фатаграфічная калекцыя № 24 / 1202 за 2015-06-13
Вакол замка Гальшанскага / Мястэчкі Беларусі
За амаль сорак гадоў маіх падарожжаў па Беларусі самае вялікае ўражанне, самыя цёплыя і змястоўныя ўспаміны ў мяне звязаны з нашымі мястэчкамі, невялікімі гарадамі — сёння, у асноўным, раённымі цэнтрамі і пасёлкамі, дзе яшчэ можна адчуць дух і самабытнасць, якая сыходзіць, менавіта ў іх яшчэ захоўваюцца сляды шматвяковай гісторыі Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай. Ландшафт, планіроўка і архітэктура ў агульных рысах засталіся нязменнымі і захоўваюць свае легенды і гісторыі. Гэтым разам вандроўка ў Гальшаны на Ашмяншчыне.
Далей
|
№ 23 / 1201 за 2015-06-06
Сола Солаў / Мястэчкі Беларусі
За амаль сорак гадоў маіх падарожжаў па Беларусі самае вялікае ўражанне пакінулі не буйныя гарады і не вёскі, якіх наведаў тысячы... Самыя цёплыя і змястоўныя ўспаміны ў мяне звязаныя з нашымі мястэчкамі, невялікімі гарадамі — сёння, у асноўным, раённымі цэнтрамі і пасёлкамі.
Далей
|
№ 16 / 1194 за 2015-04-18
Хронікі ацалелага архіва
Больш за год я заняты прывядзеннем да ладу свайго фотаархіва. Сканую плёнкі 1980-х. І мне здаецца, што я сканую не толькі ўласна іх, але і сваю памяць. Дзіўна, як, гледзячы на кадры, пра якія я ўжо даўно забыўся, прыгадваецца ўсё тое, што спадарожнічала здымцы… Гэта падобна на цуд. На маленькі цуд падобна і тое, што гэтыя плёнкі захаваліся...
Далей
|
№ 12 / 1190 за 2015-03-21
Пасля Мажэйка
У Беларускім дзяржаўным універсітэце культуры і мастацтваў адбыўся "круглы стол", прысвечаны памяці слыннага айчыннага этнамузыколага і антраполага Зінаіды Мажэйкі, якой не стала летась. Да гэтай падзеі яе калегі і вучні гарталі альбомы і пераглядалі кадры з фільмаў пра беларускія традыцыі, створаныя пры ўдзеле даследчыцы.
Далей
|
Тры здымкі з Карэлічаў
Вось ужо чвэрць стагоддзя я працую ў Раённым краязнаўчым музеі, і амаль кожны дзень прыносіць новыя ўражанні і знаходкі. Часам у выніку пошукавай працы ўдаецца знайсці каштоўныя матэрыялы, якія распавядаюць пра цікавыя эпізоды з гісторыі Карэліч і раёна. Імкнуся пазнаёміць з імі наведвальнікаў праз выстаўкі. Часта з’яўляюцца ўнікальныя экспанаты не толькі з Беларусі, але і з замежжа. Шмат дакументаў было адшукана ў Нацыянальным архіве рэспублікі, некаторыя фотаздымкі захоўваліся ў сямейных альбомах землякоў. Адзін з такіх артэфактаў пераносіць нас у пачатак мінулага стагоддзя. Знаёмцеся: перад вамі начальнік карэліцкай пошты Павел Антонавіч Богуш.
Далей
|
№ 37 / 1163 за 2014-09-13
Феномен Мінскай школы
У мінулым нумары “К” уражаннямі пра выстаўку беларускіх аўтараў “Мінская школа фатаграфіі 1960-я — 2000-я гг.” у Санкт-Пецярбургу падзяліліся Уладзімір Парфянок і Ігар Саўчанка — беларускія фатографы, якія прынялі ўдзел у праекце па асэнсаванні феномену названага мастацкага перыяду. Днямі рэдакцыя атрымала і меркаванне па згаданай тэме расійскага куратара і фатографа Ігара Лебедзева, ініцыятара стварэння вялікай калекцыі Мінскай школы фатаграфіі ў інстытуцыі суседняй краіны, якое мы апублікуем неўзабаве. Сёння ж прапануем увазе чытачоў шэраг работ беларускіх аўтараў, адабраныя для Дзяржаўнага музейна-выставачнага цэнтра РОСФОТО.
Далей
|
Мінск з вышыні
Фатограф Цімафей Ізотаў — калісьці мінчанін, а сёння масквіч — адсканаваў свае старыя здымкі, зробленыя ім яшчэ ў школьныя гады. Кропкі здымак большасці гэтых кадраў — з дахаў высоткі па-за гандлёвым домам "На Нямізе" і гасцініцы "Беларусь", будаўніцтва якой тады было замарожана. Сёе-тое знята ў Траецкім прадмесці, якое толькі-толькі адрэстаўравалі. Гэта Мінск, дзе яшчэ не пабудавана другая лінія метро, існуе шэраг будынкаў ХХ стагоддзя, пра якія сённяшняе пакаленне мінчан, бадай, і не ведае.
Далей
|
№ 34 / 1160 за 2014-08-23
Фотаархіў ваенных гадоў
Цягам ліпеня ў Гомельскай цэнтральнай гарадской бібліятэцы імя А.І. Герцэна ладзілася акцыя “Мы памятаем! Мы ганарымся!”, што прапаноўвала чытачам, супрацоўнікам бібліятэчнай сістэмы дый усім ахвотным бясплатнае сканаванне фатаграфій, лістоў і дакументаў ваенных гадоў. Калекцыя, якую сёння можна пабачыць на сайце ўстановы, ужо налічвае каля 500 адзінак.
Далей
|
№ 32 / 1158 за 2014-08-09
"О-ля-ля!", або "Не можа быць!.."
На здымку — дзве выдатныя актрысы беларускай аперэты, народныя артысткі Беларусі Вікторыя Мазур і Наталля Гайда. Тады, у 1972-м, яны былі пачынаючымі спявачкамі і артысткамі, якія абралі сцэну ледзь толькі адкрытага Тэатра музычнай камедыі Беларусі… Сёння іх імёны авеяны легендай: з іхняй творчасцю звязаны найлепшыя старонкі гісторыі гэтага тэатра.
Далей
|
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|