Крыж — ве­ль­мі ёміс­ты сім­вал, яго кон­ту­ры азна­ча­юць скла­да­нае і ад­на­ча­со­ва про­стае злу­чэн­не ду­хоў­най вер­ты­ка­лі і жыц­цё­вай га­ры­зан­та­лі. Та­кім сім­ва­лам уяў­ля­ецца мне жыц­цё Алы Баб­ко­вай: про­стым і ў той жа час не­ве­ра­год­на моц­ным.

Не­за­доў­га да смер­ці Гео­ргій Скрып­ні­чэн­ка (Жора — як на­зы­ва­лі яго бліз­кія) пе­ра­слаў мне ў Лон­дан свой аль­бом. Гэ­ты аль­бом — апа­фе­оз яго жыц­ця і твор­час­ці. Так атры­ма­ла­ся, што ў свой час мне да­вя­ло­ся пры­сут­ні­чаць пры ства­рэн­ні не­ка­то­рых ра­бот, там апуб­лі­ка­ва­ных. Цяж­кі фа­лі­янт з цу­доў­ным да­роў­ным над­пі­сам.

Сыходзіць вялікая эпоха народных мастакоў Міхаіла Савіцкага, Арлена Кашкурэвіча, Гаўрылы Вашчанкі ды іншых мэтраў, з імёнамі якіх знітаваны «залаты век» мастацтва Беларусі апошняй чвэрці ХХ стагоддзя. З іх адыходам мы перагортваем ці не самую значную старонку ў гісторыі гэтага перыяду. Гаўрыла Харытонавіч Вашчанка з тае плеяды вылучаўся не толькі манументальнасцю свайго мастакоўскага бачання, але і чалавечым лёсам ды каласальным настаўніцкім даробкам.

Сышоў з жыцця геній, творчы даробак якога мы яшчэ доўга будзем узважваць. Не стала народнага мастака Беларусі, лаўрэата Дзяржаўнай прэміі, прафесара Арлена Кашкурэвіча.

Развітанне з дырыжорам Аляксеем Шутом

Уладзімір Ладзік — мысліцель, рэлігійны дзеяч, мастак

Скульптар Галіна Гаравая

Памяці прафесара Анатоля Сабалеўскага

Сорак дзён пасля...