Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
Квіз, квэст, крэатыў!
Ад заходу сонца і да раніцы, — у ноч з 22-га на 23-е мая, — беларускія музейныя работнікі сустрэнуцца са сваімі самымі адданымі наведвальнікамі. Традыцыйная Ноч музеяў на Беларусі расшыфруе той таямнічы шэраг сюрпрызаў на розны густ, які чакае гледача ў падарожжы па начной Музейнай Краіне. Як па Млечным Шляху...
Эфект рэстаўрацыі
16 мая адбылася першая анлайн-дыскусія з цыкла сустрэч, зладжаных беларускім камітэтам ІКАМОС і прымеркаваных да новага сезона конкурсу “Спадчына ў дзеянні”. Нагадаем, што ўпершыню гэты конкурс прайшоў пазалетась, да ўдзелу ў ім было пададзена каля ста заявак, і па выніках былі вызначаныя найлепшыя праекты ў галіне рэстаўрацыі, рэканструкцыі і рэвіталізацыі помнікаў гісторыі і культуры за 2014 — 2018 гады. Сёлета ж да разгляду будуць прынятыя праекты, рэалізаваныя ў 2018 — 2021 гадах. Паралельна з вызначэннем найлепшых практык працы з гісторыка-культурнай спадчынай, адбываецца асэнсаванне мінуўшчыны, сённяшняга стану і перспектыў развіцця гэтай важнай галіны.
Паланечка. Адраджэнне
Амаль на самым сутыку трох абласцей нашай краіны — Брэсцскай, Гродзенскай і Мінскай — ёсць невялічкая вёсачка, з дзіўнай назвай: Паланечка. Апошнім часам гэта назва, што называецца, на слыху. Прычынай гэткай цікавасці да вёсачкі стала навіна, што славуты палац Радзівілаў, які тут знаходзіцца, нарэшце, займеў гаспадара. За апошнія дзесяць гадоў не ў першы раз, дарэчы. Аб тым, праз якія выпрабаванні за гады свайго існавання прайшоў “палац-пакутнік”, аб тым, што адбываецца ў ім зараз і што чакае яго ў будучыні, прыйшоў час распавесці і нам.
Клуб там, дзе ты жывеш!
У загаловак вынесены дэвіз дзейнасці работнікаў аўтаклуба з Пружаншчыны. Такім чынам мы працягваем публікацыю матэрыялаў, што распавядаюць пра здабыткі мабільных устаноў культуры. Чытайце, узбрайвайцеся досведам, прапаноўвайце сваё. Раней рэспубліканскія семінары па абагульненні вопыту ў тых ці іншых культурных варунках (як і конкурсы па вызначэнні лепшых клубнікаў) былі будзённай справай. Цяпер “К” прапаноўвае сваю трыбуну для зацікаўленай гаворкі па вызначанай тэме. Сёння пра сваю работу распавядае загадчык аўтаклуба Пружанскай раённай цэнтралізаванай клубнай сістэмы Людміла Кавалёва.
Тэатральная адліга пасля каранавіруснай “замарозкі”?
Сучасныя п’есы маладых драматургаў апошнім часам не такія ўжо рэдкія на нашай сцэне. Гэтым разам збегліся прэм’еры паводле твораў з Расіі і Украіны. Чым не нагода паразважаць, што хвалюе аўтараў з краін-суседзяў? І як гэта закранае нас, адбіўшыся ў беларускіх пастаноўках? Нарэшце, як рэагуе публіка? Сыходзіць, не дачакаўшыся фіналу, ці застаецца яшчэ і на абмеркаванне?
Як папера перамагае метал
Вялікі тэатр — вялікія планы. І ажыццяўляюцца яны не толькі паслядоўна, але і паралельна. Днямі тут адбылася прэзентацыя макета і рэжысёрскай канцэпцыі оперы “Самсон і Даліла” К.Сен-Санса, пастаноўка якой запланавана на наступны сезон.
Між намі і для нас
У сталічным Палацы мастацтва экспануюцца творы чатырох вядомых мастакоў, якія сёлета спраўляюць юбілеі. Гэта Ігар Гардзіёнак, Павел Татарнікаў, Аляксандр Шапо і Сяргей Шэмет. Экспазіцыя мае назву “МІЖ НАМІ/INTER NOS”. Згаданыя творцы — аднагодкі. У бягучым годзе ім па 50. А з назвы вынікае, што гэта мастацкая акцыя — свайго роду сяброўскае сумоўе, але папрысутнічаць на якім запрошаны ўсе, хто цікавіцца альбо творчасцю гэтых канкрэтных майстроў сваёй справы, альбо выяўленчым мастацтвам увогуле ці проста прагне свята для душы. А сустрэча з сапраўдным мастацтвам і ёсць такое свята.
А ў Здраўнёве — маманты...
Пагаворым і пра мамантаў. Але спачатку пра кнігу. Прымусіць любіць чытанне немагчыма. Усяляк далучаць да гэтай справы — неабходна. Пад прымусам увогуле нічога добрага не нараджаецца. Спрэс супраціў. І сацыяльная рэклама пра асалоду чытання на сталічных вуліцах (на абласных і раённых штосьці не заўважаў), дзе кніжка адлюстравана ў выглядзе кавалка торта ці аб’екта сямейнай увагі, не надта пераконвае. Прынамсі, мяне. Гастранамічныя густы не ёсць густы духоўныя. А сямейнае чытанне мужа і жонкі — не громкая чытка адной кніжкі. Гэта справа індывідуальная. І толькі пераход колькасці ў якасць дае магчымасць сямейнікам абмяркоўваць прачытанае і даваць парады пра выбар чарговай кніжкі. Па маім меркаванні, толькі тады можна казаць пра сямейнае чытанне як пра натуральны лад эстэтычнага развіцця дзядулі, бабулі, мамы, таты і сына з дачкой… Са мной можна і трэба спрачацца. У кожнага, напэўна, свой шлях да разумення таго, што такое кніга. Але збольшага нашы перакананні павінны супадаць.
Не быць як усе. Класіка і авангард Валянціны Ляховіч
На пачатку апошняга веснавога месяца знакамітая віцебская мастачка Валянціна ЛЯХОВІЧ, якую можна назваць проста знакавай фігурай у цяперашнім мастацкім свеце горада, адзначыла 76 гадоў. Але яе маладым, няўрымслівым імкненнем да новых форм, новага сучаснага мастацтва і да таго, што яшчэ не так даўно лічылася эксперыментам, немагчыма не захапіцца. На працягу ўсяго свайго творчага шляху Валянціна Антонаўна ўмела здзіўляць — і гіганцкімі акварэлямі, і незвычайнымі партрэтамі, і ўнушальнымі скульптурамі і калажамі ў стылі трэш-арт. Выстаўкі Валянціны Ляховіч — гэта заўсёды яскравае відовішча, дзе колеры, формы і фантазія творцы ствараюць сапраўднае шоу. Летась, зразумела, была вялікая выстава да 75-годдзя, ды й увогуле ў арт-прасторы на Талстога, 7 у Віцебску ў мастачкі ёсць персанальная зала. А вось у гэтым маі ў Арт-цэнтры Марка Шагала была прадстаўлена ўжо новая экспазіцыя “Лучоскія экзэрсісы”. Нам гэта дало нагоду пагаварыць са слыннай мастачкай і пра мінулае, і пра надзённае.
Орша — “Культурная сталіца года”-2022
20 мая ў горадзе Бялынічы (Магілёўская вобл.) адбылася калегія Міністэрства культуры. Падчас калегіі разглядаліся два пытанні: “Аб арганізацыі работы публічных бібліятэк. Праблемы, перспектывы, шляхі развіцця” і “Аб наданні статусу “Культурная сталіца года” ў 2022 годзе.
Праца дзеля творчасці, або У чым заключаецца прынцып “залатой сярэдзіны”?
Набліжаецца да завяршэння чарговы навучальны год. Якім ён быў для студэнтаў Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў, ці плануецца тут адкрываць новыя спецыяльнасці і якім чынам цяпер працуе новы спартыўна-культурны цэнтр — пра ўсё гэта ды пра многае іншае “К” пагутарыла з рэктарам БДУКМ Наталляй КАРЧЭЎСКАЙ.
Легендарны дыктар, непаўторны голас Беларусі…
Гэты чалавек быў унікальным акцёрам, адным з самых лепшых дыктараў радыё і тэлебачання нашай рэспублікі, арыгінальным тэатральным педагогам, сапраўдным майстрам мастацкага чытання, аўтарам цікавых і каштоўных артыкулаў па культуры мовы і методыцы мастацкага чытання. Іллю Кургана называлі “легендарным дыктарам”, “залатым голасам Беларусі”, “беларускім Левітанам” і “палымяным барацьбітом за культуру мовы”. 25 мая бягучага года — 95 гадоў з дня нараджэння заслужанага артыста Беларусі, якога многія тэатразнаўцы і культуролагі і па сёння лічаць “гонарам беларускай культуры” другой паловы ХХ — пачатку ХХI стагоддзя.
Як Фенікс з попелу...
Як вядома, пасля Вялікай Айчыннай вайны на галоўнай магістралі Мінска — Савецкай вуліцы — ацалела ўсяго каля дзясятка будынкаў. Усё астатняе ляжала ў руінах. Адразу ж пасля вызвалення горада ад акупантаў пачалося яе аднаўленне. Да гэтага былі прыцягнуты тысячы рабочых, будаўнікоў, інжынераў, праекціроўшчыкаў, архітэктараў. У 1952 годзе вуліца стала праспектам Сталіна. Маштабныя разбурэнні паставілі пытанне аб мэтазгоднасці аднаўленчых работ. Былі нават праекты аб будаўніцтве новага горада ў некалькіх кіламетрах ад руін старога, разбуранага Мінска. І ўсё-такі перамог пункт погляду пра адраджэнне сталіцы на ранейшым месцы.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»