Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Алег КЛІМАЎ ( 477 cт. ) |
Механізм ста працэнтаў
З гэтага нумара "К" пачынае друкаваць своеасаблівыя майстар-класы ад паспяховых асоб у сферы культуры і шоу-бізнесу. Сёння ўласным досведам дзеліцца вядомы беларускі спявак Аляксандр Саладуха.
Далей
|
І ні слова пра Напалеона!..
Я не проста не надта добра знаёмы з цяперашняй школьнай праграмай, а наогул поўны нуль у гэтым пытанні. Але, калі, прапаноўваючы да вывучэння праявы сучаснай беларускай культуры, выкладчыкі не згадваюць мастака Валерыя Шкарубу, то робяць тым самым памылку. Калегі Валерыя Фёдаравіча па станковым жывапісе лепш за мяне ведаюць, хто ў “топах” трымае першае месца ў краіне. У маю ж “тройку прызёраў” ён дакладна ўваходзіць. З гэтым творцам, які некалi паступіў у наш Тэатральна-мастацкі інстытут з чацвёртага разу, а з 1982-га пачаў прадстаўляць свае працы на ўсіх рэспубліканскіх выстаўках, мы і рушылі ў горад. Тут ён з’явіўся на свет, восем гадоў вучыўся майстэрству ў студыі выяўленчага мастацтва, а потым папаўняў веды і развіваў руку ў гуртку пры Доме культуры, дзе набыццё 15-гадовым Валеркам першага ў яго жыцці прафесійнага эцюдніка, магчыма, стала тым крокам, пасля якога юнак канчаткова вырашыў для сябе, што звяжа жыццё з жывапісам…
Далей
Каментарыі (1)
|
Час аднаго "хлеба" — ды не толькі...
Любоў да двух прадуктаў аб’ядноўвае мяне з акцёрам Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы, артыстам кіно і музыкантам гурта “ili-ili” Дзмітрыем Есяневічам. У дзяцінстве галоўная дзеючая асоба гэтага матэрыялу (нарадзіўся ён у 1981-м у вёсцы Чарнаградзь Чэрвеньскага раёна Мінскай вобласці) ездзіла ў горад Чэрвень разам з бабуляй, якая бывала тут па справах калгаса. Скончыўшы іх, Зінаіда Пятроўна мэтанакіравана вяла ўнука ў кафэ “Ласуха”, дзе яны ласаваліся пірожнымі “Бульба” і бярозавым сокам. Але гэта так, да слова. Калі я прапанаваў Дзмітрыю здзейсніць сумесны візіт у ягонае мінулае, ён адразу пагадзіўся. Чаму? Па-першае, у вёсцы па-ранейшаму жыве бабуля нашага героя, якую ён часта наведвае. Па-другое, прычына зноў у бабулі: у свае прыезды Дзмітрый падоўгу гутарыць з ёй пад дыктафон, запісваючы ўспаміны, штосьці здымае на камеру. У планах у Есяневіча — зрабіць пра родныя яму мясціны дакументальную стужку ў фармаце “як ёсць”, з гісторыямі — пацешнымі і сумнымі — пра людзей, пра абставіны, пра жыццё за Мінскай кальцавой. І, па-трэцяе, яму падалося цікавым апынуцца ва ўласным учора, каб зірнуць на дзень сённяшні праз прызму культуры.
Далей
|
Чаму ДК усё ж патрэбныя
З Баранавічамі ў мяне звязаны асабістыя ўспаміны. Калісьці даўно ў іх жыла самая прыгожая ў свеце дзяўчына, у якую я быў без адказу закаханы. Улюбёны я і ў музыку гурта “Крама”. Яго лідар Ігар Варашкевіч і стаў першым удзельнікам новага праекту газеты. У яго рамках журналіст выдання запрашае вядомага чалавека, які адбыўся як асоба ў сталіцы ці іншым горадзе, выехаць у яго родныя мясціны. Навошта? Каб наведаць установы культуры, а разам з супрацоўнікамі тых “кропак” пазнаёміцца з меркаваннем старонняга назіральніка. У артыкулах вы не сустрэнеце спробы ўсеабдымнага аналізу. Гэта, хутчэй, падарожжы ў дзень учарашні праз партал сённяшняга дня.
Далей
|
90х100х90
У смешным і адначасова журботным фільме часоў перабудовы Юрыя Маміна “Фантан” ёсць шмат фраз, якія і сёння цытуюць па прыдатных для таго выпадках. А я нагадаю вам наступны дыялог двух персанажаў карціны: “А дзе графікі?” — “Якія графікі?..” — “Вось і падумайце, якія, — гэта ж цікава”... Чарты, хіт-парады, рэйтынгі ды іншае з графікамі знаходзяцца ў сваяцтве. І ў нашай краіне іх нярэдка ладзяць з розных прычын.
Далей
|
Наша ўсё!
Як натуральнае мы ўспрымаем тое, што дасягненні касманаўтыкі выкарыстоўваюцца ў розных галінах дзейнасці чалавека — ад ваенна-прамысловага да аграпрамысловага комплексаў, рухаюць навукова-тэхнічны прагрэс. Але касманаўтыка аказвае ўплыў у цэлым на наша развіццё, у тым ліку — на сферу культуры.
Далей
|
Навошта творчы вечар лідару гурта?
Аматары нашай музыкі ведаюць, што гурт “J:морс” дазваляе сабе часам праводзіць не проста канцэрты, а выступленні, выбудаваныя драматургічна, калі для нас асабліва важны фідбэк, калі паміж публікай і музыкантамі ўстанаўліваецца больш цесны кантакт.
Далей
|
Ля-ля-фэ?..
Вам рэжуць слых тэксты асобных песень некаторых нашых артыстаў? І нам таксама. З “асобнымі” нават пагарачыліся: у наш час трэба здолець пачуць такую кампазіцыю, словы якой не выклічуць у вас жадання знайсці нумар тэлефона выканаўцы і выказаць яму ўсё, што думаеце пра яго творчасць — у негатыўным ключы. Гэта датычыцца і рускамоўных твораў, і, на яшчэ большы жаль, беларускамоўных. Таму гаворка ў дадзеным матэрыяле пойдзе пра апошнюю катэгорыю. “К” звярнулася да вядомых кампазітараў і музыкантаў — аўтараў музыкі розных жанраў з просьбай даць ацэнку айчыннаму песеннаму мастацтву ў яго тэкставай частцы ды распавесці пра тое, якому вершаванаму матэрыялу яны аддаюць перавагу. Працягваем гаворку!
Далей
|
Новая сукенка ТЮГа
Прызнаюся: у мінскім Тэатры юнага гледача я быў усяго аднойчы — напрыканцы 1990-х на прэзентацыі “Народнага альбома”. Успаміны пра мерапрыемства ў мяне засталіся выдатныя, а пра тое, як выглядаў сам тэатр, — даволі няпэўныя. Таму новае спатканне з ТЮГам, што пасля рэканструкцыі яшчэ не адкрыўся, прыемна хвалявала. Дык вось, “утульна” — тое адно слова, якім я ахарактарызаваў бы ўбачанае. І ніякага будаўнічага смецця ці бачных недаробак. Так, напэўна, дзесьці штосьці яшчэ падкруцяць, падправяць, але, па вялікім рахунку, да розуму засталося давесці толькі мантаж сцэны. І пяцігадовы “антракт” скончыцца...
Далей
|
Аўдыя & Відэа-12
Лютаўскія аўдыя- і відэапрацы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць гітарыст гуртоў “Нейра дзюбель” і “Змяя” Уладзімір САХОНЧЫК (A.) і спецыяльны карэспандэнт газеты “Культура” Алег КЛІМАЎ (B.).
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"