Гістарыёграф № 26 / 1465 за 2020-06-27
Таямніцы Манюшкаў
Пачатак вайсковай кар’еры Станіслава Закрэўскага прыпаў на кульмінацыю трагедыі Рэчы Паспалітай
Дзвюх Нацый. Вайна Расійскай імперыі супраць Барскіх канфедэратаў 1768 — 1772 і першы падзел у 1772 (зацверджаны, нягледзячы на мужны супраціў паслоў з ВКЛ на чале з Тадэвушам Рэйтанам) былі пралогам да поўнага знішчэння краіны. І ён, былы выдатны камічны акцёр, а цяпер вялікалітоўскі афіцэр, з гонарам прайшоў праз усе выпрабаванні, якіх на яго лёс выпала нямала.
Далей
|
№ 25 / 1464 за 2020-06-20
Таямніцы Манюшкаў
Лёс акцёраў Станіслава Закрэўскага і Марыяны Вернэр на пачатку склаўся вельмі ўдала — у адрозненне ад іх дырэктара Лявона Перажынскага, які, заехаўшы ў Нясвіж “каралём тэатра”, ледзь вырваўся адтуль жыўцом. Праўда, карыстацца з высокага ганарару, які князь Караль Радзівіл прызначыў сваім кантрактам Закрэўскім, ім давялося нядоўга… Працягваем знаёміць чытача з “закуліснай” гісторыяй сваякоў Станіслава Манюшкі. Без якіх, можна быць пэўным, ён не стаў бы “тым самым Манюшкам!”
Далей
|
№ 24 / 1463 за 2020-06-13
Таямніцы Манюшкаў
Замест пасляслоў’я да гісторыі Алясандра Данэзі. Безумоўна, лёс меркаванага аўтара музыкі да “Агаткі” патрабуе глыбокага даследавання. Бо акалічнасці з’яўлення і знікнення гэтай асобы з музычнага рынга Рэчы Паспалітай Дзвюх Нацый губляюцца ў прыцемках. Магчыма, што ў нашыя краі ён патрапіў праз пасярэдніцтва славутага графскага рода Патоцкіх. А вось дзе і калі абарваліся зямныя пуцявіны Данэзі, вызначыць яшчэ складаней. Аніякага следу пакуль знайсці не ўдалося, але пошукі працягваюцца. Цяпер жа прыйшоў час адкрыць “кнігу жыцця” на старонцы “Закрэўскія”. І яна будзе не менш цікавая, чым папярэднія.
Далей
|
№ 23 / 1462 за 2020-06-06
Таямніцы Манюшкаў
Чаму ж мы столькі ўвагі надалі асобе італьянскага музыканта Алясандра Данэзі? Па-першае, таму, што вяртанне забытых імёнаў, датычных да гісторыі Беларусі — уласна кажучы, наш абавязак. А Данэзі, як мы ўжо бачым, цалкам на тое заслугоўвае. Па-другое, менавіта яго можна лічыць асноўным прэтэндэнтам на ролю аўтара музыкі да адной з першых на Беларусі опер “Агатка”, якую сёння зазвычай прыпісваюць нямецкаму кампазітару Ёгану Голанду.
Ну і па-трэцяе, продкі будучай жонкі Станіслава Манюшкі Аляксандры Мюлер, верагодна, не толькі гралі свае ролі ў прэм’ернай нясвіжскай пастаноўцы “Агаткі”, але пазней паспяхова дэманстравалі яе на варшаўскай сцэне. І калі б яны пакінулі ўспаміны, дык дапамаглі б нам раз і назаўсёды вырашыць пытанне: хто — Данэзі або Ёган Голанд — у 1784 годзе пры агеньчыку свечкі абмяркоўваў з Мацеем Радзівілам “музычныя акцэнты” опернай партытуры. Але паколькі ўспамінаў няма, давядзецца разбірацца самім.
Далей
|
№ 22 / 1461 за 2020-05-30
Таямніцы Манюшкаў
Такім чынам, разарваўшы выгодны кантракт з будучым уніяцкім мітрапалітам Лявонам Шаптыцкім, спявак і кіраўнік прыдворнай капэлы Аляксандр Данэзі з’язджае ў Варшаву. Як пісалі польскія даследчыкі, завабіў яго ў сталіцу яе мэр Алойзы Фрыдэрык Бруль. Італьянцу прапаноўвалі пасаду капельмайстра пры самым статусным тэатры Рэчы Паспалітай — тады “грамадскім”, а неўзабаве — Нацыянальны. Але патаемныя спружыны закулісся далі няверны тон, і Данэзі апынуўся на беразе Віслы без сродкаў да існавання. І вось чаму.
Далей
|
№ 21 / 1460 за 2020-05-23
Раскрыты невядомыя старонкі
Спецыяльна да 500-годдзя Жыровіцкага манастыра, якое павінна было адзначацца ў гэтыя дні, Нацыянальная бібліятэка Беларусі адкрыла доступ да відэа-архіву найноўшых даследаванняў, прысвечаных Жыровічам і беларускай кніжнасці.
Далей
|
Жыровіцкія скарбы: не ўсё страчана
Сёлета ў маі ў вёсцы Жыровічы Слонімскага раёна — вялікае свята праваслаўя: 550-годдзе Жыровіцкай Іконы Божай Маці і 500-годдзе Жыровіцкага манастыра. Вялікія юбілеі! Але як тут не ўспомніць і пра тое, што за гэтыя стагоддзі з Жыровіцкага манастыра зніклі тысячы каштоўных дакументаў, абразоў, крыжоў, посуду, вырабаў з золата і срэбра, кніг. Найбольш каштоўнасцяў было вывезена падчас Першай сусветнай вайны. Але дасканала пошукамі скарбаў з Жыровічаў пакуль ніхто не займаўся. Праўда, семінарысты і студэнты Мінскіх духоўных семінарыі і акадэміі ў Жыровічах у апошнія гады ўжо пачалі даследаваць гэтую тэму і сёння нават пішуць навуковыя працы.
Далей
|
№ 20 / 1459 за 2020-05-16
Таямніцы Манюшкаў
У папярэдніх частках мы ахапілі “Віленскі перыяд” (1840 - 1858 гг.) жыцця Станіслава Манюшкі. Ад шлюбу з Аляксандрай Мюлер (якая, згодна з метрычным запісам аб хросце, аказалася на год старэйшай за мужа, а не на два маладзейшай, як лічылася раней, да фактычна гвалтоўнага “высялення” кампазітара ў Варшаву яго швагерам Янам Мюлерам і “стрыечным швагерам” Каралем Штурмам. Гісторыя апошняга “ва ўсей яе непрыгажосці”, падаецца, упершыню прадстаўленая цалкам. Бо раней Штурм, нягледзячы на ягоную паўсюдную прысутнасць у жыцці Станіслава Манюшкі, быў абсалютна прахадным персанажам у “манюшказнаўцаў”.
А ў новым раздзеле “Таямніцаў” мы працягваем распавядаць пра сваякоў кампазітара. Як і раней, гэта будуць пераважна новыя і “вельмі добра забытыя” звесткі. І пачынаем мы з продкаў жонкі Станіслава, якія адыгралі немалую ролю ў станаўленні беларускага тэатра і сталі “сведкамі” ў адной заблытанай гісторыі з мінуўшчыны нашай оперы.
Далей
|
№ 19 / 1458 за 2020-05-09
Атака пад марш на баяне
Ужо больш за 65 гадоў у Беларускім дзяржаўным музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны экспануецца нямецкі акардэон, захоплены партызанамі Віцебшчыны ў якасці трафея ў 1942 годзе. Гісторыю гэты экспанат мае надзвычай цікавую. Як і многія іншыя музычныя інструменты, што гучалі ў гады вайны ў беларускіх гаях, смяротна небяспечных для ворага.
Далей
|
·
1 .. 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 .. 94
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|