art-блог № 30 / 1521 за 2021-07-24
“Мадонна — маці — жыццё”
Кожны майстра мае свой стыль. А што такое творчасць, як не адлюстраванне душы?
Што на сэрцы, тое і на палатне — звычайна для талента.
Мастачка Галіна Васільева — некалькі дзесяцігоддзеў вядома сваёй арыгінальнасцю: захапленнем абстракцыянізмам. У творчым мінулым у яе 17 выставачных праектаў.
Болей за 30 гадоў свядомы выбар абстрактнага выяўлення ў творчасці — камфортная і знаёмая тэрыторыя Васільевай.
Далей
|
Ён мысліў фарбамі
Жывапісец Леанід Лапчынскі (1936 —1994) належыць да таго ж пакалення, што і Альгерд Малішэўскі, Леанід Шчамялёў, Ізраіль Басаў. І творчасць ягоная ў свой час прыцягвала, здаецца, не меншую ўвагу, мела такі ж добры розгалас у глядацкай аўдыторыі і пашану ў мастацкай крытыцы. Здавалася, што ў Лапчынскага ёсць немалыя шанцы трапіць у кагорту класікаў нашага нацыянальнага мастацтва. Аднак сёння ягонае імя вядомае хіба шчыльнаму колу адмыслоўцаў, чые прафесійныя інтарэсы скіраваны на “суровы стыль” і напрамкі, што паўсталі на ягонай глебе. Я не сказаў бы, што ён незаслужана забыты. Але факт ёсць факт: зробленае ім вартае больш пільнай увагі і больш глыбокага асэнсавання.
Далей
|
Спадчыне — жыць і квітнець
БДУКМ і тэатральна-канцэртная сцэна — рэчы непадзельныя. Вось і сёлетняе заканчэнне вучэбнага года ва ўніверсітэце культуры і мастацтваў было звязана з некалькімі значнымі падзеямі, што знайшлі розгалас у шырокіх грамадскіх колах. Найперш гэта дзве канцэртныя праграмы: “Старонкі музычнай спадчыны” ў Беларускай дзяржаўнай філармоніі і “Насустрач пачуццям і думкам крылатым” у Беларускім дзяржаўным акадэмічным музычным тэатры. Яднаюць іх не толькі прадстаўнікі адной і той жа навучальнай установы, толькі розных спецыяльнасцяў, але і тэма нацыянальнай гісторыі — беларускасці ў яе самых яркіх выяўленнях.
Далей
| |
№ 28 / 1519 за 2021-07-09
Іншы час, іншае мастацтва
Кафедра манументальна-дэкаратыўнага мастацтва нашай мастацкай акадэміі не магла застацца ў баку ад нацыянальнага фестывалю “Манумент 21”. Бо менавіта ў гэтай навучальнай установе і на гэтай кафедры рыхтуюцца прафесіяналы, якія мусяць умацоўваць патэнцыял беларускай мастацкай школы і развіваць яе традыцыі.
Далей
|
Адным словам — магія
У цэнтры сталіцы адкрылася новая галерэя сучаснага мастацтва “Арт Фабрыка”. Адным з яе першых мерапрыемстваў стала выстава Opus Magnum. Initium, дзе жывапіс Уладзіміра Кандрусевіча-малодшага спалучаўся з вершамі і прэзентацыяй балета паводле яго карцін. Праект атрымаўся міжнародным: аўтарам ідэі выступіла грузінская рэжысёр Тэкла Гелбахіяні, якая запрасіла да супрацоўніцтва грузінскага кампазітара і беларускага харэографа.
Далей
|
№ 27 / 1518 за 2021-07-03
Бард глабальнай правінцыі
У Нацыянальным мастацкім музеі праходзіць персанальная выстава жывапісца Валянціна Губарава. Ён самы вядомы беларускі мастак па-за межамі Беларусі, ды, мабыць, і ў самой краіне нашай. Многія калегі спадара Валянціна адкрыта зайздросцяць ягонай славе і яе матэрыяльнаму эквіваленту. Ягоныя карціны не залёжваюцца ў майстэрні. На ўсё, што ён робіць, знаходзяцца пакупнікі. Прычым збольшага гэта прыватныя калекцыянеры, якія ўмеюць лічыць грошы — бо плацяць сваімі крэўнымі, а не ўмоўна-дзяржаўнымі. Тыя, хто ўсё жыццё чакае ад грамадства нейкіх даброт ці прызвычаіліся лакцямі распіхваць іншых у чарзе па кавалкі дзяржаўных заказаў, проста не разумеюць, як можна дасягнуць такога поспеху, прынцыпова не ідучы на кампрамісы і робячы выключна тое, што самому цікава, да чаго душа ляжыць.
Далей
|
Парадоксы памежжа Валянціна Губарава
Яго называюць беларускім Брэйгелем, але мне здаецца гэта параўнанне не толькі не трапнае, але нават і не блізкае да Сусвету Валянціна Губарава. Ні Пітэр Брэйгель Старэйшы, ні малодшыя Брэйгелі не нясуць тых сэнсаў і эмоцый, якія адразу ж ўспыхваюць пры разглядзе карцін нашага мастака.
Брэйгелі тварылі зусім у іншай манеры. Іх сэнсы і эмоцыі больш халодныя, максімальна адхіленыя ад цеплыні чалавечага сэрца, у іх панурасць не пакідае прасторы для светлага смутку. У Губарава, насупраць, светлы смутак выносіць за межы яго палотнаў усякі намёк на цяжкую панурасць.
Неверагодны космас “маленькага чалавека”, які прадстаўлены і ў жывапісе, і ў кіно, і ў літаратуры, — вось тыя арыенціры, якія праглядваюцца ў працах Валянціна Губарава. Чарлі Чаплін з нямога кіно шпацыруе сваёй недарэчнай паходкай па сюжэтах яго карцін, сумна ўсміхаючыся і кранальна распавядаючы нам свае, здавалася б, немудрагелістыя гісторыі.
Далей
|
№ 25 / 1516 за 2021-06-19
“Рыа-Рыта!” як успамін пра вайну
80-годдзе з дня пачатку Вялікай Айчыннай — сумная дата, але з музыкай перажыць яе будзе лягчэй. І адначасова задумацца пра паўсядзённыя супярэчнасці нашага існавання, нягледзячы на якія, жыццё ўсё роўна працягваецца.
Далей
| |
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|