 |
Потым я аддала гэтыя ноты Уладзіміру Мулявіну. Прызнацца, ужо пры напісанні твора адразу арыентавалася менавіта на “песняроўскі” склад, і наш знакаміты ансамбль збіраўся выконваць маю “рок-оперную рапсодыю” на фестывалі ў Балгарыі. Але пачалася перабудова, і на былыя планы давялося забыцца.
А тым часам мая цікавасць да балгарскай культуры набывала новыя абрысы. Я пераклала з балгарскай мовы на рускую “Оду ХХІ стагоддзю” Кірыла Барысава, напісала на яе музыку, сама зрабіла аранжыроўку. Твор неаднойчы выконваўся, у тым ліку на конкурсах, набыў шырокі міжнародны розгалас, бо гучаў на гастролях нашых харавых калектываў у Англіі, Маскве, нарэшце, быў выдадзены. Нядаўна ж у мяне з’явіўся яшчэ адзін твор, які мае дачыненне да багатай балгарскай культуры і быў выкананы Нацыянальнай акадэмічнай капэлай Рэспублікі Беларусь імя Р.Шырмы, — Трапар святым роўнаапостальным Кірылу і Мяфодзію — настаўнікам славенскім. Ён заняў пачэснае месца побач з трапарамі святой Еўфрасінні Полацкай, віленскім мучанікам ды іншымі маімі духоўнымі песняспевамі.