Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
“Такіх людзей мы асабліва цэнім”
Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка ўручыў Дзяржаўныя прэміі і ўзнагароды работнікам розных сфер. Цырымонія адбылася ўчора ў Палацы Незалежнасці, перадае БелТА.
Рэспубліканскі суботнік-2017
22 красавіка па ўсёй краіне прайшоў Рэспубліканскі суботнік. Міністр культуры Барыс Святлоў разам з супрацоўнікамі апарату Міністэрства культуры краіны з раніцы працаваў на Нацыянальнай кінастудыі “Беларусьфільм” (на фота зверху), дзе і паведаміў журналістам, што работы па рэканструкцыі кінастудыі выкананыя амаль на 90 працэнтаў. Тое дазваляе казаць: працэс рамонту будзе завершаны да 7 лістапада гэтага года, а магчыма, нават і раней. Не менш важным этапам стане напаўненне будынка новым жыццём, над чым ужо працуе кіраўніцтва кінастудыі і Міністэрства культуры. Акрамя гэтага, нацыянальная кінастудыя можа стаць фабрыкай па аказанні кінавытворчых паслуг, а таксама прывабнай пляцоўкай для незалежных мясцовых і замежных кінавытворцаў. Дадамо: частка сродкаў, атрыманых у выніку Рэспубліканскага суботніка, пойдзе на аб’екты гісторыка-культурнай спадчыны. Тым часам частка журналістаў "К" па традыцыі падтрымала суботнік у сядзібе Рэйтанаў на Ляхавіччыне.
“Апошні довад” — іншы…
Выстава “Ultima Ratio Regnum”, якая адкрылася 21 красавіка ў Мірскім замку, уражвае перадусім сваёй грунтоўнасцю. Падавалася б, музейшчыкі сёння заклапочаныя найперш прыцягненнем наведвальнікаў ды павелічэннем пазабюджэтных даходаў. Ды, на шчасце, далёка не ўсе пагаджаюцца з гэтай рэдуцыраванай функцыяй, замахваючыся на асэнсаванне значных для гісторыі нашай краіны падзей. Менавіта такі падыход — а зусім не каштоўныя экспанаты — варта назваць галоўнай адметнасцю маштабнага праекта, запачаткаванага былой дырэктаркай “Мірскага замка” Вольгай Папко і даведзенага да лагічнага завяршэння яе наступнікам Аляксандрам Лойкам. Хаця экспанаты былі сабраныя ажно з трох розных музеяў: шведскага Гісторыі арміі, Рэгіянальнага музея Біржайскага края “Сэла” і нашага Нацыянальнага гістарычнага.
Харавыя сходы: усё яшчэ эксклюзіў
У жодзінскім Палацы культуры БелАЗа прайшоў VIII Адкрыты фестываль харавога мастацтва “Ад Шчырага сэрца”. Гран-пры паехаў у сталіцу: яго атрымаў папраўдзе бездакорны Архіерэйскі хор Мінскага Свята-Духава кафедральнага сабора. Спецыяльны прыз “За лепшае выкананне песні Эдуарда Шчырага”, памяці якога і ладзіцца свята, быў прысуджаны добра спрактыкаванаму вакальнаму ансамблю “Шчырасць” мясцовай дзіцячай школы мастацтваў.
Як “Сляды на вадзе” абышлі “Ла-Ла-Лэнд” і “Вікінга”
Стужка “Сляды на вадзе” Нацыянальнай кінастудыі ”Беларусьфільм”, знятая да 100-годдзя беларускай міліцыі, увайшла ў лік лідараў айчыннага кінапракату. Прыкладна з такім зместам зусім нядаўна на сайце Беларускага тэлеграфнага агенцтва выйшла нататка, з якой стала вядома, што паглядзела беларускі міліцэйскі блокбастар, чый бюджэт склаў эквівалент каля 1 мільёна долараў ЗША, за час яго пракату (а распачаўся ён у лютым) 81 тысяча 773 гледача. Для большай яскравасці і пераканаўчасці гэты паказчык быў параўнаны з вынікамі камерцыйна паспяховых замежных рэлізаў у беларускім пракаце за прыкладна той жа перыяд — галівудскага мюзікла “Ла-Ла-Лэнд” (78 тысяч 985 гледачоў) і расійскага гістарычнага эпасу “Вікінг” (76 тысяч 383 гледача). Апублікаваная навіна выклікала супярэчлівыя водгукі ў карыстальнікаў сацыяльных сетак і журналістаў незалежных СМІ, якія паставілі пад сумнеў паспяховасць “Слядоў…” і нават прыблізна падлічылі акупнасць фільма ад вытворчага бюджэту на дадзены момант. Праўда, прадзюсар Юрый ІГРУША, які з сакавіка ўзначальвае аддзел маркетынгу “Беларусьфільма”, пагадзіўся распавесці “К”, чаму крытыка ў адрас праекта нацыянальнай студыі па агучаных лічбах беспадстаўная і бессэнсоўная.
Асцярожна: імпрэза!
Інтэрнэт-пашукавік выдае безліч спасылак на адукацыйна-папулярныя выданні: “Камп’ютар для чайнікаў”, “Размаўляць з дзіцем. Як?”, “Як выхаваць сябе самому”, “Школа кіравання для жанчын”. Гэтаму шэрагу пасавала б гіпатэтычнае выданне “Асцярожна: работнік культуры, або Як не трэба праводзіць інфармацыйныя мерапрыемствы”. Штосьці мне падказвае, гэты эпахальны твор хутка стаў бы бестсэлерам…
Музейныя “гастролі”
Перадгісторыя выставы “То не музыка — натхненне...” з фондаў Дзяржаўнага літаратурна-мемарыяльнага музея Якуба Коласа ў Раённым краязнаўчым музеі горада Паставы Віцебскай вобласці вельмі цікавая.
“Бібліяноч”: скарыстайцеся вопытам!
Мінск, Баранавічы, Маладзечна, Магілёў — гэтыя гарады прынялі сёлета міжнародную акцыю ў падтрымку чытання "Бібліяноч". Пяць з сямі мінскіх кніжніц наведалі карэспандэнты "К", а магілёўскія бібліятэкары даслалі расповед пра падзею. Спадзяёмся, такі дастаткова шырокі ахоп "Бібліяночы-2017" дазволіць бібліятэкарам Беларусі (і наогул работнікам культуры) атрымаць цікавы вопыт у справе прасоўвання кнігі. Нагадаем таксама, што цікавыя матэрыялы на гэтую тэму былі і ў № 16: гаворка пра праект "Батл перакладчыкаў", выкарыстанне SMM-тэхналогій у продажы літаратуры і практыку музея ў бібліятэцы.
Як выдаць альбом, не ўклаўшы ні рубля?
Беларускі гурт “Zdan” выдаў дэбютны альбом у Японіі, не ўклаўшы ў справу грашовых сродкаў, хіба толькі высілкі — свае і сяброў. Пра тое, што рабіць таленавітым, але незаможным музыкам, і пра ролю фальклору ў сучаснай музыцы гутарым з лідаркай гурта Вольгай ЯНУШКЕВІЧ.
Верагоднасць рэальнасці?
Я разумею, што выстава пад шматзначнай назвай “Вобраз рэальнасці” (сталічная галерэя “Універсітэт культуры”) — гэта аўтарскія пачуцці, развагі, стаўленне да сваіх сучаснікаў, да тых месцаў, дзе мастакі нарадзіліся і выраслі, да таго, што іх акружае ў побыце…
Вясна з “…Чараўніцтвам”
Вясна ў Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі, як заўжды, азорана не толькі ўласна вучэбнымі заняткамі, але і буйной навуковай канферэнцыяй ды шэрагам адметных канцэртна-тэатральных праектаў. Тут завяршыўся Велікодны фестываль, некалькімі днямі раней прайшлі ХХVI Міжнародныя навуковыя чытанні памяці Лідзіі Мухарынскай, а таксама традыцыйны студэнцкі канцэрт на галоўнай акадэмічнай сцэне краіны — у сталічнай філармоніі. Падзеі ладзіліся напярэдадні 85-годдзя БДАМ.
Сапраўднае нутро матылька
П’еса “Матылёк… Матылёк…” вядомага італьянскага драматурга Альда Нікалаі шматкроць ставілася ў беларускіх тэатрах, упрыгожваючы рэпертуар лепшых актрыс. Тэмы, якія ўзнімае твор, — глыбокага псіхалагічнага парадку. Гэта аповед пра ролю жанчыны, маці і пра чалавечую адзіноту. Гісторыя галоўнай гераіні яшчэ раз нагадвае нам, што за памылкі маладосці даводзіцца плаціць. Матылёк — вобраз істоты, што легкадумна ляціць на вогнішча, сімвал чагосьці прыгожага і незямнога. Жыве яна нядоўга, згараючы ў агні — паклікання, кахання, жарсці.
Арцель шчасця
Тыя, хто сочаць за выставамі творчай суполкі “Арцель” Беларускага саюза мастакоў, не маглі не заўважыць: звычайна яны маюць прэтэнцыёзныя, філасафічна шматсэнсоўныя назвы. Вось і зараз сваю экспазіцыю ў Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў сябры суполкі назвалі “Шчасце”. Разам з выставай у сценах цэнтра прайшла прэзентацыя кнігі лідара аб'яднання Рыгора Несцерава.
Пра барабанны дыялог, "Кінахвалю" і дугу Струвэ
Крыху пазітыву ад разумнага Міхаіла Велера. Ён сцвярджае, што ў адпаведнасці са статыстыкай UNESCO, пацверджанай даследаваннямі фонду Карнегі, людзі, якія чытаюць, жывуць даўжэй за тых, хто не чытае. І даўжэй захоўваюць працаздольнасць. Тыя, хто прачытвае адну кнігу за два тыдні (дваццаць — сорак кніг за год), жывуць у сярэднім на 4,2 года больш за тых, хто катэгарычна ігнаруе літаратуру. І грашовы даход у першых вышэйшы на 27 працэнтаў. Так што чытайце, каб доўга і добра жыць!
І дакладны адказ на пытанне “чаму?”
Бэла МАСУМЯН любіць рызыкаваць і лёгка пагаджаецца на нестандартныя творчыя павароты. І нават калі трапляецца за вядомы матэрыял, народная артыстка Беларусі імкнецца знайсці яму новае прачытанне. Таму сапраўды знайшлі адно аднаго выбітная актрыса і малады рэжысёр Віталь КРАЎЧАНКА, які толькі мінулым чэрвенем атрымаў дыплом рэжысёра драмы. У год свайго прыгожага юбілею Бэла Амаўна выйдзе на сцэну Сучаснага мастацкага тэатра ў спектаклі “Шчасце ёсць!” паводле п’есы іспанскага драматурга Алехандра Касоны “Дрэвы паміраюць стоячы”. Аглядальнік “К” пагутарыла з галоўнымі героямі заўтрашняй прэм’еры пра супрацьлегласці пакаленняў і іх творчы ўплыў адно на аднаго.
"451 па..." Шэлкаплясаву
Мне пашанцавала: я трапіла ў Гродзенскі абласны драматычны тэатр у момант яго росквіту, калі можна так сказаць: выдатная трупа, рэжысура, прафесійны тэхнічны склад, спагадлівае кіраўніцтва. Рэпертуар, вядома, адпаведны. Гэта быў час, калі на рэпетыцыю ішлі з заміраннем сэрца: што ж сёння прыдумае рэжысёр? Усе жылі ў адзіным рытме, у адзіным парыве, былі адзіным арганізмам у дні выпуску спектакля — дыхалі ва ўнісон! Музыка, святло — усё працавала на акцёра, на спектакль. Рэпетыцыі, прагоны, генеральная... І вось ён — дзень Прэм’еры! У гэты дзень тэатр замірае ў чаканні. “Час цішыні”... І вось каманда памочніка рэжысёра: “Увага! Пачалі!” І — прастора разраджаецца, артыст выходзіць на сцэну і... Саша, далей ты...
Маркетолаг не патрапіць у спам
Ці ёсць у аддзелах ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі прафесійныя маркетолагі? Прынамсі, бываюць. Маю на ўвазе маладых спецыялістаў з адпаведнай адукацыяй, якія адпрацоўваюць належны тэрмін і шукаюць новую працу. Адна з прычын такога становішча ў тым, што ў цяперашнім штатным раскладзе няма адпаведнай прафесіі. Але разважаць пра састарэласць штатнага раскладу — усё роўна што марыць пра павышэнне заробкаў у сферы культуры. Таму тэма сённяшніх “лабараторных” даследаванняў наступная: калі і навошта патрэбны ў раёнах маркетолаг?
Арлы для Арлоўскай
Не так даўно “К” прадстаўляла гэтага чалавека ў якасці аднаго са стваральнікаў і ўдзельнікаў культавых беларускіх гуртоў “Мроя” ды “N.R.M.”. У тым інтэрв’ю ён абмовіўся, што сканчаў Мінскае мастацкае вучылішча (Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава). “Культура” вырашыла капнуць у гэтым месцы глыбей. І вось што нам удалося атрымаць на паверхні...
Ная і Раман
Беларускі мастак Раман Семашкевіч быў забыты на паўстагоддзя. Трагічна абарвалося яго жыццё, трагічным стаўся лёс ягоных твораў. Працягваем расповед пра творцу з улікам раней непублікаваных матэрыялаў.
Скарына (ц)і шоу?
Святкаванне 500-годдзя беларускага кнігадрукавання працягваецца. У Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі, які быў адным з ініцыятараў і заснавальнікаў драматургічнага конкурсу “Францыск Скарына і сучаснасць”, паставілі п’есу Віктара Марціновіча “Кар’ера доктара Рауса”, што ўвайшла ў спіс пераможцаў. Якім жа атрымаўся аднайменны спектакль мастацкага кіраўніка тэатра, заслужанага дзеяча мастацтваў Рэспублікі Беларусь, лаўрэата Нацыянальнай тэатральнай прэміі Аляксандра Гарцуева?
Парабалічны компас лёсу
“К” працягвае расповед пра знакамітага скульптара, народнага мастака Беларусі Сяргея Селіханава.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»