Prof-партфоліа № 45 / 1432 за 2019-11-09
Арыгінальная ідэя, што не мае цаны
Музей па традыцыі лічыцца месцам ціхім, спакойным і падчас нават сумным — хто са школьных гадоў не памятае абавязковыя “паходы ў музей”! Ды й у дарослым узросце далёка не кожны імкнецца туды патрапіць, асабліва калі гэта не Парыж з Барселонай, а родны горад ці мястэчка. Але ў беларускай сталіцы ёсць музей,
які абвяргае стэрэатыпы і які ніяк не назавеш сумным.
Далей
|
№ 44 / 1431 за 2019-11-02
Танцавальныя вандроўнікі
Побытавыя танцы могуць “жыць” не толькі на сцэне, а і на сапраўдных вечарынках, якія праходзілі ў беларускіх клубах яшчэ ў 1970-х. Танцы гэты сацыяльныя, не патрабуюць вялікага майстэрства і сталага партнёра, даюць магчымасць перазнаёміцца з вялікай колькасцю людзей. Фігурныя Лявоніха і Лысы, нефігурныя полькі, вальсы, факстроты, што даюць прастору для імправізацыі… Як гэта ўсё ўпісваецца ў сучаснае жыццё? Прапануем агляд шэрага восеньскіх танцавальных імпрэз, якія прайшлі па ўсёй Беларусі.
Далей
|
№ 43 / 1430 за 2019-10-26
Гаючая вада з вытокаў Бацькаўшчыны
Восень — пачатак вучобы не толькі для школьнікаў ці студэнтаў. Менавіта ў гэту пару года, якая, да таго ж, сёлета выдалася на дзіва цёплай, кіраўнікі беларускіх арганізацый замежжа прыязджаюць у Мінск на традыцыйную творчую стажыроўку. Прычым, не толькі для таго, каб навучыцца нечаму новаму або ўзяць з сабой найноўшыя метадычныя распрацоўкі па розных кірунках мастацкай самадзейнасці, а і каб завязаць новыя ці пацвердзіць сталыя стасункі са сваімі знаёмцамі-беларусамі, паглядзець на розныя куточкі Беларусі, а таксама на дзейнасць шэрага культурных устаноў у розных рэгіёнах нашай краіны. Так што тыдзень, праведзены беларусамі замежжа ў Мінску і ў яго ваколіцах, робіцца сапраўды насычаным многімі падзеямі, імпрэзамі і запамінальнымі мерапрыемствамі.
Далей
|
№ 37 / 1424 за 2019-09-14
Вадзім КАЧАН: “Я патрапіў у Верхні горад — і быў зачараваны”
“Сёння Мінск пры ўсіх складанасцях нараджаецца як еўрапейская сталіца”, — фатораф Вадзім Качан ужо больш за трыццаць гадоў здымае наш горад на Свіслачы, адзначаючы яго змены ў абліччы.
Але асабліва блізкія аўтару 1980-я — вінтажныя, супярэчлівыя, вырашальныя… Фатограф здымаў тое дзесяцігоддзе несупынна — і сёння мы маем магчымасць параўнаць “чорна-белы” Мінск “эпохі застоя” і Перабудовы, і мегаполіс 2010-х, які імкліва мяняецца. 12 верасня ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі адкрылася выстава вядомага фатографа пад назвай “Мінск. Горад і час”, у якой аўтар сутыкае мінскія выявы розных гадоў. Сустрэўшыся напярэдадні вернісажу, “К” распытала мастака
пра яго архівы, фатаграфію, ды самае любімае месца ў сталіцы, што сёлета святкуе свае 952 гады.
Далей
|
№ 36 / 1423 за 2019-09-07
Вярнуць згубленыя саўндтрэкі эпохі
Не абавязкова быць сур’ёзным навукоўцам, каб займацца гістарычнымі даследваннямі — можна проста любіць музыку і мець цікаўнасць. Вось як Віктар Сямашка — музыкант, паэт і журналіст, які акрамя 20-ці гадоў на сцэне і некалькіх паэтычных зборнікаў можа пахваліцца і вялікім шэрагам радыёперадач, што даносяць да сучаснага слухача галасы і гукі з мінулага і насамрэч адкрываюць невядомыя ці проста забытыя старонкі. У свой час меў розгалас радыёцыкл Віктара Сямашкі пра беларускі рок-н-рол 60 — 70-х гадоў, на чарзе перадгісторыя джаза ў Беларусі, у полі зроку першыя беларускія саўндтрэкі, першыя беларускія пласцінкі і гэтак далей. Істотна, што ўсё
са словам “беларускае”, бо яно і наша роднае,
і падчас амаль не даследаванае.
Далей
|
Гучыць “Сталіца”
Пры ўсім багацці ў Беларусі FM-станцый, “Радыё “Сталіца” эксклюзіўнае сваёй цалкам беларускамоўнасцю — за выключэннем таго, што ў яго эфіры гучыць і сусветная сучасная музыка для дарослых. Дваццаць гадоў, —
а менавіта столькі споўнілася “сталічнаму” ў мінулым годзе — гэта электроннае СМІ прапагандуе ўсё айчыннае, апавяшчаючы слухачоў пра падзеі, якія адбываюцца ў краіне, гартаючы з імі старонкі роднай гісторыі і культуры. Велізарная колькасць часу аддадзена на радыё і нашай музыцы, пераважна року і альтэрнатыве.
Далей
|
Глебаў, музыка, кіно
Да 90-годдзя з дня нараджэння народнага артыста Беларусі і СССР, кампазітара Яўгена Глебава Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі разгарнула буйны творчы праект “Музычная спадчына Радзімы”. Цягам пачатку верасня студэнцкі духавы аркестр на чале з Максімам Расохам ладзіць канцэртна-гастрольны тур, цалкам адпаведны канцэпцыі Года малой радзімы: выступленні калектыву праходзяць ва ўсіх абласных цэнтрах, прычым на адкрытым паветры, збіраючы самую шырокую аўдыторыю. Гэта стала магчымым, дзякуючы фінансаванню спецыяльнага фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па падтрымцы таленавітай моладзі.
Далей
| |
№ 35 / 1422 за 2019-08-31
Дэтэктыў для бабы Ромы
За што я люблю вёску? Адназначна адказаць не магу. Хіба любяць за штосьці? Любяць проста так. Тым не менш адказ на пытанне ёсць. Ніколі пра гэта не задумваўся б, калі б не ліст ад загадчыка аддзела бібліятэчнага маркетынгу і рэкламы Баранавіцкай цэнтральнай раённай бібліятэкі імя Яна Чачота Святланы Кропатавай. Яна піша пра бібліятэчнае забеспячэнне аддаленых і маланаселеных вёсак, адначасова даследуе пытанне, вынесенае ў першым сказе. Вось яе меркаванне, з якім я цалкам згодны.
“Любога, асабліва гараджаніна, стомленага ад шалёнай мітусні, уражвае ціша пустых вясковых вуліц. Здаецца, што час тут не мае ўлады”. Цалкам згодны! Я, да прыкладу, гадзінамі гатовы сядзець на прызбе вясковай хаты пад стогадовай ліпай і думаць пра добрае. Але… Вось пра што піша Святлана Уладзіміраўна далей. “З другога боку, сучасны гарадскі жыхар, у якога ўсе выгоды — у крокавай даступнасці, доўга ў вёсцы не вытрымае”. І з гэтым цяжка не пагадзіцца, асабліва калі аўтакрама наведваецца сюды раз на тыдзень. Дый вёскі на вачах пусцеюць. Пеўня пачуць — праблема.
Далей
|
№ 33 / 1420 за 2019-08-17
Прадзюсар рокавых традыцый
14 жніўня сустрэў сваё 40-годдзе Віталь СУПРАНОВІЧ — адзін з тых, хто ставіў на рэйкі ў Беларусі так званы “альтэрнатыўны шоу-бізнес”, выпускаючы рэлізы і праводзячы канцэрты артыстаў, якія да эстраднай музыкі дачынення не мелi. Пачынаў ён гэтую сваю добрую дзейнасць бліжэй да сярэдзіны 1990-х, калі яму яшчэ і 20 гадоў не было! Але і не толькі рок з авангардам рухаў ён у масы, а шмат намаганняў прыклаў і да таго, каб пабачылі свет архіўныя аўдыяматэрыялы з запісамі незаслужана забытых і напаўзабытых айчынных выканаўцаў, якія працавалі ў самых розных жанрах. Зараз госць “К” па-ранейшаму ладзіць выступы беларускіх музыкантаў, аднак справядлівасці дзеля варта сказаць, што вялікая частка мерапрыемстваў, якія праводзяцца ім, ужо даўно звязаная з гастролямі артыстаў замежных, за што ён у свой час быў неміласэрдна крытыкаваны заўзятымі фанатамі роднай музычнай альтэрнатывы. Мы ж не будзем крытыкаваць Віталя, а пусцімся з ім ва ўспаміны і пагаворым пра дзень сённяшні.
Далей
|
·
1 .. 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 .. 41
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|