Кароль у ролі караля, які...
У савецкія часы ў кожнага знакамітага артыста быў свой біёграф. Тады яшчэ існавала тэатральная крытыка, і крытыкаў на ўсіх не хапала. Можна было выбіраць і сябраваць згодна з прыхільнасцямі і інтарэсамі. Інтэрв’ю не было папулярным жанрам. Прыватнае меркаванне акцёра мала каго цікавіла. Затое ацэнкі прафесійнага крытыка чакалі з не цярпеннем. Ад ацэнкі мог залежаць лёс спектакля і лёс канкрэтнага выканаўца. Таму між крытыкамі і акцёрамі часам усталёўваліся чакальна-напружаныя адносіны. Ацэнку нельга было купіць або заказаць.
Далей