263 ночы з надзеяй выжыць
Думаецца, гэтай стужцы ў кожным разе наканавана ўвайсці ў гісторыю як мінімум беларускага кінематографа. Такіх анімацыйных фільмаў у нас, мякка кажучы, небагата — не “мульцікаў” (тут у нашых краях шэдэўраў акурат удосталь), але сур’ёзны’х і дарослых. Ды і сам сімбіёз неспалучальных, здавалася б, жанраў — анімацыйнага і дакументальнага -— ужо выглядае на смелы эксперымент.
Аднак асаблівую ўвагу прыцягвае, усё ж, тэма. Падазраю, галівудскія прадзюсары ўхапіліся б за яе адразу — пагатоў, так ужо аднойчы было ў падобным выпадку (гутарка, як вы здагадаліся, пра фільм “Выклік” з Дэніэлам Крэйгам). І застаецца толькі парадавацца таму, што беларускія кінематаграфісты гэтым разам іх апярэдзілі.
Пра тое, як і дзеля чаго стваралася стужка “263 ночы” — у нашым эксклюзіўным матэрыяле, які значна апярэджвае яе прэм’еру.
Далей