Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Надзея БУНЦЭВІЧ ( 1590 cт. ) |
Поўнаметражная стэрэатайна
Канцэрты харавой музыкі ў нас не рэдкасць. Але на сцэне Вялікага тэатра, ды з адметным рэпертуарам, ды ў двух аддзяленнях, дзе адно было a-capella, — гэта сапраўдная падзея.
Далей
|
Будрайціс ідзе. А таксама — гаворыць і паказвае…
Народны артыст Літвы Ёзас БУДРАЙЦІС не толькі яшчэ раз пацвердзіў сваё амплуа “майстра нямога буйнога плана”, але і “разгаварыўся” на гэтую тэму ў час творчай сустрэчы:
Далей
|
Трапіць у поле “бачання”
Што ўяўляе з сябе сёння тэатральнае мастацтва Венгрыі? Заслону над гэтым пытаннем прыадкрыла ў час “Панарамы” прафесар Ніна Кірай — вядучы венгерскі мастацтвазнаўца, гісторык тэатра, крытык, каардынатар Міжнароднай праграмы тэатра імя М.Чанаі ў Дэбрэцэне, член журы многіх міжнародных конкурсаў і фестываляў. Яна падарыла бібліятэцы БДУКіМа сваю кнігу, відэазапісы спектакляў, выступіла са змястоўнай лекцыяй, што суправаджалася багатым відэарадам.
Далей
|
Малюнак Напалеона
Народны артыст СССР Рэгімантас АДАМАЙЦІС 19 лістапада іграў спектакль на радзіме, 20-га, раніцай, прыехаў у Мінск, увечары выйшаў у “Чайцы”, 21-га правёў сваю творчую сустрэчу — і
зноў у дарогу. Можа, менавіта гумар выратоўвае яго і ад залішняга спакою, і ад перанапружання?
Далей
|
Версія рэжысёра
Рэжысёр Ёнас ВАЙТКУС, мастацкі кіраўнік Рускага драматычнага тэатра Літвы, закрануў цэлае кола праблем, з якімі сутыкаецца развіццё тэатральнага мастацтва ў яго краіне.
Далей
|
Пакаштуйце бутэрброд з расой!
Сустрэча з рэжысёрам Віктарам РЫЖАКОВЫМ доўжылася амаль дзве з паловай гадзіны. Гэта быў сапраўдны тэатр у тэатры: добра зрэжысіраваны — і адначасова імправізацыйны, з ухілам да монаспектакля — і адначасова да складанага поліфанічнага, поліпластовага дыялога, з падрыхтаванымі “прамовамі” — і непрадказальнасцю гульні. Усё, як напярэдадні ў
“Цырульніцы”!
Далей
|
Чацвёртая нага і знаходка карнавалу
Уладас БАГДОНАС, артыст тэатра Эймунтаса Някрошуса “Meno Fortas”, наведаў Беларусь не ўпершыню. Зусім нядаўна ён і ў Аляксандра Яфрэмава здымаўся — у “Снайперы”, і ў ролі Атэла неаднаразова выходзіў на нашых сцэнах. А ў арміі ў свой час служыў у нашым Жалудку, што на Гродзеншчыне, — так-так, там, дзе здымалася “Масакра”. Але беларускай
мове навучыўся не там, а на здымках стужкі “Ідзі і глядзі” Элема Клімава паводле Алеся Адамовіча, якая сталася сумесным праектам “Беларусьфільма” і “Мосфильма” сярэдзіны 1980-х.
Далей
|
“Князь Вітаўт” ды іншыя, або У балетнай “Зале чакання”
Тэатр-музей ці эксперыментальная пляцоўка?
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"