Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
Пра рэчаіснасць і Космас
Многія сацыяльныя практыкі можна параўнаць з тымі ці іншымі відамі спорта. Да прыкладу, мастацкія праекты ў залежнасці ад іх зместу могуць быць падобнымі на спрынт — калі тэма выразна лакальная, ахоп аўдыторыі нязначны, час дзеяння праекта кароткі. Штосьці нагадвае стайерскую дыстанцыю. Тут ўсё больш грунтоўна, ды і разлічана імпрэза на адносна шырокі розгалас і адносна працяглы ў часе грамадскі эфект. Ну, а калі ідзе гаворка пра цэлы фестываль, што прэтэндуе на статус падзеі года ў нацыянальным маштабе, дык гэта ўжо марафон.
Сітуацыя — пад кантролем
У мінулым нумары, мы “пабывалі” на ўсходніх межах нашай краіны — у Нароўлі, дзе з вясны вядуцца працы па аднаўленні палаца роду Горватаў (гл. “К” № 25, 2021). Сёння мы перанясемся на захад Беларусі, на Ваўкавышчыну, каб распавесці чытачам “К” пра лёс палаца славутага роду Бохвіцаў у Падароску. Мэта нашых публікацый не ў тым, каб займацца банальнай папулярызацыяй цікавых мясцінаў. Мы распавядаем пра прыклады, калі яшчэ нядаўна закінутыя палацы-сядзібы займелі гаспадароў і атрымалі “другі шанец” на жыццё. Прычым, часам, менавіта жалобны стан колішніх котлішчаў беларускай шляхты і становіцца для некаторых пабуджальным матывам “закатаўшы рукавы набываць і ратаваць” не дзеля сябе, а дзеля Беларусі. Вельмі шкада, што з’ява гэтая, вельмі годная, пашырылася так запозна. Але лепей запозна, чым ніколі.
Таямніцы Яна Чачота
17 ліпеня мы будзем мець выдатную нагоду, каб узгадаць Яна Чачота (“імя славутага паэта-рамантыка, філамата і філарэта, фалькларыста, этнографа і драматурга, аднаго з найбуйнейшых дзеячаў беларуска-польскага фальклорна-літаратурнага сумежжа XIX ст.”) І не толькі ўзгадаць у хатняй цішы, але і ўшанаваць асобу “пачынальніка новай беларускай літаратуры” на дзяржаўным узроўні. Таму мы пачынаем расповед пра радавод і жыццёвы шлях аднаго з самых годных сыноў беларускай зямлі.
Зандажы і міражы майстэрні рэстаўратара
Першая за два дзесяцігоддзі выстава легендарнай творчай суполкі “Басталія” адкрылася ў Нацыянальным гістарычным музеі 8 чэрвеня. А праз тры дні пасля адкрыцця адышоў у вечнасць стваральнік групы Алег Хадыка. Ён жа — заснавальнік беларускай школы рэстаўрацыі манументальнага жывапісу. Нягледзячы на гэтае сумнае супадзенне, выстава мемарыяльнага характару не займела. Яна ўсімі сіламі сведчыць, што рукапісы не гараць. А фрэскі калі і асыпаюцца ці знішчаюцца, дык маюць шанец быць адноўленымі.
Сланечнікі ад беларусаў Неапаля
“Мы шчыра і даступна расказваем пра Беларусь” — галоўная справа, якой прысвячае свой час і сілы Культурная асацыяцыя BELLARUS у Італіі
123 адметныя брэнды, або Фестывалі на любы густ
Лета, як вядома, — гэта гарачая фестывальная пара. Дзясяткі буйных і малых фестываляў ладзяцца ў гэты час ва ўсіх кутках Беларусі, прыцягваючы ўвагу як мясцовых жыхароў, так і прыезджых турыстаў. Можна з упэўненасцю сказаць, што сёння многія айчынныя фэсты сталі сапраўднымі візітнымі карткамі сваіх раёнаў, балазе, пад правядзенне знакавых фестываляў выдаткоўваецца значнае фінансаванне не толькі з бюджэту пэўнага горада, але таксама і вобласці ці нават рэспублікі. Ці зрабіліся фестывалі брэндамі раёнаў, ці з’яўляюцца ў краіне новыя адметныя і цікавыя фэсты і ці дапамагае ў іх арганізацыі рэклама, інтэрнэт, сувязь з турыстычнымі арганізацыямі ды прыватным бізнесам — пра ўсё гэта ды пра многае іншае “К” пагутарыла з начальнікам упраўлення культуры і народнай творчасці Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь Ірынай КАРПОВІЧ.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»