прыватная гісторыя № 34 / 1212 за 2015-08-22
Коленька
Калі Адам Глобус прынёс у рэдакцыю для пераводу ў “лічбу” раней не друкаваныя работы Міколы Селешчука, якія ілюструюць гэтыя нататкі, яго згадкі пра мастака гучалі з рэфрэнам “Коленька… Коленька… Коленька…” Таму і вырашылі назваць гэтую публікацыю акурат гэтак: “Коленька”.
Далей
|
№ 33 / 1211 за 2015-08-15
Жыў-быў дойлід…
Сустракаюцца ў жыцці людзі, пра якіх назаўсёды застаюцца светлыя згадкі, таму што жылі яны шчыра і адкрыта, з дабром і разуменнем ставіліся да ўсіх, хто быў побач, сумленна і з душой рабілі любімую справу, даючы магчымасць вырастаць свайму таленту і тым самым паказваючы добры прыклад вучням. Такім адметным чалавекам быў вядомы беларускі дойлід, педагог, акадэмік Беларускай акадэміі архітэктуры, прафесар Брэсцкага дзяржаўнага тэхнічнага універсітэта, член Саюза архітэктараў Беларусі, аўтар шматлікіх артыкулаў і шэрагу дапаможнікаў і падручнікаў па забудове і планіроўцы селішчаў Анатоль Кудзіненка.
Далей
|
З "Дыярыушаў" Акадэміі...
Праект “Дыярыушы”, прымеркаваны да 70-годдзя Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў, засведчыў вельмі важную для нашай нацыянальнай культуры акалічнасць: сёння новае пакаленне прафесіяналаў сферы рыхтуюць тыя, хто атрымаў прафесійную адукацыю ў Беларусі. А праз гэта забяспечваюцца пераемнасць традыцый і паступовасць развіцця. Гэта, калі хочаце, чыннік культурнай самадастатковасці нацыі. Хтосьці можа спытаць, а што тут асаблівага? Гэта ж натуральна, так і павінна быць! Пажадана, каб так было, але здараецца названае не заўжды і не паўсюль. Доўгі час з аб’ектыўных прычын “па вялікую навуку” беларускім мастакам даводзілася ехаць у Маскву і Ленінград. А да станаўлення, напрыклад, дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва ў Беларускім тэатральна-мастацкім (так тады называлася Акадэмія) спрычыніліся адмыслоўцы са Львова. Я ўжо не кажу пра падрыхтоўку спецыялістаў экранных мастацтваў, чыя alma mater была адна на ўвесь Савецкі Саюз і знаходзілася ў ягонай сталіцы. Сёння ж, бадай, усе значныя асобы ва ўсіх галінах беларускага мастацтва — выхаванцы нашай Акадэміі. Гэта выдатнае дасягненне. А “Дыярыушы” (куратары — студэнты-мастацтвазнаўцы кафедры гісторыі і тэорыі мастацтваў БДАМ) — успаміны тых, хто вучыўся ў БДАМ / БДТМІ. Гэта прыватныя лёсы ў кантэксце вялікай з’явы. Да гэтых успамінаў, сабраных студэнтамі-мастацтвазнаўцамі Акадэміі, навучэнцы творчых спецыяльнасцей адмыслова стварылі свае работы. І цягам некалькіх нумароў "К" пазнаёміць з яскравымі фрагментамі "Дыярыушаў".
Далей
|
№ 32 / 1210 за 2015-08-08
Пра Цітовічава “парцейнае” і ягоны след на столі
Часам здзіўляюцца людзі: “А што, Цітовічу сто гадоў? І на яго даму — мемарыяльная дошка?! Не можа быць! Як жа так? Мы ж з ім у гэтым доме нядаўна чарку кулялі!”. Дык сто гадоў яму было яшчэ ў 2010-м. А які сёння год на белым свеце? А пра чарку… Шмат напісана пра Цітовіча як пра музыку, даследчыка-фалькларыста, няўрымслівага вандроўніка — збірацеля аўтэнтычных вясковых песень, як пра арганізатара хораў, — у тым ліку Дзяржаўнага народнага… Што тут магу дадаць да рэцэнзій на выступленні яго калектываў, да навуковых даследаванняў пра яго, да мемуараў блізкіх сяброў і навукоўцаў? Ці, мо, вось толькі хіба — пра Цітовічава “парцейнае” і ягоны след на столі
Далей
|
№ 31 / 1209 за 2015-08-01
Кветкі для Нэлі
Заслужаная артыстка Беларусі Нэлі Багуслаўская сустрэла свой 80-гадовы юбілей. Пра яе жыццёвы і творчы шлях — і гэта частка аповеду.
Далей
|
№ 30 / 1208 за 2015-07-25
Маэстра і яго сад у квецені
Сённяшняя публікацыя дзённікаў знакамітага кампазітара Ігара Паліводы ў фармаце віртуальнага дыялогу праз 19 гадоў з Вольгай Палівода, удавой кампазітара, прысвечана складанаму, супярэчліваму і неспрыяльнаму для творчасці часу — пачатку 1990-х. Пра што былі думкі творцы ў гэтыя гады? Адгорнем старонкі запісаў Ігара Ігаравіча.
Далей
|
№ 28 / 1206 за 2015-07-11
Маэстра і яго сад у квецені
У гэтым нумары “К” працягвае знаёміць чытачоў са старонкамі дзённікавых запісаў вядомага беларускага кампазітара Ігара Паліводы ў фармаце віртуальнага дыялогу з яго ўдавой Вольгай Палівода. З гэтых старонак выглядае складаная натура маэстра з яго трапнымі ацэнкамі і вострым словам.
Далей
|
№ 27 / 1205 за 2015-07-04
Мікалай Крукоўскі. Універсал
Мікалай Крукоўскі — чалавек універсальных поглядаў, які пражыў доўгае, яркае і насычае жыццё. Партызан-ардэнаносец, ён пранёс праз усё жыццё наступствы атрыманага ў баі ранення. А пазней — творца сучаснай эстэтыкі і арыгінальнай канцэпцыі беларускай нацыянальнай ідэі, аўтар унікальных кніг і мноства артыкулаў філасофскага, культуралагічнага, паліталагічнага зместу, прафесар культуралогіі ў Беларускім дзяржаўным універсітэце і Беларускім дзяржаўным універсітэце культуры і мастацтваў, а яшчэ — грамадскі дзеяч, астраном-аматар і выдатны музыкант, аматар турпаходаў і спорту... Са згоды аўтара манаграфіі “Мікалай Крукоўскі. Бляск і трагедыя жыцця” Анатоля Астапенкі “К” друкуе фрагмент ягонай кнігі, дзе распавядаецца пра ваенны лёс знакамітага беларуса.
Далей
|
Кветкі для Нэлі
Заслужаная артыстка Беларусі Нэлі Багуслаўская сустрэла свой 80-гадовы юбілей. Яна ад прыроды была адорана мастацкімі здольнасцямі, любіла рускую літаратуру, з асалодай дэкламавала вершы, наведвала акрабатычны і танцавальны гурткі. Але больш за ўсё Нэля любіла спяваць. Галасок у яе быў звонкі і чысты. Аднак аб тым, каб вучыцца музыцы, яна і не думала. Па парадзе роднай цёткі паехала разам з ёй у Душанбэ, дзе тая ўзначальвала лабараторыю механічнага завода.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|