо трэцяе месца размяшчэння цырка ў межах гарадскога парку... Сёння "К" завяршае публікацыю ўспамінаў Уладзіміра Арлова.
Далей
|
Навагодні падарунак, запознены на месяц
Канешне, як лыжку да абеду, так падарункі пажадана атрымліваць якраз да свята. На жаль, мінчане — увогуле Беларусь — не атрымалі доўгачаканага прэзента да новага, 1959 года: крыху не паспелі будаўнікі. Але ж 31 студзеня новага года Беларусь атрымала навагодні падарунак, запознены на месяц. Гэта было ўжо трэцяе месца размяшчэння цырка ў межах гарадскога парку. Першае — у новай, перадваеннай, гісторыі горада — высілася на пляцоўцы амаль па-за ўваходам у парк Прафінтэрна з боку цяперашняй вуліцы Янкі Купалы: крышачку ўправа — там і цяпер вялікая вольная пляцоўка, а пару дзесяцігоддзяў таму яшчэ аглядаліся ў траве шырокія прыступкі, што вялі ў напаўстацыянарны цырк. Пра гэта расказваў мне славуты асілак Яўген Мілаеў — першы з цыркачоў народны артыст СССР, першы ж Герой Сацыялістычнай працы, першы муж Галіны Брэжневай.
Далей
|
Цыркавая стужка Мёбіуса
На яго выступленні я вадзіў у цырк старэйшага сына, малодшых дзяцей, цяпер — унукаў. Можна падлічыць, што з першых гастролей клоўна Мая ў Мінску змянілася два пакаленні гледачоў. Ён — на манежы, і ў памяці ўзнікае —
Далей
|
Восем міліметраў
22 лістапада ў Даласе на вуліцы Вязаў забіты Джон Кенэдзі. Кожны момант паміж двума стрэламі, што знішчылі 35-га прэзідэнта ЗША, даследавалі па адзіным дакуменце — кавалачку васьміміліметровай плёнкі, якую прадаставіў ураджэнец Украіны Абрахам Запрудэр. Камісія вывучала ўсе 26 секунд кінаматэрыялу — кожны кадрык! Падзею захаваў для гісторыі кінааматар!.. А справа ў тым, што паралельна кінаіндустрыі ў сярэдзіне мінулага стагоддзя літаральна ў кожнай краіне існавала армія кінааматараў, узброеных прымітыўнымі камерамі. Чым вабіў іх нятанны і клапотны занятак? Якія яшчэ факты ўтойваюць рулоны ссохлай, пакручанай, выцвілай, знікаючай ад часу стужкі, што захоўваюць у круглых скрынях?..
Далей
|
Пасля таго, як вылецела птушачка
21 жніўня 1962 года рукі прэзідэнта ЗША Кенэдзі і лідара Краіны Саветаў Хрушчова ўжо цягнуліся да кнопак пуску ракет з ядзернымі зарадамі. Прычына: супрацьстаянне СССР і ЗША. Нагода: фотаздымак. У той дзень на стол Кенэдзі паклалі фота, зробленыя з самалёта. Здымкі нібыта сведчылі: на палубах савецкіх сухагрузаў, што везлі на Кубу, як мяркуецца, сельгастэхніку, яўна бачныя балістычныя ракеты, а на Кубе падрыхтаваны стартавыя пляцоўкі!.. ...Калі раней рабілі фота, кліенту раілі: “Глядзіце ў аб’ектыў: зараз вылеціць птушачка!” Расповед пойдзе пра гісторыю, што здарылася — пасля таго, як вылецела птушачка.
Далей
|
Мотальскі фоталетапіс
Цяперашняя вёска Моталь… Не, не магу называць вялікае мястэчка “вёскай”! Моталь яшчэ ў ХVІ стагоддзі атрымаў Магдэбургскае права, якое дало штуршок развіццю тут гандлю і рамёстваў. У СССР слова “Моталь” асацыявалася з вырабам дублёнак, “кажухоў”, па-мясцоваму. Раскрыю даўнішнюю таямніцу: на ашчадных кніжках жыхароў ляжала грошай больш, чым ва ўсім Іванаўскім раёне. Выраблялі скуры: замшу, шаўро, хром, з поўсцю, фарбавалі ў які заўгодна колер. Якое там земляробства, які там калгас! Заваленыя заказамі, шылі ва ўсіх хатах, ледзь спраўляючыся з капрызамі моднікаў...
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"