Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Барыс КРЭПАК ( 575 cт. ) |
![]() "К" заканчвае расповед пра лёс мастацкіх твораў, якія аказаліся страчанымі ў віры гісторыі.
Далей
|
![]() "К" працягвае расповед пра лёс мастацкіх твораў, якія аказаліся страчанымі ў віры гісторыі.
Далей
|
![]() "К" працягвае расповед пра лёс мастацкіх твораў, якія аказаліся страчанымі ў віры гісторыі.
Далей
|
![]() "К" працягвае расповед пра лёс мастацкіх твораў, якія аказаліся страчанымі ў віры гісторыі.
Далей
|
![]() За маё творчае жыццё я ведаў шмат журботных фактаў пра тое, як немаведама куды знікаюць творы памерлых творцаў практычна ва ўсіх відах і жанрах. Не кажучы пра зніклыя беларускія творы манументальнага і манументальна-дэкаратыўнага жывапісу: мазаікі, роспісы, вітражы, чаканкі, буйныя габелены, а таксама скульптурна-архітэктурныя помнікі, і не толькі ў нашай краіне.
Далей
|
![]() “К” заканчвае расповед пра знакамітага скульптара, народнага мастака Беларусі Сяргея Селіханава.
Далей
|
![]() “К” працягвае расповед пра знакамітага скульптара, народнага мастака Беларусі Сяргея Селіханава.
Далей
|
![]() Ну вось, можна сказаць: адбылося! Больш дакладна: амаль адбылося. Тое, пра што марылі сотні тысяч прыхільнікаў галоўнага нашага музычнага Песняра Уладзіміра Мулявіна: восенню гэтага года ў беларускай сталіцы з’явіцца помнік на бульвары, які горда носіць яго імя. У прынцыпе, праект і рабочая мадэль падрыхтаваныя (аўтары скульптар Аляксандр Каструкоў і архітэктар Сяргей Каперын), і, наколькі я ведаю, адобраныя гарадскімі ўладамі і Міністэрствам культуры. І папярэдне вызначана месца — сквер на бульвары Уладзіміра Мулявіна, з тыльнага боку будынка Белдзяржфілармоніі, дзе службовы ўваход. У храме музыкі музыкант прапрацаваў шмат гадоў.
Далей
Каментарыі (4196)
|
![]() Сёлета спаўняецца 150 гадоў з часу завяршэння Львом Талстым работы над першай рэдакцыяй эпапеі “Вайна і мір”. Аднак мала хто ведае, што самым першым ілюстратарам Талстога быў наш зямляк, беларус Міхаіл Сяргеевіч Башылаў, родам з-пад гарадка Жлобін тагачаснай Магілёўскай губерні.
Далей
| ![]() У 1981 годзе на выставе “Масква — Парыж” мне давялося пабачыць кавалачак творчасці тады яшчэ мала вядомага ў СССР мастака Эль (Лазара) Лісіцкага: віцебскія проўны, найцікавыя праекты яхт-клуба на Маскве-рацэ, гіганцкай трыбуны Леніна і рэканструкцыю гэтай трыбуны, выкананай у дрэве ды метале, устаноўкі “Савецкі авіятранспарт” для Міжнароднай выставы ў Парыжы 1934 года і арыгінальныя эскізы кніжнага магазіна, якія рухаюцца.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"