Чэрпайце напоўніцу!

№ 17 (783) 28.04.2007 - 04.05.2007 г

Трэба толькі радавацца, што “Куфар-радца” ўжо не толькі “раіць” ды прапаноўвае нашым шматлікім чытачам песні, п’есы і іншыя прыдатныя для ўвасаблення на самадзейнай сцэне сачыненні, але і атрымлівае ад саміх чытачоў плён іх уласнай творчасці. Так здарылася і на гэты раз. Таму побач з нядаўна створанай драматычнай “Баладай пра сястру міласэрнасці” заслужанага дзеяча мастацтваў Беларусі, кампазітара Фёдара Пыталева мы друкуем песню “Край мой родны” самадзейнага аўтара Івана Раманчука з аграгарадка “Сарачы”, што на Любаншчыне. Падбор, вядома, невыпадковы: першая кампазіцыя прымеркавана да Дня Перамогі, а другая — да 125-годдзя з дня нараджэння Якуба Коласа (нагадаем, у № 8 за 2007 г. мы ўжо друкавалі песню “Край ясназоры” Эдуарда Зарыцкага на коласаўскія вершы). Словам, чэрпайце напоўніцу!

Баллада о сестре милосердия 

Музыка Фёдара Пыталева      Словы Ізяслава Катлярова 

1. Двоих она тащила… А в снегу
То там, то здесь мели позёмкой пули.
“Голубчики, терпите, помогу!”
И те себя ногами подтолкнули.
Ослепла от внезапного огня,
Ракеты снег и небо осветили…
“Голубчики, держитесь за меня!”
И те её за плечи обхватили. 

2. От санной повернула колеи
И трудно потащила из оврага…
Просила их: “Голубчики мои,
Ну, шаг, другой, теперь ещё полшага…”
И пот уже, и слёзы на лице
Испуганном, усталом, виноватом…
А справа, на немеющем плече
Солдатик по-российски кроет матом. 

3. А пуля вновь позёмкою метёт
В невыносимом отблеске зелёном.
И еле-еле слышно: “О, майн Готт!”
Солдатик слева отозвался стоном.
Свалилась, обессиленная, ниц,
С плеча брезгливо отстранила тело.
И удивленно выдохнула: “Фриц?!”
Впервые френч змеиный разглядела.6 3

4. И, отшатнувшись, мимо поползла.
Уже в самозабвенье виноватом
Ещё роднее, крепче обняла
Того, кто по-российски кроет матом.
Потом в окопе было горячо.
И радостно, и так привычно было.
Но стыдно ныло левое плечо,
Которое тогда освободила. 

5. Не утоляла жажду и вода…
И словно чьи-то руки подтолкнули,
Рванулась из укрытия туда,
Где на снегу мели позёмкой пули.

Край мой родны… 

Песня-балада па матывах паэмы “Сымон-музыка"
Словы Якуба Коласа    Музыка Івана Раманчука 

Тут схадзіліся плямёны
Спрэчкі сілаю канчаць,
Каб багата адароны                  2 р.
Мілы край наш зваяваць, 

А нас цяжка ў сэрца раніць,
Пад прыгон узяць навек,
Нашы скарбы апаганіць,       2 р.
Душу вынесці на здзек 

Каб у віры той ашукі
Знішчыць нашы ўсе сляды,
Каб не ведалі і ўнукі,              2 р.
Хто такія іх дзяды. 

Прыпеў 

Край мой родны, дзе ж у свеце
Край другі такі знайсці,
Дзе б магла так, поруч з смеццем,
Гожасць пышная ўзрасці? 

О, край родны, край прыгожы!
Мілы кут маіх дзядоў!
Што мілей у свеце божым
Гэтых светлых берагоў? 

Эх, чаго нам не прыйшлося,
Брацце мілыя, ужыць!
Колькі талентаў звялося,        2 р.
Колькі іх і дзе ляжыць… 

Невядомых, непрызнаных,
Не аплаканых нікім,
Толькі ў полі адспяваных,       2 р.
Ветру посвістам пустым! 

Дык хіба ж мы праў не маем,
Сілы шлях свой адзначаць
І сваім уласным краем            2 р.
Край свой родны называць? 

Прыпеў.