Нешта калекцыянаваць, сістэматызаваць — такая ж натуральная праява чалавечай натуры як і творчыя памкненні. Зрэшты, гэта адна з форм творчасці. Але мастак, дызайнер, кампазітар, скарыстоўваючы энергію душы ці Космасу, дадаюць новае да існуючага. У калекцыянера ж — шчасце, калі доўга шукаў і нарэшце прыдбаў, пакута — калі літаральна з пад рук перахапілі артэфакт, пра валоданне якім даўно марыў.
Памяць пра Вялікую Айчынную вайну — не толькі велічныя мемарыялы, выдатныя творы літаратуры, выяўленчага і кінамастацтва. Гэта яшчэ і пластыка малых форм, памятныя значкі і медалі, плакаты. Гэта, зрэшты, посуд, упрыгожаны адпаведнай сімволікай, у якога галоўнае прызначэнне лашчыць вока. А дастаюць яго з серванта і ставяць на стол толькі ў выключных выпадках.
На маю думку, найбольш выразна эвалюцыя памяці выяўлена ў экспазіцыі плакатаў. Мастакі гэтай спецыялізацыі вельмі аператыўна рэагуюць на змены настрояў у грамадстве і дынаміку эстэтычных стэрэатыпаў. У дадзеным выпадку напачатку памяць пра вайну выяўляецца ў пафаснай стылістыцы, потым з’яўляецца роздум пра тое, чаго нам каштавала Перамога, і нарэшце — заклік не забываць пра ветэранаў.