Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
62 гады цішыні
Як за некалькі хвілін зразумець чалавека, за плячыма якога больш чым 80 гадоў пакручастага жыцця ды Вялікая Айчынная вайна, што баліць незагойнай ранай ледзь не штодня? Як зразумець? Паслухаць, пра што ён спявае ў хвіліны душэўнага супакаення! Іван Фаміч Грыгор’еў з Крычава спявае ў хоры ўдзельнікаў Вялікай Айчыннай вайны пры раённым Цэнтры культуры. Любімая песня — “Не старэюць душой ветэраны”.
“СМІ ў Беларусі”: творчая справаздача і школа майстэрства
У сераду, 2 мая, распачала работу ХІ Міжнародная спецыялізаваная выстаўка “СМІ ў Беларусі”. Размясцілася яна больш чым на тысячы квадратных метраў НВЦ “БелЭКСПА”. Як паведаміў выконваючы абавязкі дырэктара Нацыянальнага выставачнага цэнтра Леанід Філазаповіч, сёлетняя плошча агульнай экспазіцыі электронных і друкаваных выданняў у тры разы большая, чым адзінаццаць гадоў таму. З’ява натуральная, бо інфармацыйная прастора Беларусі пашыраецца з кожным годам.
Лейтэнант Ліда - "Паветраны Рамізнік"
Першым з “маіх” ветэранаў Вялікай Айчыннай у досыць сталым узросце не стала майго дзядзькі Колі, які скончыў вайну на Далёкім Усходзе, пасля – дзядзькі Мішы (ён сустрэў перамогу ў Вене), затым – бацькі; цяпер усе трое ў вайсковай форме на вялікіх фота ў якасці часткі сцэнаграфіі аздабляюць спектакль тэатра імя Горкага “Выпадковы вальс”. Яшчэпазней не стала дырэктара маіх фільмаў: былога сяржанта-артылерыста Барыса Неўскага (дарэчы, першага дырэктара “Песняроў”) і сябра, марака-юнгі Лёвы Кузьміцкага, пра якога пісала “К”; адыходзілі “мае” вайскоўцы адзін за адным… І вось урэшцэ ў маім атачэнні застаўся ўсяго адзін ветэран з ліку непасрэдных удзельнікаў вайны.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»