"Лічбавы" падыход № 51 / 1177 за 2014-12-20
Крэатыўны сектар: час для практыкі
У сучасным грамадстве выдаткі на сацыяльную сферу, у тым ліку і на культуру, усё часцей разглядаюцца як інвестыцыйныя, паколькі фармуюць і развіваюць чалавечы патэнцыял ды ўмацоўваюць сацыяльны капітал. Апошнія, у сваю чаргу, з’яўляюцца фактарамі эканамічнага росту. Праз гэта сфера культуры становіцца важным аб’ектам інвеставання. Пад інвестыцыямі ж у даным выпадку маюцца на ўвазе ўкладанні ўсіх відаў рэсурсаў з мэтай атрымання даходу ці іншага карыснага эфекту (або нарошчвання капіталу).
Далей
|
Цэнаўтварэнне: як і чаму?
Гадоў пяць таму начальнік тады яшчэ аддзела культуры Рагачоўскага райвыканкама Міхаіл Зайцаў распавядаў пра тое, як кіраўнік нейкай гарадской арганізацыі адмовіўся плаціць за канцэрт, падрыхтаваны работнікамі культуры. Зайцаву давялося заключаць пары: калі старшыня райвыканкама дасць згоду на такі расклад, дык так таму і быць, калі ж не — плаціць давядзецца ўдвая. Па факце кіраўнік арганізацыі аплаціў работнікам культуры двайную цану. Вывад: цэнавую палітыку кіраўніцтва раёна падтрымлівае. А бясплатных мерапрыемстваў аддзел амаль і не ладзіць. Пра цэнаўтварэнне распявядае “К” намеснік начальніка аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Рагачоўскага райвыканама Ніна ХАРОНЖА.
Далей
|
№ 46 / 1172 за 2014-11-15
Ці паспрыяе крокавая даступнасць?
На пытанне “Калі вы не наведваеце тэатр ці наведваеце яго вельмі рэдка, то чаму?” 27% рэспандэнтаў адказала: “Там, дзе я жыву, тэатра няма”. Гэта можна інтэрпрэтаваць так: крокавая даступнасць устаноў культуры становіцца адным з ключавых фактараў у прыцягненні гледачоў, а пашырэнне сеткі ўстаноў бачыцца з дадзенага пункта гледжання апраўданым.
Далей
|
№ 37 / 1163 за 2014-09-13
“Чыстыя” з-пад “нажніц”
Сабраўся быў напісаць пра росквіт нацыянальнай культуры, пра паспяховае замацаванне і вучобу маладых спецыялістаў на сяле. Былі ж тыя часіны за савецкім часам, былі. У Глыбокім, да прыкладу, дзе ў мясцовым аддзеле культуры ўзніклі першыя (не толькі на Віцебшчыне, але і ў краіне) Дом рамёстваў ды гаспадарчая група, праблем з жытлом для кадраў не існавала. Моладзі прадастаўляліся не пакоі ў інтэрнаце, а кватэры ў трохпавярховым доме, узведзеным сіламі аддзела. І ён, натуральна, не ведаў, што такое вакансіі. І менавіта ў Глыбокім узнік тады Клуб маладых спецыялістаў. Структура не была фармальнай, а прызначалася для хутчэйшай адаптацыі толькі што “спечаных” у ВНУ і ССНУ кадраў да мясцовых эканамічна-творчых рэалій... Дык што змянілася з той пары? Заробак у клубнікаў, бібліятэкараў ды музейшчыкаў не вырас. А вось інтэрнацкі пакой для “культурных” маладзёнаў застаўся гарантаваным далёка не ў кожным раёне. Нейкая незразумелая жыццёвая нестыкоўка атрымліваецца: роля рэгіянальнай культуры ў справе барацьбы з усё больш ваяўнічай бездухоўнасцю неймаверна вырасла, а прэстыж прафесіі носьбіта нацыянальных традыцый амаль адсутнічае.
Далей
|
Скалькуляваць ініцыятыву
Сённяшні суразмоўца “К” — эканаміст аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Бярозаўскага райвыканкама Святлана КЛЕБАНОВІЧ. Гэтым разам рэдакцыю зацікавіў і ход аказання платных паслуг, і разнастайнасць іх відаў. Вядома, што кошт культурнага прадукту наўпрост залежыць ад яго якасці, а бясплатнай паслуга (апрача сацыяльна значных акцый) стане ў нашай сферы толькі тады, калі на крамных паліцах з’явіцца бясплатная кілбаса. Гаворка са спецыялістам — не толькі пра гэта: рэдакцыю зацікавіла анатомія, так бы мовіць, культурнай паслугі, калькуляцыяй якой пастаянна займаецца эканамічная служба аддзела.
Далей
|
№ 35 / 1161 за 2014-08-30
Наперад, але з аглядкай
Рэформы, якія праводзяцца ў сферы культуры Рэспублікі Беларусь, грамадскасцю ўспрымаюцца неадназначна і выклікаюць палеміку сярод спецыялістаў. Аднак агульнавядома, што для адказу на пытанне “Куды і як пойдзем?”, варта, перш за ўсё, вызначыцца з тым, дзе знаходзімся. Прапаноўваю статыстычны аналіз дынамікі развіцця відаў культурнай дзейнасці. Гэта дазволіць з навуковага пункта гледжання ацаніць абстаноўку, якая склалася ў сферы культуры.
Далей
|
Зарабляць дзеля заробку
Мы, журналісты, часта забываемся на тое, што ў штаце аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі абавязкова ёсць эканаміст. А гэта ж менавіта ён “алічбоўвае” творчасць, правярае гармонію алгебрай ды дае рублёвую ацэнку дзейнасці кожнага работніка культуры. І ўсё гэта разам мы называем эканомікай культуры. А эканаміст, са свайго практычнага гледзішча, штодня аперыруе крыху іншым тэрмінам — “культура эканомікі”. Менавіта пра гэтую прафесійную спецыфіку мы вырашылі пагутарыць з эканамістам аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Ашмянскага райвыканкама Марынай МАНТУР.
Далей
|
№ 32 / 1158 за 2014-08-09
Кадры, якія варта “пралічыць”
Сутнасць таго, што ўяўляе з сябе “эканоміка культуры”, я паспрабавала сцісла выкласці ў артыкуле “Пачым культурны прадукт?” у “К” № 5 за 2014 год. Тэма даволі складаная для сферы культуры. Мы больш прызвычаіліся абмяркоўваць мастацкія праекты, цікавыя падзеі, творы... Але для творчасці неабходна стварыць умовы, што складаюцца з некалькіх элементаў, і, як правіла, арганізацыйныя ды фінансавыя пытанні апошнім часам і вызначаюць канчатковы вынік.
Далей
|
Стымулы ды перашкоды “пазабюджэткі”
Пра выніковасць пазабюджэтнай дзейнасці, дзейснасць культурных паслуг ды эканамічныя “сакрэты і пасткі” сельскай культуры “К” вырашыла пагутарыць з адным з дасведчаных работнікаў культуры — начальнікам аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Ельскага райвыканкама Валерыем ГЕЙХМАНАМ.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|