Наш эксклюзіў № 31 / 1157 за 2014-08-02
"Песняры" і Чэслаў Нэмэн
Да 75-годдзя з дня нараджэння славутага земляка — Чэслава Нэмэна, ураджэнца Старых Васілішак, што на Шчучыншчыне, — працягваем даследаванне кантактаў артыстаў ансамбля “Песняры”, найперш яго “залатога складу”, з гэтым рок-музыкантам, кампазітарам, паэтам, мастаком. Месцам першай сустрэчы ў 1971-м, нагадаем, стаў польскі горад Сопат, дзе і ладзіцца славуты фестываль песні. Але сёння працягваем друкаваць успаміны ўжо не ўдзельнікаў той сустрэчы. Так, “Песняры” розных скліканняў таксама мелі, хай часцяком і выпадковыя, стасункі з Нэмэнам.
Далей
|
Што "са стoлі", а што — не
Наўрад ці знойдзецца ў нашай гісторыі герой, з якім звязана больш загадак, чым з Тадэвушам Рэйтанам, наваградскім падкаморным, паслом на Надзвычайны Сойм Рэчы Паспалітай 1773 — 1775 гг. Але навукоўцам і дасюль не вядомыя ні дакладная дата ды месца нараджэння, ні прычына смерці і нават месца спачыну чалавека, імя якога залатымі літарамі павінна быць напісана на гістарычных скрыжалях Беларусі. Затое жыццяпісы ягоныя насычаны прыгожымі міфамі. Але, як вядома, праўда цікавейшая за байкі.
Далей
|
№ 29 / 1155 за 2014-07-19
“Песняры” і Чэслаў Нэмэн
Да 75-годдзя з дня нараджэння славутага земляка — Чэслава Нэмэна, ураджэнца Старых Васілішак, што на Шчучыншчыне, — працягваем даследаванне кантактаў артыстаў ансамбля “Песняры”, найперш яго “залатога складу”, з гэтым рок-музыкантам, кампазітарам, паэтам, мастаком. Месцам першай сустрэчы ў 1971-м, нагадаем, стаў польскі горад Сопат, дзе і ладзіцца славуты фестываль песні. Але сёння працягваем друкаваць успаміны ўжо не ўдзельнікаў той сустрэчы. Так, “Песняры” розных скліканняў таксама мелі, хай часцяком і выпадковыя, стасункі з Нэмэнам.
Далей
|
№ 27 / 1153 за 2014-07-05
“Песняры” і Чэслаў Нэмэн
Да 75-годдзя з дня нараджэння славутага земляка — Чэслава Нэмэна, ураджэнца Старых Васілішак, што на Шчучыншчыне, працягваем даследаванне кантактаў артыстаў ансамбля “Песняры” — найперш яго “залатога складу” — з гэтым рок-музыкантам, кампазітарам, паэтам, мастаком. Месцам першай сустрэчы ў 1971-м, нагадаем, стаў польскі горад Сопат, дзе і ладзіцца славуты фестываль песні. Але сёння друкуем успаміны ўжо не ўдзельнікаў той сустрэчы. Аказваецца, “Песняры” розных скліканняў таксама мелі, хай часцяком і выпадковыя, стасункі з Нэмэнам.
Далей
|
Да штыка пяро прыраўнаваць
— Узімку 1942 — 1943 гадоў быў прыдуманы адмысловы спосаб распаўсюджвання плакатаў і лістовак у варожых гарнізонах, — працягвае свой аповед Мікалай Гуціеў у захаваным машынапісе. — Для гэтага выкарыстоўваўся паветраны змей вялікіх памераў з рухомым парусам і заціскам з аўтаматычным абмежавальнікам. Цёмнай ноччу змей запускаўся ў бок гарнізона з падветранага боку. Пад парусам прымацоўваўся пачак плакатаў і лістовак. Парус пад ветрам уздымаўся да самага верху, стукаў па абмежавальніку, і груз адрываўся ад зямлі. Плакаты і лістоўкі рассыпаліся над гарнізонам, ляцелі на зямлю… Раніцай у гарнізоне пачыналася паніка: усё абматана калючым дротам, уначы не чуваць было ніводнага самалёта, а наваколле засыпана лістоўкамі, якія заклікалі нямецкіх салдатаў і паліцаяў павярнуць зброю супраць фашыстаў ды пераходзіць на бок партызанаў! Вынікі былі неблагія: да нас сталі перабягаць загнаныя сілай у фашысцкія фарміраванні або ашуканыя гітлераўскай прапагандай людзі…
Далей
|
№ 26 / 1152 за 2014-06-28
Да штыка пяро прыраўнаваць
У маім хатнім архіве захаваўся машынапіс заслужанага дзеяча мастацтваў Беларусі, вядомага мастака-графіка Мікалая Цімафеевіча Гуціева, які ён перадаў мне яшчэ на пачатку 1984 года, калі я працаваў у апараце Саюза мастакоў БССР ды ўзначальваў творчую секцыю мастацтвазнаўства і крытыкі. Абяцаў дапісаць дапаўненні да сваіх “партызанскіх” мемуараў, але штосьці перашкодзіла здзейсніць задуманае.
Далей
|
№ 24 / 1150 за 2014-06-14
Да апошняга патрона…
Хачу прывесці фрагмент ліста Мікалая Тараненкі, напісанага “дарагому аднапалчаніну Мішу Савіцкаму” 22 сакавіка 1987 года з горада Абінска Краснадарскага краю. Яны служылі ў адной часці. “…Калі немец цясніў нас з Мекензіевых гор і аўтаматчыкі абстрэльвалі бухту, я літаральна са шпіталя трапіў у ваш 793-ы батальён сувязі. Штаб дывізіі тады знаходзіўся на паўночным баку бухты ў штольні бензасховішча. Потым мы адкінулі ворага і выраўнялі пазіцыі. А калі пакідалі Інкерман, уначы, пры газоўцы, проста ў пуні, дзе мы размяшчаліся, нам абвясцілі, што немец абышоў нас на гары і адрэзаў ад Севастопаля. Незадоўга да гэтага мне з чатырма маракамі давялося выратоўваць Севастопальскую панараму. Ну, і потым на Херсанескім маяку раздзяліў з табой журботны лёс: трапіў у палон. У Расію вярнуўся ў 1945-м. Служыў у Смаленску, дэмабілізаваўся праз год. Але вось узнагароды за абарону Севастопаля, як і тысячы іншых яго абаронцаў, не маю...” Дарэчы, Міхаіл Савіцкі сваю першую ўзнагароду — медаль “За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941 — 1945 гг.” атрымаў толькі ў 1957 годзе…
Далей
|
№ 23 / 1149 за 2014-06-07
Да апошняга патрона…
Зараз я заканчваю працу над кнігай пад рабочай назвай “Міхаіл Савіцкі. Чырвонае і чорнае” для выдавецтва “Мастацкая літаратура”. У працэсе збору матэрыялаў, у тым ліку ў час маіх шматлікіх сустрэч з мастаком і “кіламетрамі” запісаў яго ўспамінаў на дыктафон цягам многіх гадоў, а таксама ўжо цяперашніх пошукаў дакументаў у музейных архівах ды фондах, я сутыкнуўся з тым эксклюзівам, пра які раней амаль ніхто не ведаў... У гэтым фрагменце распавяду пра тое, як 19-гадовы хлопец з Беларусі, у будучым — сусветна вядомы мастак, стаў удзельнікам гераічнай Севастопальскай эпапеі і фактычна — адным з апошніх абаронцаў чарнаморскай крэпасці ў 1941 — 1942 гадах.
Далей
|
№ 11 / 1137 за 2014-03-15
"Песняры" і Чэслаў Нэмэн
Да 75-годдзя з дня нараджэння славутага земляка Чэслава Нэмэна — ураджэнца Старых Васілішак, што на Шчучыншчыне, — працягваем даследаванне кантактаў артыстаў ансамбля “Песняры” — найперш яго “залатога складу” — з гэтым рок-музыкантам, кампазітарам, паэтам, мастаком. Месцам першай сустрэчы ў 1971-м, нагадаем, стаў польскі горад Сопат, дзе і ладзіцца славуты фестываль песні. Сёння друкуем успаміны ўдзельнікаў той сустрэчы — заслужаных артыстаў Рэспублікі Беларусь Уладзіслава Місевіча (пачатак ягонага маналогу быў апублікаваны ў “К” № 9 за 2014 г.) і Леаніда Барткевіча.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|