Аўтары

Газета “Культура” працягвае сачыць за зменай у фінансаванні рэспубліканскіх тэатраў, паводле якой толькі палова іх бюджэту будзе аплачвацца дзяржавай, другую ўстановам культуры давядзецца зарабляць самім. Варыянты ажыццяўлення гэтай схемы разглядаюцца ў адпаведных дзяржаўных установах і, вядома, у Міністэрстве культуры. Каб больш дакладна разабрацца ў праблематыцы, карэспандэнт "К" пабываў у Гомельскім абласным драматычным тэатры.

З баяністам-віртуозам Уладзіславам Плігаўкам я пазнаёміўся ў Паставах, калі ён у складзе журы вызначаў найлепшых у конкурсе “Звіняць цымбалы і гармонік”. Уладзіслаў, бадай, самы тытулаваны баяніст свайго часу. Упэўнены, што настаўнікі, вучні музычных школ, асабліва па класе баяна, ды і проста музыканты раўняюцца на яго майстэрства.

Загадчыца Глыбоцкага дома рамёстваў Святлана Скавырка прысвяціла жыццё маляванцы.

Ка­ля па­ўго­да та­му мне ўда­ло­ся па­зна­ёміц­ца з На­ваг­руд­скай шко­лай мас­тац­тваў. За­раз ха­чу рас­па­вес­ці пра яе су­се­да і ста­рэй­ша­га та­ва­ры­ша — Лід­скі му­зыч­ны ка­ледж.

У Вя­лі­кай за­ле Па­ла­ца ку­ль­ту­ры Ма­ла­дзеч­на дня­мі ад­быў­ся кан­цэрт, пры­све­ча­ны 60-год­дзю На­род­на­га ама­тар­ска­га ка­лек­ты­ву Рэ­спуб­лі­кі Бе­ла­русь — Ду­ха­во­га аркес­тра Ма­ла­дзе­чан­ска­га дзяр­жаў­на­га му­зыч­на­га ка­ле­джа імя М. К. Агін­ска­га. У за­ле саб­ра­ла­ся шмат­лі­кая пуб­лі­ка: вы­пус­кні­кі і бы­лыя артыс­ты, прад­стаў­ні­кі роз­ных рэ­гі­ёнаў кра­іны і про­ста пры­хі­ль­ні­кі доб­рай му­зы­кі.

12 са­ка­ві­ка Орша афі­цый­на ста­ла ку­ль­тур­най ста­лі­цай Бе­ла­ру­сі на бя­гу­чы год. Без­умоў­на, гэ­ты ста­тус — вя­лі­кі го­нар для лю­бо­га го­ра­да. А за дзень да ўра­чыс­та­га ад­крыц­ця ку­ль­тур­най ста­лі­цы ў Оршы пра­йшоў се­мі­нар кі­раў­ні­коў уста­ноў ку­ль­ту­ры.

Каб па­сту­піць у Мін­скі дзяр­жаў­ны ка­ледж мас­тац­тваў імя Гле­ба­ва, дзе кон­курс скла­дае ка­ля 20 ча­ла­век на мес­ца, не да­стат­ко­ва шан­ца­ван­ня. Ма­ла­дым лю­дзям, якія пры­хо­дзяць сю­ды па­сля 9 кла­саў, трэ­ба пра­йсці праз ня­лёг­кі твор­чы ўнут­ра­ны іспыт, а зна­чыць, ужо мець за пля­ча­мі ад­мыс­ло­вае май­стэр­ства. За­тое тыя, хто про­йдзе ад­бор, бу­дуць ву­чыц­ца ў най­леп­шых вы­клад­чы­каў, якія су­мяш­ча­юць на­ва­цыі з тра­ды­цы­ямі бе­ла­рус­кай шко­лы мас­тац­тваў. А га­на­рыц­ца Гле­баў­цы ёсць чым. Сё­ле­та ка­ледж адзна­чыць 75-га­до­вы юбі­лей.

Кож­ны ра­ён у Бе­ла­ру­сі мае сваю глы­бо­кую і ўні­ка­ль­ную гіс­то­рыю. Ушач­чы­на на Ві­цеб­шчы­не вя­до­мая ў пер­шую чар­гу парт­ызан­скай ба­явой сла­вай, а так­са­ма зна­ка­мі­тым “Пра­ры­вам”, ка­лі ўзя­тыя ў ка­ль­цо ня­мец­кі­мі сі­ла­мі ляс­ныя ва­яры пра­бі­ва­лі­ся на­сус­трач Чыр­во­най Арміі. Акра­мя та­го, у гэ­тым ра­ёне на­ра­дзі­лі­ся ад­ра­зу ча­ты­ры вя­до­мыя бе­ла­рус­кія лі­та­ра­та­ры: Еўда­кія Лось, Пят­русь Броў­ка, Ва­сіль Бы­каў, Ры­гор Ба­ра­ду­лін. А пры­шчап­ля­юць твор­чыя здо­ль­нас­ці ва Уша­чах дзе­цям у ня­даў­на ўзве­дзе­ным бу­дын­ку му­зыч­най шко­лы та­ле­на­ві­тыя пед­аго­гі, май­стры сва­ёй спра­вы.