Аўтары

Ці­ка­васць да тра­ды­цый­ных бе­ла­рус­кіх ра­мёс­тваў не пад­ае на­ват у эпо­ху пан­дэ­міі. Ма­быць, гэ­та адзін з асноў­ных вы­ні­каў тэ­ле­фа­на­ван­ня “К” у рэ­гі­ёны кра­іны, а ме­на­ві­та ў ра­ённыя Да­мы і Цэн­тры ра­мёс­тваў. Сю­ды ўсё так жа за­віт­ва­юць ама­та­ры тра­ды­цый­на­га бе­ла­рус­ка­га мас­тац­тва, а май­стры-ра­мес­ні­кі вы­язджа­юць на фес­ты­ва­лі і кір­ма­шы, дзе дэ­ман­стру­юць свае ары­гі­на­ль­ныя вы­ра­бы з са­лом­кі, дрэ­ва, глі­ны і так­са­ма пе­ра­йма­юць во­пыт як па­пя­рэд­ніх па­ка­лен­няў, так і на­ву­ча­юць сак­рэ­там свай­го май­стэр­ства ма­ле­нь­кіх хлоп­чы­каў і дзяў­чы­нак.

Не сак­рэт, што сён­няш­няя эпі­дэ­мі­яла­гіч­ная сі­ту­ацыя не над­та спры­яе та­му, каб у айчын­ныя тэ­атры пры­хо­дзі­ла сто­ль­кі ж лю­дзей, як і да рас­паў­сю­джан­ня Covid-19. Усё гэ­та вы­му­шае аб­лас­ныя дра­ма­тыч­ныя тэ­атры Бе­ла­ру­сі актыў­на па­зі­цы­яна­ваць ся­бе ў са­цы­яль­ных сет­ках, ла­дзіць анлайн-спек­так­лі (у тым лі­ку і за гро­шы), а так­са­ма шу­каць но­выя шля­хі для пры­цяг­нен­ня ўва­гі ама­та­раў Ме­ль­па­ме­ны. Пра ўсё гэ­та ды пра мно­гае іншае да­зна­ла­ся “К”, па­тэ­ле­фа­на­ваў­шы ў рэ­гі­яна­ль­ныя тэ­атра­ль­ныя ўста­но­вы ку­ль­ту­ры.

Год на­зад у Бе­ла­рус­кім дзяр­жаў­ным уні­вер­сі­тэ­це ку­ль­ту­ры і мас­тац­тваў змя­ніў­ся рэ­ктар — на гэ­ту па­са­ду бы­ла пры­зна­ча­ная На­тал­ля КАР­ЧЭЎ­СКАЯ, якая да та­го ча­су з’яўля­ла­ся пер­шым на­мес­ні­кам мі­ніс­тра ку­ль­ту­ры Бе­ла­ру­сі. Зра­зу­ме­ла, адзін год — не та­кі і вя­лі­кі тэр­мін пра­цы, але раз­ам з тым ужо сён­ня мож­на пад­вес­ці не­ка­то­рыя вы­ні­кі дзей­нас­ці і вы­зна­чыц­ца з пла­на­мі на пер­спек­ты­ву. Што ці­ка­ва­га ча­кае сту­дэн­таў у гэ­тым і бу­ду­чым на­ву­ча­ль­ным го­дзе? Як ва ўні­вер­сі­тэ­це ўза­ема­дзей­ні­ча­юць з Мі­ніс­тэр­ствам ку­ль­ту­ры кра­іны? Ці пла­ну­ецца тут ла­дзіць маш­таб­ныя па­ста­ноў­кі або пра­во­дзіць зна­ка­выя фо­ру­мы? Усе гэ­тыя і мно­гія іншыя пы­тан­ні “К” за­да­ла на сус­трэ­чы з рэ­кта­рам БДУКМ.

21 сту­дзе­ня дэ­пу­та­ты Па­ла­ты Прад­стаў­ні­коў На­цы­яна­ль­на­га Схо­ду Рэ­спуб­лі­кі Бе­ла­ру­сі пры­ня­лі ў пер­шым чы­тан­ні за­ко­нап­ра­ект “Аб зме­не за­ко­наў па пы­тан­нях ку­ль­ту­ры”.

Пра­ца му­зей­ных су­пра­цоў­ні­каў сён­ня, у ча­сы пан­дэ­міі Covid19, як і пра­ца ўсіх ку­льт­ра­бот­ні­каў Бе­ла­ру­сі, звя­за­на са шмат­лі­кі­мі цяж­кас­ця­мі. Гэ­та і эпі­дэ­мі­яла­гіч­ныя аб­ме­жа­ван­ні на на­вед­ван­не ўста­ноў ку­ль­ту­ры, і ад­сут­насць за­меж­ных ту­рыс­таў, якія ра­ней знач­на спры­ялі па­паў­нен­ню “скар­бон­кі” плат­ных па­слуг, і не­абход­насць акты­ві­за­цыі пра­цы ў інтэр­нэ­це, у са­цы­яль­ных сет­ках і на ві­дэ­ахос­тын­гах.

11 лістапада споўнілася 200 гадоў з дня нараджэння знакамітага рускага пісьменніка Фёдара Міхайлавіча Дастаеўскага. Маштабныя святкаванні з гэтай нагоды ладзяцца сёння ва ўсім цывілізаваным свеце, у тым ліку і ў Беларусі, адкуль паходзіць шляхецкі род Дастаеўскіх. Так, у Іванаўскім раёне, дзе ў вёсцы Дастоева нарадзіліся продкі будучага класіка рускай літаратуры, 11 лістапада на базе Цэнтральнай раённай бібліятэкі імя Ф.І. Панфёрава прайшла Міжнародная навукова-практычная канферэнцыя “Асоба і творчасць Ф.М. Дастаеўскага ў кантэксце агульнакультурнай парадыгмы”, прысвечаная юбілею пісьменніка і 515-годдзю роду Дастаеўскіх. У мерапрыемствах прымалі ўдзел галоўны спецыяліст упраўлення культуры і народнай творчасці Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь Алена Беразоўская, генеральны дырэктар Нацыянальнай бібліятэкі краіны Аксана Кніжнікава, дырэктар Інстытута літаратуразнаўства імя Янкі Купалы НАН Беларусі Іван Саверчанка, доктар філалагічных навук, прафесар Маскоўскага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта Ірына Мінералава, прадстаўнікі філалагічнага факультэта Брэсцкага дзяржаўнага ўніверсітэта імя А.С. Пушкіна.

Усе­агу­ль­ны і ўсю­ды­існы інтэр­нэт ад­цяг­вае ўва­гу мно­гіх ад тра­ды­цый­на­га чы­тан­ня — мяр­кую гэ­та на­ват аса­біс­та па са­бе, вы­ха­ва­ным на па­ва­зе да па­пя­ро­вых кніг у вя­лі­кай ба­ць­коў­скай біб­лі­ятэ­цы. Што ўжо та­ды ка­заць пра тых сён­няш­ніх дзя­цей і пад­лет­каў, якія, маг­чы­ма, ужо і не за­спе­лі ў сва­іх га­рад­скіх ква­тэ­рах збо­раў кла­сі­каў, та­моў на­ву­ко­вай фан­тас­ты­кі ці вы­дан­няў з се­рыі за­меж­на­га дэ­тэк­ты­ву, саб­ра­ных яшчэ іх ба­ць­ка­мі. Так што пры­шчап­ляць ма­ле­нь­кім і ста­лым чы­та­чам лю­боў да чы­тан­ня кніг сён­ня, у эпо­ху най­ноў­шых ліч­ба­вых тэх­на­ло­гій, айчын­ным біб­лі­ятэ­ка­рам скла­да­на, цяж­ка — і ў той жа час не­абход­на і ве­ль­мі важ­на. На­ко­ль­кі яны з гэ­тай за­да­чай спраў­ля­юцца, якія ці­ка­выя біб­лі­ятэч­ныя пра­екты ла­дзяць для сва­іх на­вед­ва­ль­ні­каў, чым за­ваб­лі­ва­юць да ся­бе но­вых чы­та­чоў — пра ўсё гэ­та да­ве­да­ла­ся “К”, па­тэ­ле­фа­на­ваў­шы ў шэ­раг ра­ённых кніж­ніц Бе­ла­ру­сі.

Як пра­цу­ецца ра­ённым Да­мам і Цэн­трам ку­ль­ту­ры пад­час не­спры­яль­на­га эпі­дэ­мі­яла­гіч­на­га ста­но­віш­ча? Чым сён­ня жы­вуць Да­мы і Цэн­тры ку­ль­ту­ры роз­ных ра­ёнаў Бе­ла­ру­сі? Як рэ­агу­юць на ска­ра­чэн­не ко­ль­кас­ці на­вед­ва­ль­ні­каў кан­цэр­таў і твор­чых імпрэз? Ці актыў­ні­ча­юць у інтэр­нэ­це, пры­цяг­ва­ючы ўва­гу не то­ль­кі ста­лых, але і но­вых сва­іх пры­хі­ль­ні­каў? Гэ­тыя ды мно­гія іншыя пы­тан­ні “К” за­да­ла кі­раў­ні­кам не­ка­то­рых РДК Бе­ла­ру­сі.

Ха­ла­ды на­сту­па­юць хоць і па­во­ль­на, але ня­ўхі­ль­на. Ды гэ­так жа ня­ўхі­ль­на і актыў­на на наш е-mail пры­хо­дзяць аўтар­скія до­пі­сы пра тыя ці іншыя ці­ка­выя клуб­ныя, біб­лі­ятэч­ныя, му­зей­ныя ме­рап­ры­емствы, што ад­бы­лі­ся дня­мі ў роз­ных рэ­гі­ёнах Бе­ла­ру­сі. Так што і хо­лад, і ра­ніш­няя шэ­рань на зям­лі, і ад­сут­насць со­неч­на­га цяп­ла — усё гэ­та не так важ­на, ка­лі ў сэр­цы га­рыць агонь твор­час­ці або ад­чу­ва­ецца ня­ўхі­ль­ная пра­га да сцвяр­джэн­ня но­ва­га і ад­мет­на­га ў пра­цы сва­ёй кан­крэт­най уста­но­вы. Вось пра гэ­тае но­вае, ад­мет­нае, ці­ка­вае і па­га­во­рым у на­шым тра­ды­цый­ным агля­дзе ліс­тоў з па­што­вай скрын­кі “К”.

Га­вор­ка пра сус­вет­нае па­цяп­лен­не ідзе не­здар­ма — на­ват у кан­цы кас­трыч­ні­ка сё­ле­та ў Бе­ла­ру­сі да­во­лі со­неч­на і ла­год­на. А раз яшчэ ўсіх нас ра­ду­юць цёп­лыя дзя­нёч­кі — зна­чыць, гэ­та са­мы час для пра­вя­дзен­ня шмат­лі­кіх ме­рап­ры­емстваў клуб­на­га, біб­лі­ятэч­на­га ці му­зей­на­га фар­ма­ту. Гле­дзя­чы на лад­ны стос ліс­тоў, якія да­сы­ла­юць нам на рэ­дак­цый­ную по­шту чы­та­чы з усіх рэ­гі­ёнаў кра­іны, у актыў­нас­ці ку­льт­ра­бот­ні­каў пе­ра­кон­ва­ешся, што на­зы­ва­ецца, на свае во­чы. Та­кім чы­нам, наш тра­ды­цый­ны агляд ліс­тоў з па­што­вай скрын­кі “К”.