Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
У фокусе Шчамялёва
Чорна-белыя адценні гісторыі, каляровая сучаснасць — пэўна, так можна акрэсліць гаму выстаўкі “Мае землякі” народнага мастака Беларусі Леаніда Шчамялёва, адкрытую пад час “Славянскага базару ў Віцебску”. З 31 карціны, прывезенай майстрам, у экспазіцыі змясціліся 27. Але іх спалучэнне стварыла падабенства двухчасткавага цыкла — накшталт “прэлюдыі і фугі”.
СПАДЧЫНА СЯДЗІБ У КОЛЕ ІНТАРЭСАЎ
Рыхтуюцца да выезду ўдзельнікі чацвёртага па ліку “Турпраекта “К“. Пра канцэпцыю сёлетняга велападарожжа. З чаго пачынаецца “Турпраект “К”? З выпрацоўкі маршруту? З дакладна размечанай карты? З рупна сабраных звестак пра мясціны, куды мусіць “ступіць” наша велакола? Усё гэта — правільна. А яшчэ — з невялікай, але абавязковай, піар-акцыі…
Тое, што трэба, з доўгатэрміновым эффектам
З чаго пачынаецца ланцужок складнікаў эстраднага поспеху? Матэрыялы сённяшняга “Соцыуму” ў пэўнай ступені перагукаюцца паміж сабой. Бо паспяховае прадзюсіраванне ў любым відзе мастацтва, як рэзюмавалі ўдзельнікі пасяджэння калегіі Міністэрства культуры, прысвечанай развіццю эстраднага мастацтва, немагчымае, у тым ліку, і без мецэнацтва. Апошняе ж, адпаведна, патрабуе вартых для падтрымкі праектаў. Два бакі якаснага культурнага прадукту разглядаюць у гэтым нумары журналісты “К”.
“Усё было маім...”
Георгій Ніскі: “Я ўсё ж здолеў быць сучасным мастаком…” нашага земляка, немагчыма прадставіць развіццё савецкага выяўленчага мастацтва 1930-х — 60-х гадоў ХХ стагоддзя. Канешне, у кожнага часу — свае песні. Для сваёй эпохі жывапісныя “песні” Георгія Ніскага былі новай, незвычайнай і яркай з’явай. Ён па праве лічыцца “предтечей” “суровага стылю” ў жывапісе канца 1950-х — пачатку 60-х гадоў. Водгаласы выдатнага дару мастака гучаць і ў сённяшнім жывапісе, і, адважуся сцвярджаць, цалкам сучасна, як, скажам, сучасна гучыць мастацтва Альбера Марке — аднаго з шанаваных і паважаных Ніскім мастакоў. Альбо — жывапіс Аляксандра Дэйнекі і Пятра Канчалоўскага, яго блізкіх сяброў…
“Курган” найвышэйшага пілатажу
“Progressive”. Менавіта гэткім чынам, ёміста і дакладна, вызначаны жанр твора народнага артыста СССР, народнага артыста Беларусі Ігара Лучанка “Гусляр” у выкананні “Песняроў” на адным з заходніх яго перавыданняў. Слова тое, па сутнасці, і канцэптуальная адзнака ўсяго напрамку, у якім развівалася творчасць легенд айчыннай музыкі— кампазітара і ансамбля. Нездарма альбом уваходзіць у сусветную дваццатку работ у стылі progressive-rock. Днямі ўвазе слухачоў была прапанавана найноўшая інтэрпрэтацыя Купалавага “Кургана”: пад такой назвай выйшаў дыск з рок-операй, над якім працавала творчае аб’яднанне “Спадчына” пад кіраўніцтвам Андрэя Скарынкіна. Дарэчы, менавіта гэты твор стане адной з дамінант святкавання Дня беларускага пісьменства ў Хойніках. На гэтым тыдні мы запрасілі галоўных дзейных асоб новага праекта ў рэдакцыю “Культуры”. Тут завязаўся дыялог Ігара ЛУЧАНКА і Андрэя СКАРЫНКІНА пра “Курган”, “Гусляра” і… фігуры вышэйшага пілатажу.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»