“Урачам-прафесіяналам, маім калегам па ўсім свеце вядома дакладна: каранавірус — гэта аэразольная інфекцыя, якая перадаецца паветрана-кропельным шляхам, — распавядае ўрач. — Таму першае, чым кожны з нас можа засцерагчы сябе, — гэта нашэнне маскі. Бо пры размове і дыханні ў інфіцыраванага чалавека ў навакольнае асяроддзе на даволі вялікую адлегласць выдзяляюцца вірусы. Маска дазваляе абараніць гэтую адлегласць, што засцеражэ іншых людзей, калі хваробу пераносіце вы, ці абароніць вас саміх. Вось толькі трэба не забываць, што гэты сродак абароны трэба мяняць кожныя дзве гадзіны, бо на тканіне за гэты час паспявае назапасіцца інфекцыя. Таму карыстайцеся або аднаразовымі маскамі, якія адразу трэба ўтылізаваць, ці мяняйце шматразовыя, а пасля мыйце і прапрасоўвайце іх.
Самая высокая эфектыўнасць абароны — у вакцынацыі. Яна разам з іншымі сродкамі прафілактыкі стварае “мадэль швейцарскага сыру”. Той вобраз тлумачыцца так: калі дзірка ў сыры — умоўна гэта адкрытае ўздзеянне каранавіруса на наш арганізм, то кожны наступны пласт сыру, што азначае меру прафілактыкі, закрывае гэтую прарэху.
Каранавірусы былі адкрыты даўно. Яны разам з вялікай колькасцю іншых часціц не шкодзілі чалавеку да нядаўняй пары. Але, як вядома, два гады таму ва Ухані выявіліся выпадкі атыповай пнеўманіі, выкліканай новым штамам каранавіруса. Спецыялісты даведаліся: каранавірус ковід-19, як яго назвалі, увесь час змяняецца, і падабраць ключык, каб арганізм правільна супрацьдзейнічаў яму, няпроста. Калі ўзяць воспу, то яе ўдалося ліквідаваць, бо ейны вірус стабільны. А вось, напрыклад, вірус імунадыфіцыту чалавека муціруе ўвесь час, так што на дадзены момант падабраць да яго вакцыну немагчыма. Такая ж сітуацыя і з каранавірусам.
Асноўную частку матэрыялу чытайце на старонках газеты “Культура”