Аўтары

У пазамінулым нумары “К”, у № 3 за 18 студзеня, быў надрукаваны артыкул “Дзе ты, Дзед Барадзед, або Як скласці паліграфічны пазл?” Нагадаю, што ў названым матэрыяле ўздымаліся праблемныя пытанні дзіцячага чытання, у прыватнасці, вялікіх коштаў айчынных кніг у параўнанні з расійскімі, малых тыражоў, нястачы на беларускім кніжным рынку кніг-раскладанак ці кніг-квэстаў, ды многія іншыя.

13 снежня ў будынку Прэзідыума НАН Беларусі адбылася прэзентацыя 100-томнага ўнікальнага кніжнага праекта “Беларускі кнігазбор”, у якім прадстаўлены лепшыя творы мастацкай літаратуры, айчыннага літаратуразнаўства і гісторыі.

20 снежня ў Пінску — Культурнай сталіцы Беларусі 2019 года — адбудзецца ўрачыстая цырымонія закрыцця маштабнай рэспубліканскай акцыі.

Заўсёды, калі пры мне пачынаюць гаварыць пра тое, што сённяшнія дзеці не чытаюць папяровых кніг, я ўспамінаю адзін, здавалася б, неверагодны факт: апошняя кніга серыі “Гары Потэр і Падарункі Смерці” за адзін дзень, 21 ліпеня 2007 года, пабіла ўсе сусветныя рэкорды па продажы. Тады ў Вялікабрытаніі і ЗША за 24 гадзіны былі прададзены 11 мільёнаў экзэмпляраў названага выдання.

Прэміяй Прэзідэнта Беларусі адзначаны протаіерэй Іаан (Іван) Аляксандравіч Харашэвіч, настаяцель храма святой роўнаапостальнай Марыі Магдаліны горада Мінска. Узнагарода была ўручана за значны ўклад ва ўмацаванне ідэй міласэрнасці і арганізацыю работы Дома духоўнай асветы.

На мой погляд, адзін з вынікаў года ў сферы культуры — тое, што шматлікія культурныя мерапрыемствы і ініцыятывы сёлета, як і год таму, актыўна працягваюць стварацца з дапамогай сістэмы краўдфандынгу.

Учора, 20 снежня, у Пінску адбыліся ўрачыстасці з нагоды перадачы статусу “Культурная сталіца Беларусі” гораду Ліда.

Кітайская мудрасць сцвярджае, што горш за ўсё жыць у эпоху перамен — палітычных, эканамічных, сацыяльных. У часы, калі губляюцца арыенціры, ствараюцца новыя дзяржавы, разбураюцца старыя ідалы і на п’едэстал узводзяцца новыя героі. Напрыклад, неадназначная асоба колішняга кіраўніка Краіны Саветаў Уладзіміра Леніна выклікае ў кагосьці павышаны скепсіс, а ў некага, наадварот, піетэт і бязмерную павагу, якія падмацавана і айчыннымі “Ленінкамі”, і фігурамі правадыра літаральна ў кожным раённым цэнтры. Ёсць падобныя і скепсіс, і павага да названай асобы і ў бібліятэчным асяродку. Не выказваючыся “за” ці “супраць”, разгледзім сённяшнюю тэндэнцыю, так бы мовіць, на канкрэтных прыкладах.

Назваць дзіцёнка — справа не простая. Асабліва ў наш час, калі ў дзіцячай пясочніцы, акром Арцёмаў і Міхаілаў, Дар’яў і Соф’яў, можна без праблем сустрэць і Елісея, і Глафіру і нават Амелі.