Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
РЭДЫЗАЙН "СТАРАЖЫТНАЙ БЕЛАРУСІ"
Нацыянальны гістарычны музей краіны зрабіў рэдызайн экспазіцыі, што апавядае пра нашу радзіму, пачынаючы з пракаветных часоў. Падрабязна — пра тое, што менавіта змянілася ў дадзенай прасторы, і пра фінансавы складнік рэдызайну.
Госці ў Музеі гісторыі вайны
20 лістапада Прэзідэнт Сербіі Таміслаў Нікаліч у рамках афіцыйнага візіту ў нашу краіну наведаў Беларускі дзяржаўны музей гісторыі Вялікай Айчыннай вайны. Пасля разгорнутай экскурсіі па ўстанове сербскі лідар разам з першай лэдзі пакінулі свае запісы ў кнізе водгукаў музея.
Мільярды на рамонты і...
Завяршаць тую ці іншую працу заўсёды прыемна: азіраючыся назад, бачыш, як ішоў да мэты, якія праблемы ці перашкоды былі пераадолены на шляху, што ўдалося зрабіць так, як меркавалася, а да чаго, што называецца, рукі пакуль так і не дайшлі. Вось і “К” вырашыла падвесці вынікі тых мерапрыемстваў, якія было запланавана зладзіць паводле Дзяржаўнай праграмы “Культура Беларусі” на 2011 — 2015 гады, паглядзець, што атрымалася, а што не, а таксама ацаніць тое, на чым можна будзе засяродзіць увагу ў будучым... Каб атрымаць больш-менш аб’ектыўную “карцінку” пра зробленае-нязробленае ў рамках Дзяржпраграмы, “К” прысвеціць “разбору палётаў” асобны артыкул для кожнай з абласцей краіны. Першая ў нашым шэрагу — Брэстчына.
Каб засталася спадчына…
Падчас Міжнароднага форуму “Традыцыйная культура як стратэгічны рэсурс устойлівага развіцця грамадства”, што прайшоў 11 — 13 лістапада ў Магілёве, удзельнікі распавялі пра вопыт сваіх краін у справе аховы нематэрыяльнай культурнай спадчыны, што разглядалася як праява аграрнага грамадства, якое адаптуецца да сучаснасці. Сярод выклікаў, што прысутнічаюць амаль паўсюдна ў свеце, — старэнне носьбітаў традыцый, спробы зацікавіць дзяцей і моладзь, імклівае разбурэнне сельскага ладу жыцця. Канешне, у кожнай краіне свае адметнасці.
Аднак, як ёсць...
Спадзяюся, вы заўважылі, што ўжо амаль год я ездзіў па краіне ў кампаніі з дзеячамі культуры, якiя, у асноўным, жывуць у Мінску, але нарадзіліся ў іншых беларускіх населеных пунктах. Вынікамі падарожжаў сталі матэрыялы рубрыкі “Экспрэс-тур з V.I.P.-земляком”.
Адкрыць, запісаць, захаваць
15 лістапада Беларускаму радыё споўнілася 90 гадоў. Сёлета мы не адзначаем “круглую дату” нейкім маштабным канцэртам на адной з буйных сцэнічных пляцовак. Але гэта не значыць, што нам няма чаго паказаць! Дастаткова паслухаць радыёпраграмы, каб пераканацца, як многа гучыць там запісаў — старых і новых. Фондавых, зробленых у нашай студыі, і трансляцыйных, ажыццёўленых на выездах.
Шагал сутыкнення
Cёлета мне давялося прадстаўляць Беларусь на чарговым кангрэсе Еўрапейскага таварыства онкагінекалогіі. Кангрэсы ладзяцца раз на два гады у гарадах, якія нешта значаць для еўрапейскай гісторыі, навукі і культуры. Сёлетні праходзіў у Ніцы, якую называюць сталіцай французскай Рыўеры.
"Інсітная субкультура"
Кірую клубам “Прырода і фантазія”, чвэрць стагоддзя ўзначальваю калектыў майстроў наіўнага мастацтва. А пачалося ўсё ў 1968-м, калі некалькі аматараў арганізавалі і правялі першую выстаўку ў Рэспубліканскім палацы культуры прафсаюзаў, а потым пачалі дзейнічаць пры Доме прыроды.
Гаданне на “айцішнікаў”
У мяне склалася ўражанне, што ў Браславе Аляксея НАБЕЕВА ведаюць усе — ад малога да вялікага, ад выпадковых мінакоў да служачых у строгіх касцюмах. Усміхаюцца, вітаюцца, “накоротке” або ў падрабязнасцях цікавяцца здароўем і апошнімі навінамі ў жыцці знакамітасці. Музыкант адказвае тым жа — шчырай увагай да землякоў. Наш сённяшні “фармат” — шпацыр па “культурным Браславе” ў кампаніі з лідарам гурта “Atlantica” Алексам Дэвідам — такі творчы псеўданім Аляксея Набеева...
Патрэба новага “сіта”
У Бабруйску адбыўся V Рэспубліканскі фестываль нацыянальнай драматургіі імя Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча. Рыхтаваліся да яго, можна сказаць, чатыры гады — роўна столькі мінула пасля чацвёртага такога форуму. Але ж ці склаў ён больш ці менш цэласную карціну развіцця нашай драматургіі і магчымасцей яе ўвасаблення?
Багаж графікі: нерашуча і на месцы?
Кіраўнік секцыі графікі Беларускага саюза мастакоў Уладзімір Савіч сказаў пра мэту выстаўкі “Tour de Беларусь. Этап: Мінск — Полацк — Мінск”, якая толькі што завяршыла сваю працу ў Палацы мастацтва: “Экскурс у гісторыю — гэта не модны дадатак, а паўнакроўная, напоўненая сэнсам частка творчасці, якая не проста візуалізуе перажыванне, а з’яўляецца пасланнем, якое нясе ў сабе філасофскую глыбіню. Праца над такім творам — шматэтапная дзея, якая звычайна застаецца “за кадрам”.
Як выйсці за камерны фармат?
У сталічным Палацы мастацтва праходзіць выстаўка “Варыяцыі Існасці” творцаў, што належаць да Магілёўскай і Бабруйскай арганізацый Беларускага саюза мастакоў. На падставе прадстаўленых у экспазіцыі жывапісных і графічных работ, скульптуры, узораў дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва можна атрымаць даволі аб’ектыўнае ўяўленне пра тое, чым багатае Прыдняпроўе ў культурным сэнсе.
Калі “ваў!” — не галоўнае
Міжнародная праграма сёлетняга “ТэАРТу” складалася з 12 спектакляў (і 23 паказаў, бо многія паўтараліся, і не па адным разе) з 10 краін. Відэазапісы яшчэ двух спектакляў увайшлі ў дадатковы асветніцкі праект “Тэатр на дысках”. Што ж новага, адметнага мы ўбачылі? Якія ідэі маглі падхапіць? Пра што задумацца?
Што ж цікавае?
У Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі (галерэя “Панарама”) працуе выстаўка работ навучэнцаў Мінскага дзяржаўнага мастацкага каледжа імя Аляксея Глебава “Пленэр-2015”.
“Як акцёр хачу заўсёды працаваць…”
Сёння "К" завяршае апавядаць пра лёс і творчасць знакамітага акцёра Іларыёна Пяўцова, ураджэнца Беларусі. Акрамя выканання ролі палкоўніка Бараздзіна ў знакамі-тай кінастужцы "Чапаеў", творца паўплываў на выбар выканаўцы галоўнай ролі ў стужцы Барыса Бабачкіна.
Лёс Нідзіі з войска Напалеона
Напалеонаўскі наступ на Расійскую імперыю 1812 года, які афіцыйна называўся ў арміі французскага імператара другім польскім паходам (першы завяршыўся перамогай Напалеона над Расіяй пад Фрыдляндам і Цільзіцкім пагадненнем з ёй), праходзіў па беларускіх землях і закранаў лёсы тутэйшых жыхароў. У багатай літаратуры аб гэтых падзеях асноўная ўвага надаецца непасрэдным ўдзельнікам ваенных дзеянняў — вайскоўцам. Аднак гэта вайна захапіла і шматлікія лёсы тых, пра каго афіцыйныя дакументы і мемуары сведчаць адносна мала — цывільных, у тым ліку жанчын.
“Я здымалася ў Макаёнка”
У Гомельскай абласной універсальнай бібліятэцы імя Уладзіміра Леніна адбылася вечарына, прысвечаная 95-годдзю з дня нараджэння нашага земляка, ураджэнца Рагачоўскага раёна, народнага пісьменніка Беларусі, драматурга Андрэя Макаёнка. Але аўтар гэтых радкоў запомніла знакамітага літаратара тады, калі здымаўся фільм “Рагаты бастыён” па п’есе “Лявоніха на арбіце".
Арт-рынак: як фарсіраваць хуткасць слімака?
Год яшчэ не завяршыўся, але самая прыкметная сёлетняя падзея на ніве выяўленчага мастацтва Беларусі вызначана ўжо бадай дакладна. “Восеньскі салон з “Белгазпрамбанкам” выклікаў бурлівы ды супярэчлівы рэзананс у арт-асяроддзі і прыкметную ўвагу “паспалітага гледача”. Зборных выставак з той ці іншай канцэпцыяй (альбо нават без яе) і прыблізна падобным асарці аўтараў у нас ладзіцца процьма. Але ў дадзеным выпадку шмат што было ўпершыню: буйны банк у ролі ініцыятара (нават не спонсара!) праекта, маштабная рэкламная кампанія, міжнароднае журы, грунтоўная адукацыйная праграма… Урэшце — цэны, што красаваліся ля подпісу да кожнай работы.
Маленькі мужны Рыцар Кіно
У сумятні апошніх дзён перад фестывалем “Лістапад” прыйшла сумная навіна — Алы Пятроўны Бабковай больш няма... І адразу стала незразумелым, як жа цяпер будуць праходзіць фестывалі, паказы, абмеркаванні... Рэтраспектывы і вечарыны ў Музеі гісторыі беларускага кіно... Як жа мы цяпер без яе, ўсюдыіснай і нястомнай?
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»