- Усе так чакаюць нейкіх глабальных канцэпцый, патрабуюць пераказваць іх словамі, а ў мяне, можа, і няма нічога такога. Не заўсёды ж можна словамі выказаць усё, што хочацца зрабіць рэжысурай і рознымі відамі мастацтваў. Так што пра рэжысёрскія канцэпцыі лепей гаварыць ужо постфактум, калі ўсё здзейснілася, ці, наадварот, - не здзейснілася па тых ці іншых прычынах.
- Ну, якраз у вас усё задуманае звычайна здзяйсняецца. Дык чаго нам чакаць на закрыцці фестывалю?
- Добрага настрою! А яшчэ - крыху настальгіі, што фестывальныя дні праляцелі надта хутка. На маю думку, галоўнае для публікі на падобных канцэртах - менавіта настрой, які залежыць найперш ад узроўню выступоўцаў і падабраных нумароў. Ёсць у фестывальным канцэрце закрыцця і свае традыцыі, якія мы, вядома, не будзем парушаць: гэта ўрачыстае ўручэнне прызоў Саюзнай дзяржавы "За творчае ўвасабленне ідэй дружбы народаў Беларусі і Расіі", а таксама шанаванне лаўрэатаў конкурсаў. Ну, а ў астатнім - ці ж не прасякнуты ідэяй дружбы народаў увесь "Славянскі базар у Віцебску"? На канцэрце закрыцця гэтая ідэя набудзе далейшы разгорт. Ці ж не сімвалічна, што фінальны канцэрт фестывалю - гэта адначасова і канцэрт Дня Саюзнай дзяржавы? Распачнецца ўрачыстасць з выхаду нашага ансамбля "Харошкі", завершыцца - выступленнем расійскай арт-групы "Хор Турэцкага". Адным з найбольш адметных нумароў стане дуэт Анжалікі Агурбаш і Барыса Маісеева - гэткіх "расійскіх беларусаў". Вось вам, калі хочаце, і канцэпцыя, нават дзве. Не, тры! Першая - сяброўства назаўжды. Другая - фестывальны калейдаскоп. Трэцяя - запрашэнне на наступны "Славянскі базар у Віцебску". Да сустрэчы ў валошкавым горадзе!