У адыходзячым годзе пра фінансы гаварылі куды больш, чым пра кіно. Зразумела: спачатку — хлеб, відовішчы потым. Відовішчаў, аднак, хапала. Гледачоў у кінатэатрах хоць не нашмат, але пабольшала, рэпертуар пашырыўся, выбар на паліцах з дыскамі павялічыўся. Здавалася б, хвалявацца за самае папулярнае мастацтва не трэба. Ці так гэта?
У лістападзе сусветны фестывальны рух бярэ невялікую паўзу. Асноўныя прызы раздадзены, кінафорумы класа «А» пачалі адбор удзельнікаў наступных праграм. Прыйшоў час тых, чый лёс -- паказваць фільмы-пераможцы з іншых фестываляў. Мінскі «Лістапад» менавіта такі. Яго адзіны прынцып -- усё самае лепшае з усяго свету.